Mariza- Oh gente da minha terra- Είναι δικό μου και δικό σου αυτό το fado
É meu e vosso este fado
destino que nos amarra
por mais que seja negado
às cordas de uma guitarra
Sempre que se ouve um gemido
duma guitarra a cantar
fica-se logo perdido
com vontade de chorar
Ó gente da minha terra
agora é que eu percebi
esta tristeza que trago
foi de vós que a recebi
E pareceria ternura
se eu me deixasse embalar
era maior a amargura
menos triste o meu cantar
Ó gente da minha terra
Και οι επτά ήταν υπέροχες : Οι χώρες που χρεοκόπησαν
του Γιώργου Φλώκα, http://www.in2life.gr/
Μια εθνική χρεοκοπία πρακτικά, είναι η αδυναμία πληρωμών από την κυβέρνηση μιας χώρας προς τους ομολογιούχους της. Μια τέτοια τεχνοοικονομική πράξη, εκ πρώτης όψεως φαίνεται να μην αγγίζει πολλούς, ωστόσο δεν είναι έτσι.
Το νόμισμα της χώρας καταρρέει και συνήθως χάνει εντελώς την αξία του στις διεθνείς αγορές, με αποτέλεσμα την εκτίναξη των τιμών των εισαγόμενων προϊόντων, τη στιγμή που οι τράπεζες, παραδοσιακοί κάτοχοι ομολόγων των κυβερνήσεων αλλά και επιρρεπείς στην εθνική ισοτιμία, χρεοκοπούν, δεσμεύοντας ή παγώνοντας σε πολλές περιπτώσεις τις καταθέσεις, με πλήρη παράλυση της οικονομικής δραστηριότητας.
Έτσι τουλάχιστον ήταν τα πράγματα με βάση τις παραδοσιακές οικονομικές θεωρίες, πριν την παγκοσμιοποίηση και τη δημιουργία οργανισμών όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η ευρωζώνη.
Σε αυτόν τον σύγχρονο διαδραστικό κόσμο, η χρεοκοπία μπορεί να αποτελέσει και χρυσή ευκαιρία, τουλάχιστον για κάποιους κλάδους όπως ο τουριστικός, αλλά και το εμπόριο.
Αργεντινή
Η χρεοκοπία της Αργεντινής το 2001, λόγω αδυναμίας αποπληρωμής ομολόγων ύψους 145 δις. δολαρίων, προκάλεσε την κατάρρευση του νομίσματος και του χρηματιστηρίου της χώρας, και οδήγησε σε γενικευμένο πανικό. Πολλοί κοιμόντουσαν έξω από τις τράπεζες για να προλάβουν να αποσύρουν τα χρήματά τους, ενώ και ο ίδιος ο τότε πρόεδρος, Φερνάντο ντε λα Ρούα, είχε γλυτώσει τελευταία στιγμή το λιντσάρισμα, διαφεύγοντας με ελικόπτερο.
Παρά το γεγονός ότι μετά και την εθνικοποίηση ιδιωτικών αμοιβαίων κεφαλαίων «για να μην χρεοκοπήσουν», η χώρα μπήκε στα «μαύρα κατάστιχα» των διεθνών πιστωτών, η οικονομία της εμφανίζει έκτοτε εντυπωσιακούς ρυθμούς ανάπτυξης, αξιοποιώντας τους πλούσιους φυσικούς πόρους και την άνθηση του εμπορίου και δη των εξαγωγών, μετά την κατάρρευση του νομίσματος.
Ισλανδία
Η Ισλανδία αποτέλεσε θύμα της παγκόσμιας χρηματοοικονομικής κρίσης του 2008. Η ελεύθερη πτώση της ισοτιμίας του εθνικού νομίσματος προκάλεσε εκτίναξη του εξωτερικού χρέους, με την χώρα να δηλώνει αδυναμία πληρωμών. Η κατάσταση ήταν ιδιαίτερα κρίσιμη, δεδομένου ότι οι τιμές των εισαγόμενων προϊόντων, από τα οποία εξαρτάται έντονα η χώρα, είχαν εκτοξευτεί στα ύψη.
Η ανεργία τριπλασιάστηκε και η κυβέρνηση, η οποία θεωρήθηκε υπεύθυνη για την κατάσταση της χώρας, έπεσε από την εξουσία.
Ωστόσο, η Ισλανδία είχε και απροσδόκητα οφέλη από τη χρεοκοπία και την κατάρρευση του νομίσματος: Την εκτίναξη του τουρισμού, καθώς χιλιάδες ταξιδιώτες από όλο τον κόσμο έσπευσαν να εκμεταλλευτούν τις φθηνές διακοπές στο ηφαιστειακό σκηνικό της χώρας.
«Πέρυσι έπαιρνα 60 κρόνες στο δολάριο, εφέτος παίρνω 105 κρόνες», δήλωνε καναδός φοιτητής που
έσπευσε να επισκεφθεί τη χώρα. Σημειώνεται ότι η αξία της κρόνας έναντι των διεθνών νομισμάτων
υποχώρησε 44% το 2008.
Η τουριστική κίνηση υπερδιπλασιάστηκε, με τουλάχιστον 500.000 τουρίστες να επισκέπτονται τη χώρα το 2009. Πλέον οι τουρίστες αντικατέστησαν τους ντόπιους στα καφέ και τα μπαρ της πόλης, ενώ απροσδόκητη ανάπτυξη γνώρισαν κλάδοι όπως ο ξενοδοχειακός, οι ενοικιάσεις αυτοκινήτων, αλλά και ο εθνικός αερομεταφορέας της χώρας, Icelandair.
Το μόνο σημαντικό κόστος των διακοπών στην Ισλανδία είναι τα αεροπορικά εισιτήρια και για αυτό, η
χώρα επικεντρώνεται στην προσέλκυση ευρωπαίων τουριστών. «Είμαστε αισιόδοξοι. Τώρα, με την κρίση, οι τουρίστες αναζητούν κοντινότερους προορισμούς και η Ισλανδία είναι ο τέλειος προορισμός για τέτοιου τύπου ταξίδια», υπογραμμίζει υπάλληλος γραφείου ταξιδίων.
Εκουαδόρ
Το Εκουαδόρ έχει χρεοκοπήσει ούτε μια, ούτε δυο αλλά έξι φορές από το 1830, οπότε και αποσχίστηκε από την Κολομβία και έγινε ανεξάρτητο κράτος, όντας εξαιρετικό παράδειγμα του πώς μια χρεοκοπία μπορεί να μην έχει σημαντικές συνέπειες για τους πολίτες της. Το μόνο που μένει είναι η σχέση αγάπης- μίσους μεταξύ της χώρας και των πιστωτών της, κάτι που αποτυπώνεται στα υψηλά επιτόκια που καλείται να πληρώνει όποτε ζητά δανεικά.
Η πιο πρόσφατη χρεοκοπία της χώρας έλαβε χώρα πριν από μια διετία. «Έδωσα διαταγή να μην
καταβληθούν τόκοι. Η χώρα κηρύσσει στάση πληρωμών», δήλωσε ο αριστερός πρόεδρός της, Ραφαέλ Κορέα, «αδειάζοντας» όσους επέλεξαν να επενδύσουν σε ομόλογα του Εκουαδόρ.
Όταν οι υπερδυνάμεις χρεοκοπούν...
Γερμανία
Αλλά και η «φίλη μας» η Γερμανία, η οποία επιθυμεί διακαώς να δηλώσει χρεοκοπία η Ελλάδα, έχει πει το «δυστυχώς επτωχεύσαμεν», όχι μια, αλλά δυο φορές, μετά τους δυο Παγκόσμιους Πολέμους, για να αναδειχθεί τελικώς στην βιομηχανική υπερδύναμη που γνωρίζουμε.
Η Γερμανία χρεοκόπησε για πρώτη φορά στη δεκαετία του 1920, υπό το βάρος των αβάσταχτων πολεμικών αποζημιώσεων που κλήθηκε να καταβάλλει με βάση τη συνθήκη των Βερσαλλιών. Αυτό οδήγησε σε υπερπληθωρισμό στη χώρα, με αποτέλεσμα, «να μην μπορείς να αγοράσεις μια φρατζόλα ψωμί με ένα καλάθι γεμάτο χαρτονομίσματα».
Το τέλος του Β’ Παγκόσμιου οδήγησε ξανά τη χώρα στη χρεοκοπία, με τους συμμάχους να καταστρέφουν τις υποδομές και τα εργοστάσια της Γερμανίας.Χρειάστηκαν πολλά χρόνια σκληρής δουλειάς από τους Γερμανούς για να δώσουν στη χώρα κομμάτι της παλιάς της αίγλης, με τη Γερμανία να ορθοποδεί ουσιαστικά μετά τη δεκαετία του 1960.
Αγγλία
Όμως η Γερμανία δεν είναι η μόνη χώρα που χρεοκόπησε μετά τον Β’ Παγκόσμιο. Η Αγγλία έδειξε πώς ακόμη και οι νικητές ενός πολέμου μπορούν να έχουν σημαντικές απώλειες. Άρθρο των New
York Times το 2006 τόνιζε ότι η Αγγλία μόλις ολοκλήρωσε την αποπληρωμή δανείου 4,34 δισ. δολ. από τις ΗΠΑ που είχε λάβει το 1945. Σε σημερινά χρήματα, τα 4,34 δισ. δολ. του 1945 αντιστοιχούν σε 140 δισ., ένα ποσόν διπλάσιο από τη συνολική αξία της τότε βρετανικής οικονομίας.
Η Αγγλία στάθηκε στα πόδια της σχετικά γρήγορα, επωφελούμενη από την προνομιακή σχέση της με τις ΗΠΑ, το γεγονός ότι αποτελούσε διεθνές εμπορικό κόμβο, αλλά και της φθηνές πρώτες ύλες που
εξασφάλιζε από τις αγγλόφωνες αποικίες και πρώην αποικίες της.
Γαλλία
Και η Γαλλία, μια ακόμη σύγχρονη υπερδύναμη, έχει χρεοκοπήσει οκτώ φορές, σε εποχές που η
χρεοκοπία δεν είχε τη σημερινή της έννοια, την περίοδο 1500– 1800. Τα κρατικά χρέη ήταν σύνηθες
φαινόμενο στα χρόνια του μεσαίωνα και της αναγέννησης, καθώς οι κυβερνήσεις χρηματοδοτούσαν
πολεμικές επιχειρήσεις και ταξίδια εξερευνητών, όμως τα οφέλη από τις αποικίες ήταν πολλαπλάσια –και πιο μακροχρόνια. Μια από τις χρεοκοπίες της Γαλλίας, στα τέλη του 1700, οφείλεται στην ευρεία
χρηματοδότηση του πολέμου των ΗΠΑ για την ανεξαρτησία τους από τους Άγγλους.
Ισπανία
Η Ισπανία, μια ακόμη από τις υπερδυνάμεις των παλαιότερων εποχών, είχε χρεοκοπήσει, υπό την έννοια αθέτησης των οικονομικών της υποχρεώσεων, επτά φορές μόνο το 19ο αιώνα, ενώ κατέχει την πρωτιά σε αυτό τον τομέα, όντας η πρώτη χώρα στην ιστορία που κήρυξε χρεοκοπία το 1557."
Επομένως, λέμε εμείς, το στρατηγικό πλαίσιο , οι συσχετισμοί, η κοινωνική δυναμική και οι ασκούμενες πολιτικές διαμορφώνουν τα αποτελέσματα και τις επιπτώσεις μιας προφανούς ήττας. Και η παρακμή δεν είναι ποτέ μόνον ποσοτική, εμπεριέχει την εσωτερική της ποιότητα.
Είναι ώρα να δούμε κι εμείς, τη δική μας ποιότητα, αφού εξετάσαμε ενδελεχώς και παγκοσμίως τα ποσοτικά δεδομένα . Άλλωστε " η νύχτα ποτέ δεν είναι πλήρης..."
Πρέπει εσείς οι Έλληνες να αποφασίσετε αν θέλετε το Δ.Ν.Τ στη χώρα σας. Σας θεωρούν ανόητους και δεν ζητάνε τη γνώμη σας;
Από Online-Press
Tην ίδια στιγμή που η Ελλάδα διασύρεται και λοιδορείται από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, ο Μαξ Κάιζερ, ένας από τους πιο ριζοσπαστικούς και τολμηρούς οικονομικούς αναλυτές, στέκεται στο πλευρό μας και μιλά ανοιχτά για «οικονομική μαφία» και «οικονομικούς τρομοκράτες» που οδήγησαν την χώρα στην καταστροφή.
Γνωρίζοντας άριστα τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το χρηματοπιστωτικό σύστημα, καθώς υπήρξε χρηματιστής στην Γουόλ Στρητ για περίπου 25 χρόνια, ο Μαξ Κάιζερ, που είχε προβλέψει με απόλυτη ακρίβεια την οικονομική κατάρρευση της Ισλανδίας, ζητά την σύλληψη των τραπεζιτών της Goldman Sachs και προτρέπει τους Έλληνες να διεξάγουν δημοψήφισμα για την προσφυγή της χώρας μας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Παρουσιαστής οικονομικών εκπομπών στα μεγαλύτερα τηλεοπτικά δίκτυα του κόσμου, ανάμεσα στα οποία το BBC, το Αγγλικό Αλ Τζαζίρα και το Russia Today, ο Μαξ Κάιζερ μιλώντας στο... ...«ΘΕΜΑ», χαρακτηρίζει ανούσια τα μέτρα της ελληνικής κυβέρνησης, υποστηρίζοντας πως τα πραγματικά μέτρα θα μας τα επιβάλει το Δ.Ν.Τ. Θεωρεί πως η Ελλάδα είναι μια χώρα που θα θυσιαστεί από τις διεθνείς αγορές και προτρέπει τους Έλληνες να εμποδίσουν αυτήν την προοπτική.
ΕΡΩΤΗΣΗ. Είναι το Δ.Ν.Τ μονόδρομος για την Ελλάδα, ή υπάρχουν εναλλακτικές οδοί;
Ο μονόδρομος για την Ελλάδα αυτή τη στιγμή πρέπει να είναι η σύλληψη των τραπεζιτών της Goldman Sachs και όλων όσων συμμετείχαν στην χάλκευση της ελληνικής οικονομίας το 2000, που μπήκατε στο ευρώ. Το επόμενο βήμα, η εθνικοποίηση των τραπεζών, όπως έκανε η Σουηδία το 1993. Το Δ.Ν.Τ είναι το τελευταίο πράγμα που χρειάζεστε. Θα χάσετε την κυριαρχία σας. Ασκεί οικονομική τρομοκρατία. Χρησιμοποιεί οικονομικά όπλα μαζικής καταστροφής. Θα σας βιάσει με τέτοιον τρόπο, που δεν θα έχετε νιώσει ποτέ χειρότερο πόνο.
ΕΡΩΤΗΣΗ Υπάρχει η άποψη πως το Δ.Ν.Τ δεν είναι ο «κακός λύκος» αλλά η μοναδική λύση για την Ελλάδα;
Αν κάποιος σας κάψει το σπίτι για να σας πουλήσει μετά κάρβουνο θα το θεωρούσατε λογικό; Αυτό ακριβώς έκανε και η Goldman Sachs στην ελληνική οικονομία. Σας έκαψαν σαν εμπρηστές και τώρα έρχονται και σας λένε μην ανησυχείτε θα σας δώσουμε κάρβουνο. Είναι εξωφρενικό. Το Δ.Ν.Τ διεμήνυσε στην Ελλάδα πως αν το χρειαστεί θα έρθει για βοήθεια. Τα επενδυτικά hedge funds της Γουόλ Στρητ επιτίθενται στην αγορά ομολόγων της Ελλάδας για να κατευθύνουν την κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας. Και ο λόγος που το κάνουν είναι απλός. Να αναγκάζουν τον ελληνικό λαό να ζητήσει τη βοήθεια του Δ.Ν.Τ. Και το Δ.Ν.Τ θα πει, αφού μας φωνάξατε για βοήθεια εμείς απλώς ήρθαμε. Οι τραπεζίτες της Γουόλ Στρητ συνεργάζονται απόλυτα με το Δ.Ν.Τ. Είναι μια οικονομική μαφία και τα hedge funds είναι οι εκτελεστές. Οι έρευνες για την Goldman Sachs στις Η.Π.Α αλλά και στην Ευρώπη δείχνουν το μέγεθος της μαφίας. Είναι αναμεμειγμένοι σε παράνομες δραστηριότητες σε όλον τον κόσμο.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Η Ευρωπαϊκή Ένωση που βρίσκεται; Πως εξηγείτε την αντιμετώπιση της Γαλλίας και της Γερμανίας;
Η Γερμανία είναι στην πλευρά των τραπεζιτών της Γουόλ Στρητ. Δεν ενδιαφέρεται για την Ελλάδα ή το ευρώ. Το ευρώ αντικατέστησε ένα φθηνό μάρκο ώστε να διατηρήσει ανταγωνιστικές τις εξαγωγές της. Όσο η Ελλάδα είναι το πρόβλημα, το ευρώ πέφτει και η Γερμανία ευνοείται.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ευρώ ανταγωνίζονται το δολάριο. Δυστυχώς η κρίση θα καταστρέψει το ευρώ. Οι τραπεζιτικοί τρομοκράτες της Γουόλ Στρητ, έχουν σκοπό μετά την Ελλάδα, να καταστρέψουν την Πορτογαλία και να συνεχίσουν. Η καταστροφή του ευρώ θα βοηθήσει το δολάριο να παραμείνει το μοναδικό διεθνές νόμισμα, το μοναδικό «αποθεματικό νόμισμα». Αν μια χώρα θέλει να αγοράσει πετρέλαιο, πρέπει πρώτα να αγοράσει δολάρια. Αν μια χώρα θέλει να αγοράσει χαλκό, πρέπει πρώτα να αγοράσει δολάρια. Γιατί αυτά και αρκετά ακόμα προϊόντα πωλούνται μόνο σε δολάρια. Αυτό σημαίνει πως οι Η.Π.Α κερδίζουν διαρκώς. Όλος ο κόσμος είναι υποχρεωμένος να αγοράζει συνεχώς δολάρια. Το ευρώ λοιπόν απείλησε την αυτοκρατορία του δολαρίου. Ήταν λογικό αυτό να μην αρέσει στους τραπεζίτες της Γουόλ Στρητ. Χρησιμοποιούν την κρίση για να καταστρέψουν το ευρώ. Οι Έλληνες πρέπει να σταθούν ενάντια στους τραπεζίτες, όπως κάνανε οι Ισλανδοί.
ΕΡΩΤΗΣΗ Τι προτείνετε; Πώς θα καταφέρουμε να ζητήσουμε δάνεια από τις αγορές;
Να κάνετε δημοψήφισμα. Όπως στην Ισλανδία. Οι Ισλανδοί αποφάσισαν με 93% να μην δώσουν σε μερικούς τραπεζίτες 5 δις ευρώ. Πρέπει εσείς οι Έλληνες να αποφασίσετε αν θέλετε το Δ.Ν.Τ στη χώρα σας. Η κυβέρνησή σας δεν έχει αυτήν την εντολή. Σας θεωρούν ανόητους και δεν ζητάνε τη γνώμη σας; Θεωρούν πως είστε μωρά και δεν έχετε δικαίωμα λόγου; Πως δεν μπορείτε να αποφασίσετε για τις ζωές σας; Ζητείστε δημοψήφισμα. Θέλετε το Δ.Ν.Τ στη χώρα σας ή όχι; Εσείς έχετε τη δύναμη. Πρέπει να παλέψετε, να αγωνιστείτε. Αν δεν γίνει δημοψήφισμα τότε να γίνουν εκλογές. Να εθνικοποιήσετε άμεσα όλες τις τράπεζές σας, να δημιουργήσετε δύο ή τρεις κρατικές τράπεζες και να αναδομήσετε την οικονομία σας. Μην πάτε μακριά. Κοιτάξτε το μοντέλο που εφάρμοσε η Σουηδία το 1993.
ΣΚΑΚΙ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΒΟΛΟ
Τα όπλα «αιχμής» της αμερικανικής υπερδύναμης, η «επέλαση» στην Ευρώπη, το «ημερολόγιο» της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης, τα «παιχνίδια εξουσίας», το «εξιλαστήριο θύμα», ο ύπατος αρμοστής και τα συμπεράσματα.
Σε ένα εξαιρετικό άρθρο του Βασίλη Βιλιάρδου στο http://www.casss.gr/PressCenter/Articles/2081.aspx
Τα συμπεράσματα του άρθρου :
'' Οι σημερινές καπιταλιστικές κρίσεις, εφόσον συντελούνται σε κράτη με δεδομένη υπερχρέωση, όπως όλα ανεξαιρέτως τα «δυτικά» (Πίνακας ΙΙ), είναι κυρίως «κρίσεις εμπιστοσύνης» (άρθρο μας: Εμπορική πίστη: Κινδυνεύει να καταστραφεί ο βασικός πυλώνας του καπιταλισμού, η γέφυρα που συνδέει τα συμφέροντα του ατόμου με την ευημερία της κοινωνίας 2/3/2009).
Στην προκειμένη περίπτωση, όταν δηλαδή το «έδαφος» είναι εκ των πραγμάτων «πρόσφορο» (υπάρχουν διαρκώς αυξανόμενα χρέη, δημόσια ελλείμματα κλπ), οι κερδοσκοπικές επιθέσεις μπορούν να αυτοεκπληρώνονται - οπότε, το να ακολουθεί κανείς μία οικονομική πολιτική που στηρίζεται στα θεμελιώδη μεγέθη της Οικονομίας του, δεν αρκεί για να εξασφαλίσει την εμπιστοσύνη της «αγοράς» (γεγονός που αποδεικνύεται από την κίνηση των «ελληνικών spreads»).
ΠΙΝΑΚΑΣ ΙΙ: Συνολικό χρέος 2009 (δημόσιο και ιδιωτικό)
Χώρα / Χρέος προς ΑΕΠ
Γερμανία / 285%
Η.Π.Α. / 296%
Ιταλία / 315%
Γαλλία / 323%
Μ. Βρετανία / 466%
(Πηγή: McKinsey Global Institute )
Εξωτερικό χρέος της Ελλάδας (δημόσιο και ιδιωτικό) / περίπου 165% του ΑΕΠ
Εξωτερικό χρέος της Ελλάδας (δημόσιο και ιδιωτικό) / περίπου 165% του ΑΕΠ
Αντίθετα, η ανάγκη μίας χώρας να κερδίσει τη χαμένη εμπιστοσύνη της αγοράς, μπορεί στην πραγματικότητα να την εμποδίσει να εφαρμόσει «λογικές πολιτικές». Είναι δηλαδή πιθανόν να την αναγκάσει να ακολουθήσει πολιτικές οι οποίες, υπό φυσιολογικές συνθήκες, θα ήταν εντελώς παράλογες – για παράδειγμα, προγράμματα σταθερότητας του είδους που προτείνει συνήθως το ΔΝΤ, εν μέσω παγκόσμιας κρίσης, τα οποία οδηγούν με «ασφάλεια» σε εξαιρετικά επικίνδυνες, σε καταστροφικές καλύτερα υφέσεις.
Παρά το ότι λοιπόν ο στόχος μίας χώρας που δέχεται «κερδοσκοπική» επίθεση οφείλει να είναι ο «κατευνασμός» της αγοράς και η ανάκτηση της εμπιστοσύνης της, επειδή οι «επενδυτές» που αναμένουν κρίσεις τις προκαλούν ταυτόχρονα, η υγιής οικονομική πολιτική (μείωση των δαπανών, καταπολέμηση των ελλειμμάτων κλπ), δεν αρκεί για να κερδίσει το κράτος την εμπιστοσύνη της αγοράς. Πόσο μάλλον αφού «εξ ορισμού», μία χώρα που ανακοινώνει επίσημα την πρόθεση της να καταφύγει στο ΔΝΤ για βοήθεια, προσελκύει τα μέγιστα τις κερδοσκοπικές επιθέσεις του Κεφαλαίου - εισερχόμενη σε έναν καθοδικό σπειροειδή κύκλο «άμυνας», ο οποίος την οδηγεί με ασφάλεια σε μία ήττα «κατά κράτος».
Δυστυχώς, η χώρα μας έκανε πάρα πολλά στρατηγικά σφάλματα στη «διαχείριση της κρίσης» - δημιουργώντας μόνη της εκείνες τις προϋποθέσεις, οι οποίες «προσέλκυσαν» μαζικά τις οργανωμένες επιθέσεις του αιμοβόρου κερδοσκοπικού κεφαλαίου.
Ταυτόχρονα, άνοιξε την «κερκόπορτα» που οδηγεί στην άλωση της Ευρωζώνης η οποία, δυστυχώς για όλους μας, με απόλυτη υπαιτιότητα της Γερμανίας (άρθρο μας: Η ιδανική υποψήφια χώρα για τον παραδειγματισμό των υπολοίπων «εταίρων» της Ευρωζώνης: Κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης ή μήπως μία δίκαιη απόφαση για την υπεράσπιση του ευρώ; 12/4/2009), παραμένει ακόμη διάπλατα ανοιχτή.
Εάν λοιπόν δεν συμβεί κάτι πολύ πιο «ισχυρό» από αυτό που απαιτούνταν μέχρι σήμερα (για παράδειγμα, η ενίσχυση της με πολύ μεγαλύτερα κεφάλαια, από τα μέχρι πρότινος απαραίτητα, καθώς επίσης με «συλλογικά ευρωπαϊκά μέτρα» στήριξης της οικονομικής της ανάπτυξης), η Ελλάδα θα χάσει τη μάχη. Πιθανότατα, τότε ακριβώς θα χάσει και η Ευρώπη την πλέον κρίσιμη παρτίδα της μεταπολεμικής Ιστορίας της – την παρτίδα με τις Η.Π.Α.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Ολοκληρώνοντας, τυχόν «εγκατάλειψη» της Ελλάδας στα «πλοκάμια» του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας, παρά τα αναμφισβήτητα λάθη της, θα είναι έγκλημα εκ μέρους της Ευρώπης – ενώ θα αποτελέσει την αρχή του τέλους της. Επίσης έγκλημα θα είναι μία ενδεχόμενη συμφωνία εκ μέρους της Ελλάδας, η οποία θα επιτρέπει την εισβολή του ΔΝΤ στο εσωτερικό της. Είναι άλλωστε εμφανές το ότι, εάν παραδώσει κανείς τα κλειδιά του σπιτιού του, (πόσο μάλλον το ταμείο του κράτους) στον οποιονδήποτε «ξένο», πολύ δύσκολα θα εμποδίσει το «μοιραίο».
Αν και είμαστε λοιπόν σίγουροι ότι, είναι αδύνατον να συμφωνήσει η οποιαδήποτε Ελληνική Κυβέρνηση σε μία τέτοια «παράδοση» της χώρας, πόσο μάλλον αφού υπάρχουν πολύ καλύτερες επιλογές (έστω και «λύσεις εσχάτης ανάγκης», όπως η στάση πληρωμών), θεωρούμε ότι οφείλουν όλοι οι Πολίτες να «επαγρυπνούν», εάν δεν επιθυμούν να αφήσουν στις επόμενες γενιές μία χώρα βομβαρδισμένη, πάμπτωχη, γεμάτη ερείπια, χρεοκοπημένες επιχειρήσεις, κλειστά σχολεία, εγκαταλειμμένα νοσοκομεία και ανθρώπινη δυστυχία. "
Πως η Moody’s «πτώχευσε» την Ελλάδα
Αναρτήθηκε από http://www.sofokleous10.gr/, Παρασκευή, 23 Απρίλιος 2010 00:49 .
Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη•
διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
A όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.
Aλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Aνεπαισθήτως μ' έκλεισαν από τον κόσμον έξω.
Το τέλος (κερδοσκοπικού) παιχνιδιού με το ελληνικό χρέος «σφύριξε» χθες ο οίκος Moody’s, στέλνοντας την κυβέρνηση εντός των επόμενων 24ώρων στο διεθνή μηχανισμό στήριξης, με όρους σχετικά «χαλαρούς» για το 2010, αλλά και τους ισχυρούς δανειστές της χώρας στο… (Διεθνές Νομισματικό) Ταμείο για την είσπραξη τεράστιων κερδών.
Με τη χθεσινή υποβάθμιση των ελληνικών ομολόγων ένα «σκαλοπάτι» πάνω από την κατηγορία «Β», στο Α3, η Moody’s ενεργοποιεί ένα μηχανισμό χρεοκοπίας της χώρας, που πλέον μπορεί να σταματήσει την κίνησή του, μόνο με προσφυγή στο διεθνή μηχανισμό στήριξης, εκτιμούν καλά πληροφορημένες πηγές.
Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, που είναι σε θέση να γνωρίζουν καλά τις λεπτομέρειες της έκδοσης ενός σύνθετου προϊόντος με χαρακτήρα ωρολογιακής βόμβας για την Ελλάδα, το οποίο εκδόθηκε εν μέσω της οξύτατης κρίσης στα τέλη του 2008-αρχές 2009, μετά την υποβάθμιση από την Moody’s αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για την ενεργοποίηση όρων, που θα προσθέσουν αιφνιδίως άλλα 5,4 δις. ευρώ στις ήδη υψηλές υποχρεώσεις του ελληνικού Δημοσίου.
Ειδικότερα, αμέσως μετά την υποβάθμιση της Ελλάδας στην κατηγορία Α3, η ελληνική κυβέρνηση έχει να αντιμετωπίσει «κρυφές» υποχρεώσεις από ένα τεράστιο swap, το οποίο τιτλοποιήθηκε μέσω οχήματος ειδικού σκοπού μεγάλης ελληνικής τράπεζας. Σύμφωνα με τους όρους της συμφωνίας, η πιστοληπτική αξιολόγηση των τίτλων που εκδόθηκαν συνδέεται άρρηκτα με την αξιολόγηση του Δημοσίου από την Moody’s.
Κάτω από τη βαθμολογία Α2 (δηλαδή στο Α3, όπου πέρασε από χθες η Ελλάδα) αρχίζει η διαδικασία αντιστροφής αυτής της έκδοσης και το Δημόσιο θα κληθεί να πληρώσει 5,4 δις. ευρώ επιπλέον των βαρύτατων υποχρεώσεων του Μαΐου, από τις λήξεις ομολόγων ύψους 8,9 δις. ευρώ στις 19 Μαΐου.
Αυτό σημαίνει, ότι χάνεται κάθε δυνατότητα ελέγχου των διεθνών υποχρεώσεων της χώρας και καθίσταται υποχρεωτική η προσφυγή στο διεθνή μηχανισμό στήριξης. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο υφυπουργός Οικονομικών κ. Φ. Σαχινίδης παρουσίασε χθες στην άτυπη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου τους όρους του ΔΝΤ για την ενεργοποίηση του μηχανισμού χρηματοδότησης, με μια συμφωνία τριετούς διάρκειας.
Οι όροι του Ταμείου, που είναι «χαλαροί» για το 2010 και απαιτούν την αποσαφήνιση των μέτρων που θα εξασφαλίσουν τη μείωση του ελλείμματος το 2011 και 2012, με πιθανή παράταση για την επίτευξη του στόχου για μείωση κάτω από το 3% το 2013, έχουν ήδη γίνει δεκτοί σε γενικές γραμμές από την κυβέρνηση και απομένει το Σαββατοκύριακο να συζητηθούν οι τελευταίες λεπτομέρειες, κατά την επίσκεψη του υπουργού Οικονομικών, Γ. Παπακωνσταντίνου, στην Ουάσιγκτον, για την ετήσια σύνοδο του ΔΝΤ.
Έτσι, πιθανότατα από τις αρχές της επόμενης εβδομάδας, θα τεθούν στη διάθεση της κυβέρνησης τα 45 δις. ευρώ χρηματοδοτήσεων από χώρες της Ευρωζώνης και το ΔΝΤ, ενώ σε περίπτωση που χρειασθεί να παραταθούν μερικές ημέρες ακόμη οι τεχνικές διαπραγματεύσεις, η Ελλάδα θα έχει στη διάθεσή της ένα μηχανισμό βραχυπρόθεσμων bridge loans (χρηματοδοτήσεις-γέφυρες), που θα μπορούν να αξιοποιηθούν για την κάλυψη άμεσων υποχρεώσεων.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η κυβέρνηση διαπραγματεύεται ήδη τη δυνατότητα άντλησης επιπλέον χρηματοδοτήσεων για τη διετία 2011-2012, που μπορεί να ανεβάσουν το συνολικό «πακέτο» σε επίπεδο παγκοσμίου ρεκόρ για ένα διεθνές πρόγραμμα εξωτερικής χρηματοδότησης μιας χώρας που βρίσκεται σε αδυναμία εξυπηρέτησης του χρέους της.
Ουσιαστικά, στο τέλος της διαδικασίας, θα έχει επέλθει μια μεγάλη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, με το ¼ του δανεισμού (ορισμένοι κάνουν λόγο για 1/3!) να περνά από τον ιδιωτικό τομέα στις χώρες της Ευρωζώνης και το ΔΝΤ.
Με αυτό το τελευταίο επεισόδιο στο ελληνικό δράμα, μεγάλοι κερδισμένοι θα είναι οι πιστωτές της χώρας, όπως πάντα συμβαίνει στις περιπτώσεις διεθνούς διάσωσης οικονομιών σε αδυναμία: με την αναδιάρθρωση του χρέους, μεγάλος όγκος ελληνικών ομολόγων θα αποσυρθούν από τις αγορές, περνώντας στα χέρια των φορέων του μηχανισμού στήριξης, με άμεση συνέπεια τη ραγδαία ανατίμηση των τίτλων που θα απομείνουν στους δανειστές του ιδιωτικού τομέα (ελληνικές και ευρωπαϊκές τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία και επενδυτικά κεφάλαια).
Σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, αυτή η ανατίμηση θα αφήσει κεφαλαιακά κέρδη της τάξεως των 30-40 δις. ευρώ στους φορείς του ιδιωτικού τομέα που κρατούν ελληνικά ομόλογα. Και θα έχει ολοκληρωθεί με τον καλύτερο τρόπο το μεγάλο διεθνές κερδοσκοπικό πείραμα, με πειραματόζωο την Ελλάδα, για να συνεχισθεί πιθανότατα με τις άλλες «αδύναμες» χώρες της Ευρωζώνης, στην περίπτωση που αποδειχθεί ότι δεν μπορούν να θέσουν υπό έλεγχο τα χρέη τους…
ΠΩΣ ΕΠΙΤΡΕΨΑΜΕ ΝΑ ΣΥΜΒΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ; ΠΩΣ ΘΑ ΑΠΟΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΑ ΜΕΛΛΟΥΜΕΝΑ;
ΠΩΣ...
Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ' υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη•
διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
A όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.
Aλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Aνεπαισθήτως μ' έκλεισαν από τον κόσμον έξω.
Όταν η Κρίση μαστίζει τη Χώρα και κανείς ΔΕΝ παραιτείται....
Γυμνός: Το έγκλημα της Τράπεζας της Ελλάδος σε ταλιράκια by Techie Chan , Πέμπτη, 22 Απριλίου 2010
Ήρθε η ώρα της πληρωμής. Για όλους. Η Τράπεζα της Ελλάδος αποκαλύφθηκε πως με τον έναν ή τον άλλο τρόπο επέτρεπε τη χειραγώγηση της ελληνικής αγοράς ομολόγων. Σκόπός αυτού του κειμένου είναι να το εξηγήσει με απλά λόγια, προκειμένου να γίνει κατανοητό το μέγεθος του σκανδάλου. Κανένα οικονομικό παιχνίδι δεν είναι πέραν της κατανόησης ενός φιλομαθή αποφοίτου λυκείου, εάν του το παρουσιάσουν χωρίς τις χιλιάδες τεχνικών όρων που στόχο έχουν να τον αποτρέψουν από το να μάθει πως το παιχνίδι είναι περίπλοκο αλλά απλό. Απολαύστε λοιπόν και αναρωτηθείτε γιατί κανείς -της αριστεράς συμπεριλαμβανομένης- δεν ασχολείται με το θέμα.
Για αρχή ας εξηγήσουμε με τους ορισμούς.
Repo: Ο Άγγελος έχει ένα 10ετες ομόλογο του ελληνικού δημοσίου που αγόρασε το 2008 και το οποίο κρατά για να σπουδάσει τα παιδιά του. Έρχεται ο Ξερόλας και του λέει. Άγγελέ μου, θέλεις να μου δανείσεις το ομόλογό σου για ένα μήνα? Σου υπόσχομαι πως θα στο επιστρέψω πλυμένο γυαλισμένο και ατόφιο και μάλιστα για τον κόπο σου θα σου δώσω κι ένα μικρό ποσό που θα το συμφωνήσουμε από τώρα (ας πουμε 20ευρώ). Ο Άγγελος συμφωνεί και έτσι το ομόλογο έρχεται στα χέρια του Ξερόλα που για ένα μήνα μπορεί να το κάνει ό,τι θέλει, φτάνει στο τέλος του μήνα να το επιστρέψει στον Άγγελο μαζί με το ποσό που συμφωνήσανε. Αυτό είναι ένα ρέπο.
Spread: τα ομόλογα, περίπου όπως και οι προθεσμιακές καταθέσεις έχουν ένα επιτόκιο το οποίο καθορίζεται τη στιγμή της έκδοσής τους. Όταν λέμε 5ετές ομόλογο 1000 ευρώ με απόδοση 5%, εννοούμε πως αυτός που θα το αγοράσει για τα επόμενα 5 χρόνια θα βγάζει 50 ευρώ το χρόνο. Το spread είναι η διαφορά του επιτοκίου που πληρώνει ένα κράτος σε σχέση με το επιτόκιο που πληρώνει ένα άλλο κράτος το οποίο θεωρούμε ως βάση. Δηλαδή εάν η γερμανία για το 5ετες ομόλογο πληρώνει σήμερα 3% και η Έλλάδα 5%, τότε το spread είναι 2% ή 200 μονάδες βάσης (πρακτικά 200εκατοστά).
Εδώ δεν θα εξηγήσω κάτι για να μη μακρηγορούμε και μπλεκόμαστε, όχι όμως γιατί είναι δύσκολο να εξηγηθεί: Η τιμή ενός (παλιού) ομολόγου, πέφτει όσο ανεβαίνει το σημερινό επιτόκιό της ίδιας τάξης ομολόγων. Με λίγα λόγια, όταν ανεβαίνουν τα spread στα 5ετη ομόλογα, αυτόματα ο πρώτος χαμένος δεν είναι το δημόσιο, αλλά όλοι όσοι έχουν στα χέρια τους παλιότερα ομόλογα της ίδιας τάξης (δηλαδή 5ετή). Το δημόσιο, ζημιώνεται έμμεσα με δύο τρόπους. Α) από τη μειωμένη αξιοπιστία του (όσοι αγοράζουν τα ομολογά του χάνουν) και Β) όταν ξαναβγεί στην αγορά να εκδόσει καινούργια ομόλογα, επειδή τα ομόλογα αυτά θα έχουν υψηλότερο επιτόκιο.
Short Selling: Ο Ξερόλας με το δανεικό ομόλογο του Άγγελου στα χέρια του, πάει στην αγορά και το πουλάει 1000 ευρω. Περιμένει μερικές μέρες, και η τιμή του ομολόγου πέφτει στην αγορά. Τότε ξανα-αγοράζει ένα ίδιο ομόλογο (10ετες εκδόσεως 2008) με μολις 900 ευρώ. Ο Ξερόλας λοιπόν, πούλησε ένα δανεικό ομόλογο 1000 ευρώ, αγόρασε το ίδιο ομόλογο 900 ευρώ μερικές μέρες αργότερα, και τώρα έχει στα χέρια του ένα ομόλογο ίδιο με αυτό που έχει δανειστεί, συν 100 ευρώ στην τσέπη (1000-900=100). Επιστρέφει στο τέλος του μήνα το ομόλογο στον Άγγελο, του δίνει και τα συμφωνημένα 20 ευρώ από τα 100 που κέρδισε και κρατά τα 80 για τον δικό του κόπο.
Από την παραπάνω διαδικασία, καταλαβαίνουμε πως ο πρώτος χαμένος είναι ο Άγγελος που έχει το ομόλογο στα χέρια του και ο πιο κερδισμένος είναι ο Ξερόλας που κέρδισε από αυτή την πτώση.
Naked Short Selling: Επειδή ο Ξερόλας είναι φύσει άπληστος και θέλει να κερδίσει παραπάνω από τα 100 ευρώ που κέρδισε με την παραπάνω διαδικασία κάνει το εξής. Ενώ έχει δανειστεί από τον Άγγελο μόλις ένα 5ετες ομόλογο αξίας 1000ευρώ, πάει στην αγορά και πουλάει 10 ομόλογα αξίας 1000ευρώ το καθένα. Στην ουσία τα 9 από αυτά τα ομόλογα που πούλησε δεν υπάρχουν, είναι δηλαδή γυμνά (naked). Πρόκειται για μια πολύ επικίνδυνη πρακτική short selling, καθώς δεν μπαίνει κανένα όριο στα πόσα γυμνά ομόλογα μπορεί κάποιος να πουλήσει. Στο απλό short selling, το όριο είναι τα πόσα ομόλογα υπάρχουν διαθέσιμα για πρόχειρο δανεισμό (repo).
Με αυτόν τον τρόπο μπορεί κάποιος να δημιουργήσει μια εικονική υπερπροσφορά ομολόγων στην αγορά και η ίδια αυτή η υπερπροσφορά να ρίξει τις τιμές. Πρακτικά η πτώση των τιμών γίνεται μια αυτο-εκπληρούμενη προφητεία και αυτός που εκτέλεσε την γυμνή πώληση το μόνο που έχει να κάνει, είναι -εκμεταλλευόμενος τον πανικό που δημιούργησε- να αγοράσει αυτά τα 10 ομόλογα πίσω σε σημαντικά χαμηλότερες τιμές.
Τώρα η Τράπεζα της Ελλάδος, μετά από μία μακροσκελή και επίτηδες δυσνόητη επιστολή παραδέχθηκε πως η παραπάνω πρακτική (το naked short) ήταν ανεκτή με ένα παραθυράκι που είχε αφήσει και θα εξηγήσουμε αμέσως.
Όταν κάποιος πουλάει ένα ομόλογο στην αγορά (Ηλεκτρονικη Δευτερογενης Αγορα Τίτλων που ανήκει στην ΤτΕ), είναι υποχρεωμένος μέσα σε διάστημα 3 ημερών να το παραδώσει στους διαπραγματευτές, προκειμένου να περιέλθει στα χέρια του αγοραστή. Αυτό είναι το λεγόμενο Τ+3. Υπάρχει λοιπόν η δυνατότητα, να πουλήσεις ένα ομόλογο σήμερα που δεν διαθέτεις. Αρα χρωστάς στον διαπραγματευτή ένα ομόλογο και πρέπει να το παραδώσεις σε 3 μέρες. Αν το ξανα-αγοράσεις μετά από δύο μέρες από τον ίδιο διαπραγματευτή, τότε ο διαπραγματευτής κάνει τα στραβά μάτια και πρακτικά ακυρώνει το χρέος σου (διότι ένα ομόλογο πουλησες, ένα αγόρασες, το άθροισμα σε ομόλογα είναι μηδέν).
Αυτό πρακτικά είναι μία πράξη naked short selling καθώς την ώρα που πουλούσες το ομόλογο, δεν είχες την υποχρέωση να το διαθέτεις (εστω και δανεικό όπως περιγράψαμε με τα repo).
Επειδή 3 μέρες είναι συνήθως ένα μικρό διάστημα για να αλλάξουν οι τιμές των ομολόγων σε κανονικές συνθήκες, κανείς δεν ασχολείται με το να κάνει naked short selling με αυτόν τον τρόπο. Για να κερδίσεις από μια τέτοια κατάσταση, πρέπει να πέσει αρκετά η τιμή μέσα σε μόλις 3 μέρες.
Η μπαλκονόπορτα της ΤτΕ
Αυτή είναι η κανονική διαδικασία. Όμως σε αυτή τη διαδικασία υπήρχε ένα παραθυράκι που η ΤτΕ είχε αφήσει ανοιχτό. Και αυτό το παραθυράκι ονομαζόταν failed εντολές. Όταν λοιπόν κάποιος πουλάει ένα ομόλογο, πρέπει σε 3 μέρες να το παραδώσει. Εάν δεν το κάνει, τότε η συναλλαγή θεωρείται failed, δηλαδή αποτυχημένη. Αποτυχημένη όμως δεν σημαίνει πως ακυρώνεται, διότι η πώληση έχει γίνει και υπάρχει ένας αγοραστής που περιμένει το ομόλογό του. Άρα στην ουσία η εντολή παραμένει εκκρεμής μέχρι ο πωλητής να φέρει το ομόλογο που έχει υποσχεθεί. Εάν ο πωλητής κάνει τον κινέζο, αυτό μπορεί να παραμείνει μέχρι και για 10 μέρες. Εάν το παρακάνει, τότε ο διαπραγματευτής έχει υποχρέωση να αγοράσει ένα ομόλογο ο ίδιος, να το δώσει στον αγοραστή και να στείλει τον λογαριασμό στον πωλητή. Όμως αυτό συνήθως δεν γίνεται διότι ο πωλητής που κάνει τον κινέζο, ξέρει μέχρι που τον παίρνει.
Με αυτόν τον τρόπο, ένας πωλητής ελληνικών ομολόγων μπορούσε να διατηρεί τη θέση του ανοιχτή για 10 και μέρες χωρίς να έχει στα χέρια του το ομόλογο που είχε πουλήσει. Πρακτικά μπορούσε δηλαδή να έχει μια naked short εντολή χωρίς σχεδόν κανείς να τον ελέγχει.
Τον Οκτώβρη του 2009 η ΤτΕ πήρε μία απόφαση να απλοποιήσει ακόμα περισσότερο αυτή τη διαδικασία, διευκολύνοντας θεωρητικά οποιονδήποτε ήθελε να παίξει με αυτό το παραθυράκι. Τώρα, επειδή πιο πάνω εξηγήσαμε πόσο επικίνδυνο και πρακτικά παράνομο παιχνίδι είναι οι naked short εντολές. Εάν το συνδυάσουμε και με τη μπαλκονόπορτα που άνοιξε η ΤτΕ και τα απανωτά δημοσιεύματα για την ελληνική κρίση, καταλαβαίνουμε πως αυτό ήταν μία συνταγή που επέτρεπε σε οποιονδήποτε να εκτελέσει naked short εντολές για τουλάχιστον 10 συνεχείς ημέρες.
Αυτό συνεχίστηκε για κάμποσο, μέχρι που στις 8 Απρίλη το πράγμα ξεχείλωσε. Τότε, η επιτροπή που ελέγχει τον ΗΔΑΤ αποφάσισε να κλείσει το παράθυρο των failed εντολων με τον εξής απλό τρόπο. Για κάθε εντολή πώλησης, ο πωλητής θα πρέπει να προσκομίζει ένα ρέπο ημέρας αντίστοιχου ομολόγου (ένα δανεικό ομόλογο μίας ημέρας δηλαδή) μέχρι να προσκομίσει το πραγματικό ομόλογο που έχει στα χέρια του.
Πόρισμα πρώτο:
Η ΤτΕ είχε αφήσει ανοικτό ένα πολύ επικίνδυνο παράθυρο στην αγορά ομολόγων. Είτε το έκανε τον Οκτώβρη, είτε πιο πριν, αυτό το παράθυρο είχε τη δυνατότητα σε συνθήκες κρίσης να δημιουργήσει καταστάσεις υποτιμητικής κερδοσκοπίας στην αγορά ελληνικών ομολόγων. Άρα ο κ.Προβόπουλος είναι απολύτως υπεύθυνος γιαυτό το παράθυρο και θα πρέπει να παραιτηθεί.
Εάν δεν μπορούσε να καταλάβει τις συνέπειες αυτού του παράθυρου, είναι ανίκανος. Εάν ήξερε, τότε είναι συνένοχος και θα πρέπει να μιλήσει με τον εισαγγελέα.
Και ειλικρινά σε τέτοιες θέσεις, και σε τόσο απλές έννοιες σαν αυτές που μόλις εξήγησα, μου φαίνεται απίθανο κάποιος να μην καταλαβαίνει.
Πόρισμα δεύτερο:
Είναι πολύ εύκολο να δούμε εάν η περαιτέρω διευκόλυνση του Οκτώβρη του 2009 είχε κάποιο πραγματικό αντίκτυπο υποτιμητικής κερδοσκοπίας. Δεν χρειάζεται παρά να δούμε σε καθημερινή βάση τις πράξεις και τους όγκους των ομολόγων από τις αρχές του 2009 μέχρι σήμερα. Ταυτόχρονα θα πρέπει να δούμε τις πράξεις και τους όγκους των failed εντολών, του παραθύρου δηλαδή που χρησιμοποιούσαν όλοι όσοι ήθελαν να κάνουν naked short selling. Εάν προκύψει πως ένας ικανός όγκος πράξεων γινόταν fail, τότε πάλι ο εισαγγελέας θα πρέπει να παρέμβει.
Πόρισμα τρίτο:
Για το χάλι της χώρας, ευθυνόμαστε όλοι ως κοινωνία, ως επιχειρήσεις και ως πολιτικό προσωπικό. Για το τεράστιο χρέος μας δεν φταίει κανείς άλλος από εμάς τους ίδιους. Άρα αυτό το κείμενο δεν γράφτηκε για να δείξει πως κάποιοι κακοί άνθρωποι επιβουλεύονται την ανάδελφη και αθώα Ελλάδα. Αυτό που δείχνει το παραπάνω κείμενο, είναι πως η Ελλάδα, όντας ήδη ο αδύναμος κρίκος του ευρώ, έγινε στόχος υποτιμητικών πιέσεων και σε αυτό συνέβαλαν και οι αποφάσεις της ΤτΕ και άλλων παικτών που δεν είναι σκοπός αυτής της παρουσίασης να αναδείξει.
Πόρισμα τέταρτο:
Δεν υπάρχει ούτε ένας λόγος ακόμα και για έναν άνθρωπο που διαθέτει έστω κι ένα κουλούρι σε αυτή τη χώρα, να θέλει να παίξει με την υποτίμηση των ελληνικών ομολόγων. Επειδή ακούγονται διάφορα, θέλω να πω, πως όλα τα διάφορα που ακούγονται είναι παράλογα. Όχι διότι πχ, είναι αδύνατο κάποιοι να θέλουν τη χώρα να πάει στο ΔΝΤ, αλλά διότι το να παίζεις με τα ομόλογα του δημοσίου προκειμένου να το καταφέρεις, ισοδυναμεί με το να ρίξεις μία πυρηνική βόμβα στο γείτονα επειδή, είχε δυνατά τη μουσική.
Πόρισμα πέμπτο:
Έχουμε ακούσει όλα αυτά τα χρόνια για πολλά σκάνδαλα και πολλές φούσκες σε όλο τον κόσμο. Παρολαυτά δεν υπάρχει μεγαλύτερη φούσκα και μεγαλύτερο σκάνδαλο από το να παίζεις με τα κρατικά ομόλογα ενός κράτους. Ακόμα και η υπόθεση των δομημένων ομολόγων των ασφαλιστικών ταμείων που είναι τεράστια (ποιες μίζες και άλλες παπαρες), είναι μικρή μπροστά στις συνέπειες που μπορεί να φέρουν η κατάρρευση των ομολόγων ενός κράτους. Πρόκειται ουσιαστικά για το τέλος του παιχνιδιού.
Πόρισμα έκτο:
είμαστε άξιοι της τύχης μας.
Ευχαριστώ πολύ που καθήσατε να ακούσετε το παραλήρημα μου και
καληνύχτα Κεμάλ.
Αναρτήθηκε από You Pay Your Crisis
Στα 49 εκ. ο αριθμός των αμερικανών που δεν έχουν πρόσβαση σε αρκετή τροφή
" Ο καπιταλισμός επιβιώνει, ή ακόμα και ενισχύεται, με τις ανθρώπινες συμφορές, ακριβώς επειδή δεν εμφανίστηκε στην ιστορία για να τις απαλύνει. Κανένα άλλο ιστορικό σύστημα δεν παρήγαγε περισσότερο πλούτο και κανένα δεν παρήγαγε περισσότερη καταστροφή.
Αρκεί να εξετάσουμε παράλληλα αυτές τις δύο κατευθυντήριες γραμμές -την κατευθυντήρια γραμμή του πλούτου και την κατευθυντήρια γραμμή της καταστροφής- για να αντιληφθούμε όλη την αξία του και όλο το μεγαλείο του.
Αυτό το διπλό καθήκον, που είναι το δικό του καθήκον, ο καπιταλισμός το εκπληρώνει καλύτερα από κάθε άλλον και ο θρίαμβός του είναι αμετάκλητος. Και αυτός ο θρίαμβος συνεπάγεται το ότι υπάρχουν όλο και περισσότερα τρόφιμα και όλο και περισσότερη πείνα, όλο και περισσότερα φάρμακα και όλο και περισσότεροι άρρωστοι, όλο και περισσότερα άδεια σπίτια και όλο και περισσότερες άστεγες οικογένειες, όλο και περισσότερη εργασία και όλο και περισσότεροι άνεργοι, όλο και περισσότερα βιβλία και όλο και περισσότεροι αναλφάβητοι, όλο και περισσότερα ανθρώπινα δικαιώματα και όλο και περισσότερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας (...).
Οι λύσεις που προτείνουν και θα εφαρμόσουν οι κυβερνήσεις του πλανήτη διαιωνίζουν σε κάθε περίπτωση τη σύμφυτη με τον καπιταλισμό λογική της διεύρυνσης του κέρδους ως προϋπόθεσης φυσικής επιβίωσης: ιδιωτικοποίηση των δημόσιων αγαθών, επιμήκυνση του χρόνου εργασίας, ελευθερία των απολύσεων, μείωση των κοινωνικών δαπανών, απαλλαγές για τους επιχειρηματίες.
Δηλαδή, αν τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά είναι επειδή δεν πηγαίνουν χειρότερα. Δηλαδή, αν 950 εκατομμύρια πεινασμένοι δεν αρκούν για να εγγυηθούν αρκετό κέρδος, θα χρειαστεί να διπλασιαστεί αυτός ο αριθμός. Ο καπιταλισμός έγκειται σε τούτο: πριν από την κρίση καταδικάζει στη φτώχεια 4,75 δισεκατομμύρια ανθρώπινες υπάρξεις. Σε καιρούς κρίσης, και για να βγούμε από αυτήν, μπορούμε μόνο να αυξήσουμε το ποσοστό του κέρδους αυξάνοντας τον αριθμό των θυμάτων του.
Το πρόβλημα δεν είναι η κρίση του καπιταλισμού αλλά ο ίδιος ο καπιταλισμός. Σε έναν κόσμο με πολλά όπλα και λίγες ιδέες, με πολύ πόνο και λίγη οργάνωση, με πολύ φόβο και λίγη στράτευση -στον κόσμο που γέννησε ο καπιταλισμός- η βαρβαρότητα είναι πολύ πιο πιθανή από τον σοσιαλισμό." (Σαντιάγκο Αλμπα Ρίκο: «Ο καπιταλισμός επιβιώνει, ή ακόμα και ενισχύεται, με τις ανθρώπινες συμφορές»)
ΙΔΟΥ ΚΑΙ Η ΕΠΑΛΗΘΕΥΣΗ.
ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΜΑΣ ΤΕΤΟΙΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ Ή ΜΕ ΕΜΠΟΛΕΜΕΣ ΖΩΝΕΣ.
ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΟΜΩΣ ΣΤΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ, ΣΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΕΥΜΑΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ:
(http://www1.voanews.com/ , 17 Νοεμβρίου 2009)
Νέα έκθεση του Αμερικανικού Υπουργείου Γεωργίας αναφέρει ότι ο αριθμός των αμερικανών που
δεν έχουν πρόσβαση σε αρκετή τροφή αυξήθηκε στα 49 εκατομμύρια.
Η έκθεση δόθηκε στη δημοσιότητα τη Δευτέρα και σύμφωνα με αυτήν το 14,6% των αμερικανικών
νοικοκυριών το 2008 δεν είχαν αρκετά τρόφιμα. Το 2007 το ποσοστό ανέρχονταν στο 11%.
Η έκθεση επίσης δείχνει ότι αυξήθηκαν απότομα τα νοικοκυριά με παιδιά που δεν σιτίζονταν αρκετά. Τέσσερα εκατομμύρια παραπάνω παιδιά υπέφεραν από ελλιπή διατροφή το 2008.
Σε γραπτή του ανακοίνωση ο Πρόεδρος Ομπάμα χαρακτήρισε την έκθεση «ανησυχητική» και
πρόσθεσε ότι η Αμερικανική κυβέρνησή είναι προσηλωμένη στο να αντιστρέψει αυτή την
πραγματικότητα. Ο Αμερικανός Πρόεδρος είπε ότι προτεραιότητά του είναι η δημιουργία νέων
θέσεων εργασίας έτσι ώστε να μειωθεί η οικονομική στενότητα στις οικογένειες.
Ο Υπουργός Γεωργίας των ΗΠΑ, Τομ Βίλσακ, δήλωσε ότι η κατάσταση θα ήταν χειρότερη χωρίς τα
κρατικά προγράμματα επισιτιστικής βοήθειας. Τόσο ο κ. Βίλσακ, όσο και ο Πρόεδρος Ομπάμα
επεσήμαναν ότι συνεργάζονται με το Κογκρέσο για να διασφαλίσουν ότι τα παιδιά έχουν πρόσβαση
σε δωρεάν γεύματα στο σχολείο και στη βελτίωση της θρεπτικής αξίας αυτών των γευμάτων.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)