Κυριακή, 10 Φεβρουαρίου 2013
του Γιώργου Προκοπάκη*
ΠΗΓΗ: η αριστερή στρουθοκάμηλος
Θαυμάστε αποφασιστικότητα της
κεντροαριστεράς. Αμφότεροι οι κεντροαριστεροί πόλοι που μας σώζουν ομού μετά
της δεξιάς που δεν έχει τάκτ και δεν τους ρωτάει, παραπέμπουν στο κείμενο
σύγκλισης:"Α, δεν παίζω! Δεν τα είχαμε πει αυτά!" Χρυσούλια μου,κι
άλλα δεν είχατε πει, όμως τα κάνατε γαργάρα, εκτός κι αν τα είχατε
συμφωνήσει για πλάκα. Την ΑΤΕ, παραδείγματος χάριν, τις οριζόντιες μειώσεις, το
αναπτυξιακό φορολογικό, για να πούμε μερικά μόνον.
Η ΔΗΜΑΡ καλά θα κάνει να ακούει τους ΠΑΣΟΚους. Ξέρουν αυτοί!
Άμα λάχει φτιάχνουν μια ΓΣΕΕ στα μέτρα
τους (θυμίζω πως την ίδια εποχή του νόμου Αρσένη είχε γίνει το πραξικόπημα -
υπήρξε και δικαστική καταδίκη αργότερα, αλλά δεν βαριέσαι) οπότε χειρίζονταν
την κατάσταση όπως τους βόλευε: φιλεργατικοί στα χαρτιά και στους νόμους,
κυβερνητικός συνδικαλισμός στην πράξη. Άμα λάχει, σκάνε και λάστιχα τρακτέρ! No
problem!
Τους είδαμε αμφοτέρους με την απεργία στο Μετρό. Το ΠΑΣΟΚ, πέρα από τους
νόμους (που επικαλείται τώρα) βρήκε θαυμάσια την επιστράτευση/επίταξη μιας και
δεν κάνει τώρα να εφαρμόζουμε τους άλλους νόμους που μπορεί και να απολύσουν
τις διακομματικές πελατείες. Η ΔΗΜΑΡ ήθελε συζήτηση μέχρις ότου βαρεθούν
οι πάντες και να διαλυθεί εκ των πραγμάτων η απεργία ή η κοινωνία!
Τώρα, γιατί ούτε συζήτηση δεν θέλουν, ο
θεός κι η ψυχή τους!
Χρειάζεται συζήτηση; Αναμφίβολα.
Οι φιλολαϊκοί εργατοπατέρες που
μας σώζουν ομού μετά της ανανήψασας δεξιάς, ας πουν σ' αυτήν την έρμη
κοινωνίαπώς θα προστατευθεί το δικαίωμα στην εργασία, πώς
θα προστατευθεί το δικαίωμα του εργοδότη (συγγνώμη, συμβαίνει να έχει
κι αυτός δικαιώματα - δεν έχει την αφηρημένη υποχρέωση να φτιάχνει δουλειές για
να λένε σαχλαμάρες τα πορτ παρόλ των δικολάβων προέδρων), πώς θα
προστατευθεί το δικαίωμα της κοινωνίας στις υπηρεσίες που χρυσοπληρώνει.
Μιας και δεν θέλουν να εφαρμόζονται οι "άλλοι" νόμοι, ας
πουν πώς θα συνεχίσει να υπάρχει ό,τι έχει μείνει από την οικονομία.
Δεν θα το πουν όμως, γιατί πίσω από την φιλεργατική ρητορική τους είναι οι
πελατείες τους - αυτές που έχουν κι αυτές που θέλουν να κληρονομήσουν. Είναι
υπόδουλοι των πελατειών τους.
Επί της ουσιαστικής ουσίας:
Δεδομένου πως το 95% των ελληνικών
επιχειρήσεων απασχολεί κάτω από 10 εργαζομένους, ενώ σωματείο μπορεί να
φτιαχτεί με 21 άτομα και πάνω, το σύνολο της δήθεν φιλεργατικής
νομοθεσίας αφορά
(α) τους δημοσίους υπαλλήλους,
(β) τους εργαζομένους
στις ΔΕΚΟ,
(γ) την ΟΤΟΕ,
(δ) μερικές χιλιάδες εργαζομένους σε μεγάλες
επιχειρήσεις.
Λιγότερους από 400 χιλιάδες ανθρώπους στα 6 εκατ του δυναμικού.
Πρέπει να σκαλίσω πολύ τη μνήμη μου για
να ανασύρω πραγματική απεργία (όχι τους επαναστατικούς θεατρινισμούς της
Χαλυβουργίας) στον ιδιωτικό τομέα. Οι δε απεργίες της...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου