ΗΠΑ: η απαγόρευση του μπαχτσέ

Νομοσχέδιο 510 : η μητροπολιτική μάχη των τροφίμων
Μιλώντας στα παιδιά μου για την ελευθερία, συχνά ισχυρίζομαι πως δε μπορεί ένα σύστημα να απειλήσει τον  άνθρωπο,  πέρα από ένα όριο, αν έχει μισό στρέμμα γής και νερό. Αφελές.Τα πράγματα δεν είναι έτσι για όλους. Ακόμη και στη Μητρόπολη του καπιταλισμού, η απόλυτη απληστία του ελέγχου σε κάθε βαθμίδα ελευθερίας του ανθρώπου δεν αφήνει και πολλά περιθώρια.

Το νομοσχέδιο 510 της αμερικάνικης Γερουσίας «Δράση για τον Εκσυγχρονισμό της ασφάλειας των τροφίμων», θεωρείται «το πιο επικίνδυνο νομοσχέδιο στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.»
" Είναι αντισυνταγματικό και αντίθετο στους φυσικούς νόμους ή, αν θέλετε, στο θέλημα του Θεού", λένe κάποιοι.
«Αυτός ο τυραννικός νόμος δίνει την εποπτεία για το σύνολο της παραγωγής τροφίμων (ναι, ακόμη και για τα τρόφιμα που παράγονται στον κήπο μας), στο Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας. Yep - οι ίδιοι ακριβώς άνθρωποι που χειρίζονται  το TSA
(σύστημα σφαλείας των αεροδρομίων) και τα προγράμματα σάρωσης σώματος των επιβατών.»
Το νομοσχέδιο 510 έχει σημασία, εκτός της ουσίας των διατάξεων του και διότι , προς μεγάλη μας έκπληξη, μεταφέρει τα θέματα που ως τώρα ταλαιπωρούσαν τις πιο φτωχές χώρες του πλανήτη στην καρδιά της Αμερικής.
Μερικά σημαντικά σημεία του  :
  • Παρέχει στην κυβέρνηση των ΗΠΑ νέες εξουσίες στο δικαίωμα των πολιτών να καλλιεργούν, να εμπορεύονται και να μεταφέρουν τρόφιμα. Για τους αντιτιθέμενους στο νομοσχέδιο αμερικανούς αυτό σημαίνει ότι ο  Μεγάλος αδελφός αποκτά την εξουσία να ελέγχει τις ντοματιές στην αυλή τους.     
  •  Ποινικοποιείται η μεταφορά των βιολογικών προϊόντων, εάν δεν συμμορφώνονται με τους αυταρχικούς, γραφειοκρατικούς κανόνες της ομοσπονδιακής κυβέρνησης.
  • Παρέχει  στην αμερικανική κυβέρνηση την εξουσία να συλλάβει οποιονδήποτε μικροπαραγωγό τροφίμων ως εγκληματία (ένα "λαθρέμπορο"), απλώς γιατί καλλιεργεί μαρούλια και τα πουλάει στην τοπική λαϊκή αγορά.
  • Εκχωρεί την παραγωγή τροφίμων της χώρας  στην εξουσία τόσο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ) και του Codex Alimentarius.
  • Ποινικοποιεί την διατήρηση σπόρων και μετατρέπει τους καλλιεργητές που φυλάσσουν σπόρους  σε κοινούς εγκληματίες. Προφανώς έχει σχεδιαστεί για να δώσει σε εταιρείες όπως η Monsanto το μονοπώλιο των σπόρων.
  • Δημιουργεί  υπέρμετρα γραφειοκρατικά εμπόδια που θα αποβάλουν τις μικρές επιχείρησεις παραγωγής τροφίμων από την αγορά, με αποτέλεσμα την ισχυροποίηση των μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών.
Οργανώσεις αντιτιθέμενες σε αυτές τις προοπτικές κάλεσαν τους πολίτες να αντιταχθούν , μέσα από τα ηλεκτρονικά δίκτυα διαμαρτυρίας (http://www.citizens.org/?page_id=2312http://www.cornucopia.org/2010/11/a...) με το σύνθημα : « Ενεργοποιηθείτε τώρα , ή θα χάσετε το δικαίωμα να παράγετε τα δικά σας τρόφιμα» 
Ανάμεσα στα επιχειρήματά τους  η  καταστροφική επίδραση του νόμου, που συνθλίβει τις ελευθερίες και καταστρέφει το μέλλον των τροφίμων στην Αμερική και την ελευθερία να παράγει ο καθένας ελεύθερα τα τρόφιμά του. 
Επικαλούνται ρήσεις του Mahatma Gandhi : "Η πολιτική ανυπακοή γίνεται ιερό καθήκον, όταν το κράτος γίνεται άνομο ή διεφθαρμένο." 
«Θυμηθείτε, η Αμερική έχει ήδη χάσει τον έλεγχο των χρηματοοικονομικών με την FED_Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ,σχεδόν εκατό χρόνια πριν. H Αμερική έχει χάσει την υγεία της λόγω της φαρμακευτικής βιομηχανίας και της επιδίωξης ‘κέρδους-από την-ασθένεια’. Τώρα, μπορεί να χάσουμε το δικαίωμά μας να καλλιεργούμε την τροφή μας και να φυλάξουμε τους δικούς μας σπόρους, αν η Γερουσία περάσει το νομοσχέδιο 510 .»
Το σύνθημά τους :
«Καλλιεργήστε μόνοι σας, αγοράστε τοπικά, αποκεντρώστε το σύστημα τροφίμων»

Τα χρήματα πίσω από την ψηφοφορία
Το νομοσχέδιο, ψηφίστηκε εν τέλει , εσπευσμένα, με ψήφους 73 – 25 αλλά κανείς δεν παρατήρησε το αντισυνταγματικό τμήμα του και έτσι αναπέμφθηκε για επαναψήφιση.Πιστεύεται ότι μια «κρυφή εταιρική ατζέντα» είναι η κινητήρια δύναμη προς την ομοσπονδιακή κυβέρνηση, ώστε να επιβάλει τον έλεγχο στην τοπική παραγωγή και διανομή τροφίμων. Αυτή η πεποίθηση ενισχύεται από μια λεπτομερή ματιά στους χρηματοδότες για τη στήριξη της νομοθεσίας για τον έλεγχο των τροφίμων.
Το Open Secrets.org αναφέρει ότι 208 ομάδες (lobbies) πίεσαν για το S.510.
* Το Εμπορικό Επιμελητήριο US Chamber of Commerce (καθόλου φιλικό στις μικρές επιχειρήσεις);
* Η Kraft Foods North America (δεύτερη μεγαλύτερη εταιρεία τροφίμων και ποτών στον κόσμο)
* Η General Mills (που παρουσίασε κέρδη $15 δισεκατομύρια το 2009);
* Η AFB (American Farm Bureau Federation , μεγάλη επενδυτική αγροτοβιομηχανική και ασφαλιστική που υποστηρίζει τη χρήση γενετικά τροποποιημένων τροφίμων).Σύμφωνα με τα στοιχεία του  Open Secrets.org, η AFB δαπάνησε $9.5 εκατομμύρια από το  2009 σε  συμμμαχίες (lobbying) για τον νόμο S.510 και ενάντια στην εκδοχή του λευκού Οίκου.

Οι δαπάνες σε  συμμαχίες (lobbying) των αγροτοβιομηχανιών ανά τομέα το 2009 ήταν:
* Βιομηχανία Φυτικής παραγωγής και μεταποίησης : $20.3 εκατομμύρια
* Βιομηχανία επεξεργασίας και πωλήσεων τροφίμων : $30.2 εκατομμύρια;
* Βιομηχανία γεωργικών υπηρεσιών  και προϊόντων : $34.4 εκατομμύρια.
Το 2009 και το 2010, η Pepsi δαπάνησε περισσότερα από $14 εκατομμύρια και η Coca-Cola δαπάνησε $4.5 εκατομμύρια για τον νόμο S.510 και τον HR 2749 (στεγαστικό).  Άλλα υποστηρικτικά γκρούπ του S.510 είναι η Διεθνής ένωση εμφιαλωμένου Νερού ( International Bottled Water Association), η International Dairy Foods Association, η International Foodservice Distributors Association και η Snack Food Association.Μάλλον καθόλου υποστηρικτές των μικρών παραγωγών ή των φυσικών τροφίμων.

Υπό το πρόσχημα της ασφάλειας των τροφίμων, η 'νομοθεσία’ για τον έλεγχο των τροφίμων υποστηρίζεται ευρέως από τους σημαντικότερους εκπροσώπους των ομάδων συμφερόντων της βιομηχανίας τροφίμων, που δαπάνησαν πάνω από 1 δισ. δολάρια από το 1998 για να επηρεάσουν το Κογκρέσο.
Ο αμερικανικός λαός έχει φωνή στην επιλογή των τροφίμων του, όταν αναμετράται με τις εκατοντάδες εκατομμύρια δολλάρια που οι πολυεθνικές εταιρείες πασάρουν στο Κογκρέσο για να επηρεάσουν τη νομοθεσία; 

Η Monsanto και η ‘τροπολογία’ για τους ελέγχους
 Η τροπολογία "απαλλαγής" ελέγχου περιέλαβε τις επιχειρήσεις με ετήσια έσοδα πάνω από το εξευτελιστικά χαμηλό όριο των $500.000. Έτσι ταυτίζονται ως προς τους ελέγχους οι μικροομεσαίοι παραγωγοί και επιχειρηματίες π.χ. με την Kraft Foods που δημιουργεί τέτοια έσοδα κάθε 7 λεπτά : το 2009  τα έσοδά της ήταν $40 δισεκατομμύρια.
Τέλος, αναφέρεται, ας μην ξεχνάμε ότι ο Ομπάμα έχει προσλάβει πρώην υπαλλήλους της Monsanto, μεταξύ των οποίων τον Michael Taylor τσάρο των Τροφίμων . Οτιδήποτε στηρίζει η Διοίκηση με το πρόσχημα του ελέγχου των τροφίμων ωφελεί οπωσδήποτε την Monsanto, ενώ βλάπτει την βιομηχανία φυσικών τροφίμων και τους μικρούς παραγωγούς. O Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ διεξάγει ήδη ένα γραφειοκρατικό πόλεμο στις ιδιωτικές συμβάσεις με τους παραγωγούς φυσικών τροφίμων.

Μετά την προσωρινή αναστολή του S.510 που αναπέμφθηκε στην Γερουσία λόγω αντισυνταγματικότητας, αναμένεται η επαναψήφισή του. Ο Πρόεδρος Ομπάμα θα υπογράψει το τελικό κείμενο.
Όσο η μάχη για την ελευθερία των τροφίμων μαίνεται στην Αμερική, ως κακοί μιμητές ας προετοιμαζόμαστε και γι’αυτό!

 Πηγές :

Ο οίκος του πνεύματος του Φθα: τώρα

Παραιτείται ο Χόσνι Μουμπάρακ;
Υπό την πίεση των αναταραχών στις μεγάλες πόλεις της χώρας ο Αιγύπτιος πρόεδρος αναμένεται - και πιέζεται - να ανακοινώσει την παραίτησή του και τη διάλυση της κυβέρνησης.
Νείλος, Δημήτρης_ 2008
Οι εξελίξεις στην Τυνησία και η ανατροπή του Προέδρου Μπεν Άλι άνοιξαν τον ασκό του Αιόλου για τις αναπτυσσόμενες οικονομίες Βορείου Αφρικής και Μέσης Ανατολής, καθώς συνεχίζονται οι βίαιες διαδηλώσεις τόσο στην Αίγυπτο όσο πλέον και στην Υεμένη, ενώ σε εξέλιξη βρίσκονται μεγάλες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στην Ιορδανία και αρκετοί αναλυτές προειδοποιούν για μετάδοση στην Συρία και τη Λιβύη.

Συνέπεια της έκρυθμης κατάστασης ιδιαίτερα στην Αίγυπτο,
η τιμή του πετρελαίου έχει εκτοξευτεί 4% στα 89,3 δολ. ανά βαρέλι, το δολάριο ενισχύεται στα $1,374 έναντι του ευρώ με τους επενδυτές να στρέφονται σε περιορισμένου ρίσκου τοποθετήσεις ενώ και η Wall Street σημειώνει πτώση άνω του 1,3%.

Στις πιο πρόσφατες εξελίξεις στην Αίγυπτο, το βράδυ της Παρασκευής ο Χόσνι Μουμπάρακ, με την ιδιότητα του επικεφαλής του Στρατού της χώρας, διέταξε απαγόρευση κυκλοφορίας σε Κάιρο, Αλεξάνδρεια και Σουέζ και διέταξε τις στρατιωτικές δυνάμεις να υποστηρίξουν τις αστυνομικές δυνάμεις στην καταστολή της εξέγερσης. 

Τα μεσάνυχτα της Πέμπτης μπλοκαρίστηκε η πρόσβαση στο Internet σε όλη τη χώρα, ενώ οι ανταποκριτές των ξένων πρακτορείων μεταδίδουν ότι υπάρχουν προβλήματα και στην επικοινωνία μεταξύ κινητών τηλεφώνων. Οι διαδηλωτές οργανώνονται μέσω των ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης, ενημερώνοντας τα τζαμιά και τις εκκλησίες στις οποίες μπορούν να συγκεντρωθούν. 

Ενδεικτικά αναφέρεται ότι η προαναγγελία της διαδήλωσης της Παρασκευής στο Facebook απέκτησε 55.000 οπαδούς. Μία σελίδα στο Facebook καταγράφει περίπου 30 τζαμιά και εκκλησίες συγκέντρωσης διαδηλωτών και αναφέρει πως "οι μουσουλμάνοι και οι χριστιανοί της Αιγύπτου θα παλέψουν εναντίον της διαφθοράς, της ανεργίας, της καταπίεσης και της απουσίας ελευθερίας.
 
Εν τω μεταξύ, σε εξέλιξη βρίσκονται μεγάλες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στο Αμμάν της Ιορδανίας, ενώ, χιλιάδες άνθρωποι κατέβηκαν στους δρόμους της πρωτεύουσας της Υεμένης, Σανάα, διαδηλώνοντας κατά του Προέδρου Αλί Αμπντάλα Σάλεχ και απαιτώντας την παραίτησή του. Στα συνθήματά τους περιλαμβάνονταν επίσης αιτήματα για θέσεις εργασίας και κατά της διαφθοράς. Πρόκειται για τη φτωχότερη χώρα του αραβικού κόσμου, που κυβερνάται επί 30 συναπτά έτη από τον Αλί Αμπντάλα Σάλεχ, ο οποίος μάλιστα δήλωσε ότι σκοπεύει να μεταρρυθμίσει το Σύνταγμα ώστε να παραμείνει στην εξουσία για μία ακόμη δεκαετία.Οι μισοί από τα 23 εκατομμύρια κατοίκους ζουν με λιγότερα από 2 δολάρια την ημέρα και το ένα τρίτο υποφέρει από χρόνια πείνα. Οι αντιδράσεις ανάγκασαν τον Πρόεδρο Σάλεχ πρόσφατα να υποσχεθεί αυξήσεις σε μισθούς αλλά σε ορισμένους εργαζομένους, όπως… οι στρατιωτικοί.

Τέλος, όσον αφορά την Τυνησία, οι υπουργοί Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναμένεται να εγκρίνουν την Δεύτερα το πάγωμα των λογαριασμών του πρώην προέδρου της Τυνησίας και επιπλέον πρόκειται να προσφέρουν καλύτερους όρους εμπορικών συναλλαγών στην χώρα, ώστε να ενδυναμωθεί η οικονομία της. περισσότερα εδώ 

Η Αραβική Δημοκρατία της Αιγύπτου: جمهوريّة مصر العربيّة
"Κανένας από τους γνωστούς πολιτισμούς δεν μας προσφέρει τη συνέχεια που βρίσκουμε στην Αίγυπτο. Το πολύμορφο Πάνθεο της Αιγύπτου μεταφέρεται ανάμεσα σε χιλιετίες φυλάγοντας μεγάλη ποσότητα ακίνητων κι αμετάβλητων στοιχείων.

Υπήρξαν κύκλοι προηγμένου πολιτισμού για την Αίγυπτο, αλλά και εποχές καταστροφής και σύγχυσης στις οποίες η ΚΕΜ, όπως την ονόμασαν οι Έλληνες, που φαίνεται πως ήταν το αληθινό της όνομα, βυθίστηκε στη βαρβαρότητα των Αφρικάνικων νομαδικών λαών κι έπεσε σε στάδια υποκουλτούρας. Αλλά η διατήρηση της θρησκευτικής της πίστης και ιδιαίτερα οι προσπάθειες ενός είδους Αδελφότητας Μυστών της επέτρεψαν να ξαναγεννηθεί πολλές φορές.

Η Αίγυπτος δίνει μια εικόνα αιωνιότητας και Μυστηρίου. Το γεγονός ότι έχει αμετακίνητους τους θεούς της κατά τη διάρκεια όλων αυτών των αιώνων είναι κάτι που δεν έχει κατορθωθεί ποτέ. Θεολογικές μορφές όπως η Αθώρ, η θεά μητέρα του Σύμπαντος, με τη μορφή της αγελάδας που έχει αστέρια ή τριφύλλια στην κοιλιά της , βρίσκουμε και στις πρώτες δυναστείες της Μέμφιδας και στην εξελληνισμένη Αίγυπτο της εποχής του Ιουλίου Καίσαρα. Σύμβολα όπως το Ανκ ή κλειδί της ζωής διασχίζουν πάνω από 4000 χρόνια έντονης θρησκευτικής ζωής χωρίς καμιά αλλαγή. Κανείς δεν ξέρει από προέρχεται αυτός ο ασκητικός κι εργατικός λαός με τις επιστημονικές γνώσεις και τις παραψυχολογικές δυνάμεις που εξέπληξαν τον Ηρόδοτο κι εξακολουθούν να εκπλήσσουν κι εμάς. Είναι ένας λαός εντελώς διαφορετικός από οποιονδήποτε άλλον.

Το αρχαίο όνομα της χώρας Kemet (km.t), ή ‘μαύρο χωμα, οφείλεται στα πλούσια ιζήματα απο τις πλημμύρες του Νειλου, που ξεχωρίζουν από το "κόκκινο χώμα" (dsr.t) της ερήμου. το όνομα μετεβλήθη από kīmi σε kīmə στην Κοπτική περίοδο της Αιγυπτιακής γλώσσας και μεταφράστηκε στα αρχέγονα Ελληνικά ως Χημία.
Miṣr, مصر το επίσημο αραβικό όνομα της Αιγύπτου είναι σημιτικής προελεύσεως , και σχετίζεται άμεσα με άλλες σημιτικές ονομασίες για την Αίγυπτο, όπως το Εβραϊκό מִצְרַיִם (mitzráyim), που σημαίνει επί λεξει ‘τα δυο στενά (μια αναφορά στον ιστρικό διαχωρισμό σε Άνω και Κατω Αίγυπτο.). Miṣr σημαινε αρχικά ‘μητρόπολη’, ‘πολιτισμός’ αλλά και ‘χώρα’ ή ‘παραμεθόρια χώρα.

Το ελληνικό Αίγυπτος είναι δημιούργημα παραφθοράς της αρχαίας Αιγυπτιακής φράσεως ḥwt-k3-ptḥ, που σήμαινε ‘οίκος του πνεύματος(ka) του Ptah’, ονομασία ενος ναού του θεού Ptah στη Μέμφιδα.

 

Χωρίς χαρτιά, χωρίς άσυλο, χωρίς μνήμη




..."Δεν θα συζητήσω αν έχουν δίκιο οι άδικο οι 237 καταληψίες μετανάστες της Νομικής, ούτε αν ενέργησαν αυτόβουλα ή κάποιος τους υποκινεί. Αν θέλετε στα σχόλια μπορείτε να θίξετε οποιοδήποτε σχετικό θέμα. Εγώ θέλω να σχολιάσω την άποψη που είδα να επαναλαμβάνεται δεκάδες φορές στη μπλογκόσφαιρα, ότι δηλαδή “μόνο στην Ελλάδα συμβαίνουν αυτά”.
Διάβασα, για παράδειγμα, στο antinews.gr, ότι Σε καμμία μα καμμία ευρωπαϊκή χώρα, σε κανένα συγκροτημένο κράτος του κόσμου ολόκληρου, κράτος με στοιχειώδη σεβασμό του νόμου και του ελάχιστου δημόσιου συμφέροντος, δεν θα μπορούσε ατιμώρητα να λάβει χώρα τέτοιο γεγονός και να ξημερώσουν το πρόβλημα κι οι αυτουργοί του απείραχτοι. Αυτό κάθε άλλο παρά αληθεύει -και, επειδή ο κ. Φαήλος Κρανιδιώτης, που έχει γράψει το άρθρο, και εγγράμματος και ενήμερος είναι, πρόκειται για ολοφάνερο και συνειδητό ψέμα.
Μετανάστες χωρίς χαρτιά υπάρχουν εδώ και δεκαετίες σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες (και στις ΗΠΑ-Καναδά) και στις χώρες αυτές είναι συνηθισμένο, κατά καιρούς, ομάδες μεταναστών, συνήθως με τη βοήθεια αλληλέγγυων πολιτών της χώρας, να προβαίνουν σε θεαματικές καταλήψεις διεκδικώντας νομιμοποίηση. Η πρώτη τέτοια ενέργεια που πήρε μεγάλη δημοσιότητα ήταν η κατάληψη της εκκλησίας του Αγίου Βερνάρδου, στο 18ο διαμέρισμα του Παρισιού, το 1996, από 300 μετανάστες χωρίς χαρτιά, τους περισσότερους Αφρικανούς (από το Μάλι και  τη Σενεγάλη). Ο Π. Μπουκάλας αναφέρεται στο άρθρο του στην υπόθεση αυτή, αλλά κάνει ένα λαθάκι, δηλ. αφήνει να εννοηθεί ότι η επέμβαση της αστυνομίας ήταν ακαριαία, ενώ στην πραγματικότητα οι μετανάστες έμειναν δύο μήνες μέσα στην εκκλησία μέχρι τελικά να μπει η αστυνομία και να τους εκκενώσει με τη βία. Στη συνέχεια, κάποιοι από αυτούς νομιμοποιήθηκαν, άλλοι όχι.
Το περιστατικό αυτό φυσικά δεν ήταν το μοναδικό, τέτοια επαναλαμβάνονται στο Παρίσι κάθε χρόνο. Για παράδειγμα, πέρσι τον Ιούνιο (του 2010) περίπου 2000 μετανάστες χωρίς χαρτιά κατέλαβαν έναν εμβληματικό χώρο της πόλης, την πλατεία μπροστά στην Όπερα, και έμειναν εκεί αρκετές μέρες (νομίζω δύο εβδομάδες) και αποχώρησαν αφού η κυβέρνηση ικανοποίησε κάποια αιτήματά τους.
Οι μετανάστες χωρίς χαρτιά λέγονται στα γαλλικά les sans-papiers. Όμως το φαινόμενο δεν είναι κάποια “γαλλική εξαίρεση”. Στα ισπανικά οι αντίστοιχοι μετανάστες λέγονται sin papeles (χωρίς χαρτιά, πάλι) και έχουν κατ’ επανάληψη κάνει θεαματικές καταλήψεις, όπως ας πούμε σε 10 εκκλησίες της Βαρκελώνης το 2001 ή στον Καθεδρικό ναό της Βαρκελώνης λίγα χρόνια αργότερα. Άλλοτε δικαιώθηκαν (άλλωστε η κυβέρνηση Θαπατέρο έχει κατ’ επανάληψη νομιμοποιήσει παράνομους μετανάστες), άλλοτε τους έβγαλε η αστυνομία με το ζόρι.
Ακόμα και στην ελάχιστα χαλαρή και μεσογειακή Ελβετία, πέρσι το καλοκαίρι, 300 μετανάστες και πρόσφυγες χωρίς χαρτιά κατέλαβαν ένα πάρκο στο κέντρο της Βέρνης, της πρωτεύουσας της χώρας. Θα μπορούσα να συνεχίσω να φέρνω παραδείγματα από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αλλά νομίζω ότι περιττεύει. Αποδείχτηκε θαρρώ ότι το επιχείρημα του κ. Φαήλου, ότι τέτοια πράγματα μόνο στην Ελλάδα γίνονται, είναι έωλο"...συνέχεια εδώ
Αναρτήθηκε από : http://sarantakos.wordpress.com

Ο Μοχάμεντ, ο Σάλεμ και η Λεϊλά



Ο αδελφός του Τυνήσιου που αυτοπυρπολύθηκε, ξεκινώντας την «επανάσταση των γιασεμιών», αρνήθηκε να πουλήσει τον πάγκο του «μάρτυρα».

«Μου προσέφεραν από την Σαουδική Αραβία και την Υεμένη 10.000 ευρώ για τον πάγκο των φρούτων και των λαχανικών του αδελφού μου, αλλά δε θα τον πουλήσω ποτέ» δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο, ο Σάλεμ, ο αδελφός του Μοχάμεντ Μπουαζίζι, του «μάρτυρα» που μετά από την αυτοπυρπόλησή του ξεκίνησε η λεγόμενη επανάσταση των γιασεμιών στην Τυνησία.
«Προτιμώ να τον κρατήσω στην μνήμη του αδελφού μου. Μία μέρα, μπορεί να θεωρείται μνημείο» πρόσθεσε.
Ο 26χρονος Μοχάμεντ Μπουαζίζι αυτοπυρπολήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου μπροστά από κυβερνητικό κτίριο στην πόλη Σίντι Μπουζίντ, διαμαρτυρόμενος για την κατάσχεση του πάγκου του από αστυνομικούς επειδή λειτουργούσε χωρίς άδεια. Η πράξη του αυτή έγινε η αρχή της επανάστασης κατά του Τυνήσιου πρώην προέδρου Μπεν Άλι και έτσι σήμερα η Τυνησία εισάγει τον πολυκοματισμό,με το υπουργικό συμβούλιο να εγκρίνει νομοσχέδιο για την άρση απαγόρευσης λειτουργίας πολιτικών κομμάτων και γενική αμνηστία για τους πολιτικούς κρατουμένους.
Παράλληλα δύο Αιγύπτιοι αποπειράθηκαν σήμερα να αυτοπυρποληθούν ανεβάζοντας στους πέντε (ή κατ' άλλες πηγές 8) τον αριθμό των πολιτών που προχώρησαν σε παρόμοιες ενέργειες. Το ίδιο στην Αλγερία.
Και όσο ο Αραβικός λαός αυτοπυρπολείται,  η σύζυγος του Μπεν Αλί, Λεϊλά Τραμπελσί, κατα την Le Monde φέρεται ότι απαίτησε και έλαβε από την Κεντρική Τράπεζα Τυνησίας ράβδους χρυσού και ο Μπεν Αλί δραπέτευσε με 1,5 τόνους χρυσού.

...αξίες και λεϊλα-σίες
Πηγή : http://www.kathimerini.gr,http://www.sofokleousin.gr

Η "εξέγερση του γιασεμιού" και το διαδίκτυο

Φοιτητές σχηματίζουν τη φράση : Ελεύθερη Τυνησία

Το διαδίκτυο στην υπηρεσία των εξεγέρσεων
Ben Ali έπεσε. Ένας Άραβας δικτάτορας για 24 χρόνια, αποδείχθηκε ανατρέψιμος - όχι από κάποιον συγγενή, πρώην σύμμαχο ή επικεφαλής των στρατιωτικών, αλλά από μια λαϊκή εξέγερση. Πρόκειται για ιστορική πρωτιά για ολόκληρη την περιοχή… Εν τω μεταξύ, όμως, δεν θα πρέπει να συμπεράνουμε ότι η Τυνησία έχει μετατραπεί σε δημοκρατία… Καθώς δεν υπάρχει σαφής ηγεσία με το ηθικό κύρος να κάνει τους ανθρώπους να επιστρέψουν στα σπίτια τους, μπορεί να περάσουν μέρες πριν η κατάσταση εξομαλυνθεί. Αυτή τη στιγμή, δεν φαίνεται να υπάρχει καμία ένδειξη ότι Τυνήσιοι έχουν αποδεχθεί οποιαδήποτε κυβέρνηση ως νόμιμη…" αναφέρει μεταξύ άλλων στο blog και στο Twitter ο Μαροκινός Issandr El Amrani, ελεύθερος δημοσιογράφος στο Κάιρο.
Πολλοί σχολιαστές σημειώνουν ότι οι διαρροές από τοWikileaks που περιγράφουν τη διαφθορά του καθεστώτος του προέδρου της Τυνησίας μπορεί να έχουν "υποδαυλίσει" την εξέγερση στην Τυνησία. Όμως, παραμένει ασαφές αν ο Mohamed Bouaziz, άνεργος πτυχιούχος και λαχανοπωλητής που αυτοπυρπολήθηκε έξω από το κυβερνητικό μέγαρο τον περασμένο μήνα,  πράξη που οδήγησε στις πρώτες διαδηλώσεις, είχε ακούσει ποτέ για το Wikileaks.
Εν τω μεταξύ, επι ένα μήνα από την έναρξη των γεγονότων, Τυνήσιοι bloggers αδίδουν διαδικτυακά τις ειδήσεις για την εξάπλωση των διαδηλώσεων, χρησιμοποιούν κινητά τηλέφωνα, ιστοσελίδες και blogs, μεταφέρουν στο youtube εικόνες και στιγμιότυπα των εξεγέρσεων σε όλη τη χώρα, κάθε στιγμή.
Bloggers σε όλο τον αραβικό κόσμο επευφημούν τους διαδηλωτές και εκφράζουν την ελπίδα τα έθνη τους να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους.
Απο το Μαρόκο οι bloggers γράφουν  : "Ας είναι ο λαός της Τυνησίας το παράδειγμα για τον αραβικό κόσμο - όχι άλλοι δικτάτορες!"
Από το Μπαχρέιν, blogger αναφωνεί  στο Twitter: "Δεν μπορώ να πιστέψω στα μάτια μου .. Πραγματικά συνέβη στη ζωή μου! Ένα αραβικό έθνος ξύπνησε και είπε; αρκετά! " και καταγγέλλει  Τυνήσιο δημοσιογράφο του καναλιού France 24 για την υπεράσπιση του καθεστώτος, με τον ισχυρισμό ότι «όλα αυτά είναι σφάλμα της αμερικανικής κυβέρνησης με τις διαρροές στο Wikileaks και το Al Jazeera."
Η Dima Khatib δημοσιογράφος του Al Jazeera, έγραψε στο Twitter: "Αναπνεύστε. Ζούμε ιστορικές στιγμές. Οι Τυνήσιοι μας έχουν δώσει το καλύτερο δώρο. Είμαι ευτυχισμένη που το ζω."
Η επιτυχία των διαδηλώσεων ενάντια σε έναν αντιδημοφιλή πρόεδρο, έφερε στο μυαλό των ιρανών bloggers, την αποτυχία των διαδηλώσεων στο Ιράν το 2009, μετά τις αμφισβητούμενες προεδρικές εκλογές.: "Η εξέγερση στην Τυνησία είναι μια λαϊκή εξέγερση, δεν είναι ισλαμιστές, δεν είναι ένοπλη σύγκρουση"...
Η Τυνησία, η πιό Ευρωπαϊκή, η πιο"δυτική" απο  τις χώρες της Βόρειας Αφρικής, ίσως να πυροδοτεί εξελίξεις στον ήδη ταραγμένο αραβικό κόσμο, με τους μονάρχες, τους δικτάτορες ,τις καταπιεστικές κυβερνήσεις, τη διαφθορά  και τον εξαθλιωμένο λαό, στη Βηρυτό, στο Κάιρο, στο Σουδάν και την Τύνιδα , ή ίσως ο Αραβικός μύθος αντέξει  και πάλι...

Πληροφορίες, στοιχεία, bloggers στο: http://thelede.blogs.nytimes.com/2011/01/12/tunisians-document-protests-online/ ή στο http://24sur24.posterous.com/

Η ελυθερία μου αρχίζει ΕΔΩ!

Κοινοβουλευτισμού ...ασέλγειες


"Βάσει της έρευνας που διεξήγαγε η υποψήφια διδάκτωρ του πανεπιστημίου της Σορβόννης κυρία Λαμπρινή Ρόρρη, το 1997 η κρατική επιχορήγηση των κομμάτων στη Γαλλία ήταν 105 εκατομμύρια ευρώ, ενώ στην Ελλάδα 41 εκατομμύρια. 
Εκτοτε πέρασε παραπάνω από μία δεκαετία και, το 2010, στη Γαλλία τα κόμματα επιχορηγήθηκαν με 74 εκατ. (δηλαδή, μειώθηκαν οι κρατικές επιχορηγήσεις τους κατά περίπου 30%), ενώ στην Ελλάδα, το 2009, τα κόμματα εισέπραξαν 69 εκατ. Με άλλα λόγια, στο ίδιο διάστημα στην Ελλάδα σημειώθηκε αύξηση της τάξεως του 70%. Είναι άσκοπο να συγκρίνουμε τα ποσά των επιχορηγήσεων με τους πληθυσμούς των δύο χωρών ή τα ΑΕΠ. Μας αρκεί ότι ο πολιτικός κόσμος πέτυχε μέσα σε λιγότερο από μια δεκαπενταετία τη σύγκλιση με την Ευρώπη – έστω και για τον εαυτό του μόνο...(Από τη στήλη "Φαληρεύς" της Καθημερινής της Κυριακής)."

Αν σ' αυτά  προστεθούν οι χορηγίες, συνδρομές κλπ. έσοδα, χωρίς κανέναν δημόσιο έλεγχο,  ο ετήσιος τζίρος των κομμάτων ανέρχεται σε ύψη που θα ζήλευαν πολλές επιχειρήσεις, δημόσιες και ιδιωτικές!
Ταυτόχρονα:
"Βουλευτικές απολαβές και προνόμια
• Το 2010 οι 300 της Βουλής θα μοιραστούν το ποσό των 42,5 εκατ. ευρώ.
• Ο μέσος όρος των μηνιαίων βουλευτικών αποδοχών ανέρχεται σε 10.000 ευρώ.
• Το 50% φορολογείται αυτοτελώς και το υπόλοιπο προστίθεται στα τυχόν άλλα εισοδήματα.
• 35 εκατ. ευρώ θα μοιραστούν μέσα στο 2010 οι συνταξιούχοι βουλευτές ή οι σύζυγοι και οι άγαμες θυγατέρες θανόντων βουλευτών.
• 4,3 εκατ. ευρώ προορίζεται για τις συντάξεις των πρώην πρωθυπουργών.
• Για την κατοχύρωση βουλευτικής σύνταξης ...απαιτούνται 4 χρόνια.
• Όσοι έχουν πρωτοεκλεγεί πριν από το 1993 συνταξιοδοτούνται από τα 55 τους χρόνια.
• Όσοι βουλευτές είναι άνω των 65 χρόνων λαμβάνουν ταυτόχρονα και βουλευτική αποζημίωση και
βουλευτική σύνταξη..."
συνέχεια εδώ

Επίσης  οι 79 βουλευτές που συμμετείχαν στις Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων και στην Επιτροπή ευρωπαϊκών υποθέσεων θα εισπράξουν 30.345 ευρώ για αυτά που άκουσαν από τον Στρος Καν και τον Όλι Ρεν.
 
"Δημοκρατικές" προκλήσεις...

Η Ελλάδα πέραν της αιγιαλίτιδας

«ΑΟΖ με την Κύπρο, Τώρα» 

των Βασιλείου Μαρκεζίνη, Θεόδωρου Καρυώτη, Τρίτη, 28 Δεκεμβρίου 2010

 
 
Η διά μονομερούς δηλώσεως δημιουργία της κυπριακής ΑΟΖ το 2004 από τον πρόεδρο Παπαδόπουλο ήταν πραγματικά ηγετική κίνηση. Αν και η Τουρκία διεμαρτυρήθη, η απόφαση έγινε αμέσως αποδεκτή και από την Ε.Ε. και από τις ΗΠΑ. Επανειλημμένες προσεγγίσεις του όμως προς την ελληνική πλευρά, να οριοθετήσει μαζί με την Κύπρο την ΑΟΖ, έμειναν αναπάντητες. Η πρόσφατη απόφαση της μεγαλονήσου να οριοθετήσει την ΑΟΖ με το Ισραήλ δεν αφήνει πλέον καμία δικαιολογία στην Ελλάδα να μην ασκήσει τα νόμιμα δικαιώματά της.
Εδώ και 30 χρόνια η χώρα μας επιμένει ότι η μοναδική διαφορά με την Τουρκία -η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου- είναι νομικής φύσης. Η έννοια της υφαλοκρηπίδας όμως έχει, εδώ και 25 χρόνια, υπερκεραστεί απ' αυτήν της ΑΟΖ.
Με βάση τα άρθρα 55-57 της νέας Σύμβασης του 1982, ως ΑΟΖ ορίζεται η πέραν και παρακείμενη της αιγιαλίτιδας ζώνης περιοχή σε πλάτος μέχρι 200 ναυτικών μιλίων από τις γραμμές βάσης από τις οποίες μετράται το πλάτος της αιγιαλίτιδας ζώνης και εντός της οποίας το παράκτιο κράτος ασκεί κυριαρχικά δικαιώματα σε θέματα που έχουν σχέση με την εξερεύνηση, εκμετάλλευση, διατήρηση και διαχείριση των φυσικών πηγών, ζώντων ή μη, των υδάτων, του βυθού και του υπεδάφους της θάλασσας.
Επίσης η Σύμβαση αναφέρει ρητά (άρθρο 121, παράγραφος 2) ότι όλα τα νησιά διαθέτουν ΑΟΖ και ότι η ΑΟΖ και η υφαλοκρηπίδα ενός νησιού καθορίζονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που καθορίζονται και για τις ηπειρωτικές περιοχές. Επομένως, η Τουρκία δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τα ίδια επιχειρήματα για την ΑΟΖ που προβάλλει για την υφαλοκρηπίδα των νησιών του Αιγαίου, ότι, δηλαδή, τα νησιά μας δεν διαθέτουν υφαλοκρηπίδα ή ότι κάθονται πάνω στην υφαλοκρηπίδα της Ανατολίας. Επιπλέον, η νέα Σύμβαση έχει καταργήσει τη γεωλογική έννοια της υφαλοκρηπίδας και έτσι η Τουρκία έχει χάσει άλλο ένα επιχείρημα.
Κλειδί σ' αυτή την οριοθέτηση είναι το Καστελόριζο, νησί το οποίο κατοικείται και, κατά συνέπεια, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι και διαθέτει ΑΟΖ και ότι είναι νησί της Ε.Ε. Εάν η Ελλάδα δεχτεί να προχωρήσει σε οριοθέτηση ΑΟΖ με την Αίγυπτο χωρίς τον υπολογισμό του Καστελόριζου, η εμφανής συνέπεια θα είναι η Ελλάδα να μην έχει θαλάσσια σύνορα με την Κύπρο!
Οι τελευταίες μελέτες που έχουν γίνει δείχνουν ότι υπάρχουν μεγάλες ποσότητες φυσικού αερίου και πετρελαίου στο τρίγωνο Καστελόριζου-Κρήτης-Κύπρου. Οι περισσότερες από αυτές τις μελέτες έγιναν από αμερικανικές εταιρείες που προφανώς ειδοποίησαν τους Τούρκους γι' αυτό και, πιθανώς, είναι ζήτημα χρόνου προτού οι τελευταίοι αρχίσουν να προκαλούν την Ελλάδα με έρευνες στην περιοχή.
Τελευταία ακούγονται πολλά γύρω από την παλαιά αμερικανική ιδέα περί συνεκμεταλλεύσεως. Η συνεκμετάλλευση δεν οδηγεί πουθενά, δεν λύνει κανένα πρόβλημα, και γι' αυτό ουδέποτε χρησιμοποιήθηκε από άλλες χωρές που αντιμετώπισαν τα προβλήματα που έχουμε με την Τουρκία. Συνεκμετάλλευση λοιπόν θα είναι τραγικό λάθος με επιπτώσεις και σε άλλους τομείς των διμερών σχέσεων, ανοίγοντας την όρεξη της Τουρκίας και για άλλους οικονομικούς πόρους, όπως την αλιεία.
Εν όψει των ανωτέρω, η Ελλάδα, ακολουθούσα το παράδειγμα άλλων χωρών (π.χ. ΗΠΑ, Ρωσία, οι περισσότερες χώρες της Ε.Ε., Ισραήλ) να διακηρύξει την κυριαρχία της σε ΑΟΖ με βάση τη Σύμβαση του 1982. 
Τα ανωτέρω μπορούν να γίνουν με την ψήφιση νόμου που να δημιουργεί ΑΟΖ στις ελληνικές θάλασσες και εν συνεχεία να ανακοινωθεί στον ΟΗΕ. Μετά θα έρθουμε σε διαπραγματεύσεις με την Κύπρο και την Αίγυπτο προς καθορισμό της διαχωριστικής γραμμής.
Βεβαίως, η Τουρκία δεν θα αναγνωρίσει τέτοια κίνηση, όπως έπραξε και πρόσφατα με την Κύπρο. Νομικώς όμως αυτό είναι αδιάφορο. Σ' αυτή την περίπτωση όμως θα πρέπει να της υπενθυμίσουμε ότι η προσχώρησή της στη Σύμβαση του Δικαίου της Θάλασσας είναι μια από τις προϋποθέσεις για την πλήρη ένταξή της στην Ε.Ε.
Βεβαίως, η «χώρα των μηδενικών διαφορών» θα μπορούσε, αγνοώντας το Διεθνές Δίκαιο, να επανέλθει στις παράνομες παραβιάσεις του εναερίου και υδάτινου χώρου μας. Επιθυμεί όμως να καταστρέψει την εικόνα ότι «έχει αλλάξει», που και η ίδια αλλά και οι εν Ελλάδι υποστηρικτές της, εδώ και χρόνια, προσπαθούν να δημιουργήσουν; 

(Ο κ. Βασίλης Μαρκεζίνης φέρει τον τίτλο τού σερ και είναι τακτικό μέλος της Βρετανικής Ακαδημίας, αντεπιστέλλον μέλος των Ακαδημιών Αθηνών, Γαλλίας, Ρώμης, Βελγίου, Ολλανδίας και νομικός σύμβουλος (επί τιμή) της βασίλισσας της Αγγλίας.
Ο Θεόδωρος Καρυώτης είναι καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας, μέλος της ελληνικής αντιπροσωπείας στη Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας).
(από την εφημερίδα "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ", 27/12/2010)
 
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ :
[1] ‘Έθνος’ (16/12/2010) «Το ελληνικό Κατάρ βρίσκεται στην Κρήτη και το Ιόνιο… Έρευνες έδειξαν μεγάλα κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου», Γιώργος Αποστολίδης
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11379&subid=2&pubid=47066948#
[2] ‘Εμπροσθοφύλακας’ (23/12/2010) «Οι γεωπολιτικές και οικονομικές διαστάσεις της συμφωνίας Κύπρου-Ισραήλ και το Καστελόριζο»  http://www.efylakas.com/archives/8319
[3] Νίκος Λυγερός, «Μαραθώνας, Θερμοπύλες, Καστελόριζο» , ‘Perfection’ Vol. 11 (10), Νοέμβριος 2010  http://www.lygeros.org/6459-gr.html
[4] ‘Κόσμος του Επενδυτή’ (27/11/2010) «Στο φώς οι μυστικές διαπραγματεύσεις», Σταύρος Λυγερός, Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος
http://lomak.blogspot.com/2010/11/blog-post_1427.html
[5] ‘Ριζοσπάστης’ (05/12/2010) «”Γκρίζα ζώνη” το μισό Αιγαίο, ανύπαρκτο το Καστελόριζο»
http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=5984249&publDate=5/12/2010
[6] ‘Ριζόσπαστης’ (02/12/2010) «Στον αέρα η υφαλοκρηπίδα του Καστελόριζου»
http://www1.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=5978579

Ποια Eίναι τα Όρια της Ελληνικής Υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο

Energia.gr - Αρθρα - Αναλύσεις » Ποια Eίναι τα Όρια της Ελληνικής Υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο

Γυμνός Καπιταλισμός : Ιρλανδία τώρα

Το δίδαγμα της Ιρλανδίας 

Του Δημήτρη Καζάκη, Οικονομολόγου - Αναλυτή, Πηγή: Ποντίκι, 18/11/2010 

  ... Θα αποφύγει η Ιρλανδία την επίσημη πτώχευση;

Ανεξάρτητα από το αν υπαχθεί σε καθεστώς επιτήρησης και κηδεμονίας από την τρόικα, η πτώχευση είναι αναπόφευκτη. Είναι απλά θέμα χρόνου. Όχι μόνο για την Ιρλανδία, αλλά και για την Πορτογαλία, όπως φυσικά και για την Ελλάδα. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που σε μια πρόσφατη δημοσκόπηση του Bloomberg (8/11) στους στρατηγικούς αναλυτές της παγκόσμιας αγοράς, η συντριπτική πλειοψηφία θεωρεί ότι μέσα στους επόμενους 12 με 18 μήνες θα αναγκαστεί σε πτώχευση η Ιρλανδία αμέσως μετά από την Ελλάδα, ενώ η Πορτογαλία θα βρεθεί στην ίδια θέση. 

Από κοντά ακολουθεί η Ισπανία, η οποία προς το παρόν επιβιώνει όχι μόνο λόγω της στήριξης των τραπεζών της από την ΕΚΤ, αλλά και από την μετάθεση μέρους του χρέους της στις εσωτερικές της περιφέρειες. Έτσι πτώχευσε η Καταλωνία και απειλούνται με πτώχευση οι άλλες περιφέρειες, προκειμένου να αποφύγει την πτώχευση η κεντρική κυβέρνηση της Ισπανίας. Ως πότε; Την ίδια τύχη προβλέπουν οι παράγοντες της αγοράς και για την Ιταλία, ενώ πρόσφατα αξιολόγησαν τις προοπτικές της Γαλλίας σε χειρότερο επίπεδο από εκείνο της Χιλής και της Βραζιλίας, που έχουν υποστεί την τελευταία δεκαετία τουλάχιστον από δυο αναδιαρθρώσεις χρέους (Bloomberg, 14/11).
 
Όλα αυτά δεν οφείλονται στα εσωτερικά δημοσιονομικά προβλήματα κάθε χώρας, τα οποία είναι παράγωγα της κρίσης, αλλά στην τρομακτική εξάρτησή τους από τις διεθνείς αγορές κεφαλαίων...
συνέχεια εδώ

Παραδίδοντας την Ελλάδα στους δανειστές της : Ο μηχανισμός

1981-2020: Παραδίδοντας την Ελλάδα στους δανειστές της  
Πάνος Παναγιώτου χρηματιστηριακός τεχνικός αναλυτής διευθυντής GSTA/EKTA
Πηγή:www.sofokleous10.gr
Δημήτρης, Σίφνος 2009

Η διεργασία, μέσω της οποίας "νομιμοποιείται" - δια του Μνημονίου- η υποθήκευση της Εθνικής Κυριαρχίας αναλύεται στο παραπάνω άρθρο, με το οποίο συμφωνούν και πολλοί άλλοι αναλυτές.

Συνοψίζοντας:

"Πρώτο εμπόδιο στο στόχο των δανειστών ήταν η παντελής έλλειψη οποιουδήποτε νομικού ερείσματος για την ψήφιση μίας νομοθεσίας από την ελληνική πλευρά που να τους κάλυπτε σε περίπτωση ελληνικής πτώχευσης, παρέχοντας τους εμπράγματες ασφάλειες έναντι της ελληνικής δημόσιας περιουσίας για τα δάνεια τους αλλά και τον πλήρη έλεγχο της ελληνικής οικονομίας ώστε να εξασφαλιστεί ότι θα παρθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε τα δάνεια, τελικά, να αποπληρωθούν. Είναι ευκόλως αντιληπτό πως αν ετίθετο τέτοιο θέμα κάτω από φυσιολογικές συνθήκες θα προκαλούσε άνευ προηγουμένου αντιδράσεις τόσο πολιτικές όσο και λαϊκές.

Το δεύτερο εμπόδιο στο στόχο δανειστών προέκυπτε από τρία ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που είχε το δημόσιο χρέος της Ελλάδας:


α) Ήταν ιδιαίτερα συγκεντρωμένο (80-90%) σε ευρωπαϊκές τράπεζες, κυρίως γαλλικές, γερμανικές, ελβετικές και βρετανικές και έτσι απειλούσε με κρίση το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα και συνάμα τα συνταξιοδοτικά και ασφαλιστικά ταμεία των παραπάνω κρατών σε περίπτωση ελληνικής αδυναμίας αποπληρωμής του.


β) Το 90% του ελληνικού χρέους διεπόταν από το ελληνικό δίκαιο με τρόπο τέτοιο που έδινε στην Ελλάδα το δικαίωμα σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή να προβεί σε αλλαγή της νομοθεσίας και να υποχρεώσει τους δανειστές να συμμετέχουν σε μία εθελοντική αναδιάρθρωση του, κάτι πολύ θετικό για την Ελλάδα αλλά όχι για τους δανειστές.

γ) Το 100% του ελληνικού χρέους ήταν απαλλαγμένο από εμπράγματες ασφάλειες και έτσι οι δανειστές ήταν κατά 100% ‘μη εξασφαλισμένοι’ σε περίπτωση αδυναμίας αποπληρωμής του ή πτώχευσης του ελληνικού κράτους.

Η λύση στα παραπάνω προβλήματα ήρθε με την ‘ελληνική κρίση’ η οποία, πέρα από όλα τα δώρα που έφερε σε Ευρώπη και ΗΠΑ (για τα οποία είχαν γίνει πολλές προβλέψεις σε παλαιότερα άρθρα οι οποίες, πια, αποτελούν επιβεβαιωμένα γεγονότα), οδήγησε την Ελλάδα στην υπογραφή της Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης με χώρες της ΕΕ και στο Διακανονισμό Χρηματοδότησης Άμεσης Ετοιμότητας του Δ.Ν.Τ., δημιουργώντας την πολυπόθητη νομοθεσία που εξασφάλισε τα εξής:


α) Την απαλλαγή των ευρωπαϊκών τραπεζών από το ‘τοξικό’ ελληνικό χρέος και τη μεταφορά του σε χώρες της ΕΕ, στο ΔΝΤ και στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα απ’ όπου θα γίνει η διαχείριση του.

β) Την αλλαγή του δικαίου που διέπει το χρέος από το ελληνικό στο αγγλικό, καταργώντας ένα μοναδικό πλεονέκτημα της Ελλάδας.

γ) Την επιβάρυνση του ελληνικού χρέους με εμπράγματες ασφάλειες επί του ελληνικού δημοσίου ακυρώνοντας το δεύτερο εξαιρετικό πλεονέκτημα της Ελλάδας.


δ) Την εποπτεία και τον έλεγχο της ελληνικής οικονομίας και την υποχρέωση της Ελλάδας να υπακούει στις υποδείξεις των δανειστών της, ώστε να εξασφαλιστεί στο μέγιστο δυνατό βαθμό η αποπληρωμή των δανείων της προς αυτούς.

Συμπερασματικά, η νομοθεσία περί καλυμμένων ομολόγων και οι όροι που έγιναν αποδεκτοί από την Ελλάδα και περιέχονται στο λεγόμενο ‘μνημόνιο’, ολοκλήρωσαν τη νομική πλευρά της εξασφάλισης των δανειστών των ελληνικών τραπεζών και των δανειστών του ελληνικού κράτους από το ενδεχόμενο αδυναμίας πληρωμής τους από τις πρώτες ή το δεύτερο και άνοιξαν το δρόμο για μία ελεγχόμενη πτώχευση την οποία βιώνουμε, ήδη, από τις αρχές του 2010 και θα συνεχίσουμε να βιώνουμε για τα επόμενα χρόνια, με τις προβλέψεις μεγάλων οικονομικών κέντρων του εξωτερικού όπως το CERP (Κέντρο Οικονομικών και Πολιτικών Ερευνών της Ουάσιγκτον) να τοποθετούν την παράταση αυτής της κατάστασης, με τη μία ή την άλλη μορφή, τουλάχιστον μέχρι το 2020.

Στη διάρκεια αυτής της δεκαετίας, η χώρα θα συνεχίσει να προχωρά στο τούνελ μίας οικονομικής άνευ όρων παράδοσης στους δανειστές της, υποθηκεύοντας την ιδιωτική και δημόσια περιουσία της και κάνοντας τα πάντα προκειμένου να εξασφαλίσει τα συμφέροντα τους και ελπίζοντας ότι μετά την οικονομική και την κοινωνική καταστροφή θα έρθει η ώρα της λήψης του αντίδωρου για τα όσα δεινά θα έχει υποφέρει, μόνο για να καταλάβει, τελικά, ότι το τίμημα που πλήρωσε ήταν εξαιρετικά υψηλό."

Ένας αυτοδιοικητικός διάλογος που δεν έγινε

17 μέρες πριν τις εκλογές τα μείζονα ζητήματα των περιοχών ευθύνης των υποψηφίων παραμένουν εκτός του δημοσίου διαλόγου. 

Ονοματολογία και εσωκομματικές έριδες που δεν αφορούν παρά την αγωνία επικράτησης, στη θέση της αγωνίας των κοινωνιών.

Επικράτησης σε ποιόν και σε τι ? Δεν αποκαλύπτεται.

Ερωτήματα όπως το μέλλον του Ενεργειακού Λεκανοπεδίου, ως βασικού παραγωγικού μηχανισμού,  ο ρόλος και η συμπληρωματικότητα των αστικών κέντρων και της υπαίθρου στο νέο αυτοδιοικητικό περιβάλλον, οι συμφωνίες και οι ρήξεις που θα απαιτηθούν δεν αποκαλύπτονται.

Εν τω μεταξύ επειδή το παράδειγμα της Κορνουάλης παραμένει απόκρυφο , αναζητήσαμε και βρήκαμε άλλα φωτεινά  παραδείγματα, στον πολιτισμένο κόσμο, για ν'αποδείξουμε ότι μονόδρομοι στην πραγματική ζωή  δεν υπάρχουν. Μόνο μικρόψυχη ιδοτέλεια και μικρονοϊκά όσο και βραχύβια συμφέροντα.


ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΠΕΡΙΟΧΩΝ ΕΞΟΡΥΞΕΩΝ




















Και επειδή η ανθρωπότητα δεν εκχώρησε το δικαίωμα της (δια)νόησης , η φιλοσοφική και πολιτική αντίληψη του διαλόγου στο radicaldesire.blogspot.com:

..."Αντί για την πραγματική ισότητα, ο αστικός διάλογος πριμοδοτεί την μισο-μνησίκακη, μισο-ανήμπορη ισοπέδωση των πάντων. Είναι το μπλέντερ όπου ο πιο οξύνους και διεισδυτικός συλλογισμός συγχωνεύεται με την πιο ανόητη και κενόλογη παπαγαλία, όπου προτάσεις αλήθειας αλέθονται με προτάσεις χωρίς αλήθεια, όπου η θαρραλέα κατάφαση στην δυνατότητα ισοζυγίζεται με τα αντιδραστικά ανακλαστικά του άγχους και της αγωνίας, και όπου ο λόγος μεταμορφώνεται σε άμορφη μάζα, σε πολτό από τα πιο ετερογενή και ασύμβατα μεταξύ τους στοιχεία.
Όπως αποδεικνύουν και κάποιοι “φίλοι” της μεταμοντέρνας αριστεράς, η “καθαρότητα” είναι ύποπτο πράγμα από τη σκοπιά του αστικού διαλόγου της εποχής μας. Τα πάντα είναι μίξη, πολυμέρεια, ετερογένεια, “σύνθεση”.
Η βίαια αίρεση των ποιοτικών διαφορών ανάμεσα σε ριζικά ασύμβατες ιδέες και είδη λόγου γίνεται αυτό που μας προσφέρεται στη θέση της πραγματικής ισότητας. Και έτσι, όπως έλεγε ο Αντόρνο, βιβλία που αν ζωντάνευαν θα έπαιζαν γροθιές μεταξύ τους, κάθονται δίπλα-δίπλα σαν μπιμπελό στο καθησυχασμένο ράφι της αστικής βιβλιοθήκης"....

Ενας βράχος, Στρατής Τσίρκας (1911 - 1980)


Ένας βράχος κει πέρα με λίγα μάρμαρα κι όμως… Χρόνια και χρόνια τώρα, οι άνθρωποι που ζουν εδώ κι ανάμεσα στους άλλους λόφους γύρω τριγύρω, ίσαμε πέρα στις αμμουδιές του κόλπου, δεν έπαψαν να δίνουν χρυσούς κανόνες, μέτρα φωτεινά και πεντακάθαρα.

«Να, μωρέ τσίμπληδες, πώς ζουν! Με λογικό και λευτεριά· δηλαδή με κανόνες. Κανόνες χρυσούς, κανόνες ζυγιασμένους. Στ’ ανάστημα τ’ ανθρώπου».

Πόλη με τους ανθρώπους πο ’χουνε τ’ ανάστημα του ανθρώπου. Στο μπόι μιας μυρτιάς. Στο μάκρος μιας σκάφης όπου ζυμώνουν το ψωμί. Στο ύψος πο ’χουνε τα κλήματα με τα σταφύλια.

Ποιος είδε το λαό, που ζει κάτω απ’ το βράχο με τα μάρμαρα, ν’ αντιπαλεύει με βαρβάρους, με μιξοβαρβάρους, με νεοβαρβάρους, με δουκάτα, με βασίλεια, μ’ αυτοκρατορίες, για ένα «τίποτα», για μιας τρίχας σκύψιμο του κεφαλιού – μιας τρίχας! Ποιος είδε και δε θάμαξε;

Ούτε ψωμί, που είν’ η ζωή, ούτε κρασί, που είναι τ’ όνειρο. Μόνο ένα φυλλαράκι από τη μυρτιά να μασουλίζουν, με τη στυφή τη γέψη στο στόμα, με τη στυφή την έκφραση στο πρόσωπο, σα να λένε: «Τ’ ανθρώπου τ’ ανάστημα και τίποτ’ άλλο. Την ανθρωπιά μας».

Το χρώμα των ματιών τους να γυρνά προς το μενεξελί κι οι κίνησες των χεριών τους να γίνουνται αργές και γεμάτες σα να χαϊδεύουν αρχαία μάρμαρα. Κι αυτοί οι ζωηροί, αυτοί οι μελαχρινοί, αυτοί οι φωνακλάδες άνθρωποι, να μερώνουν ξαφνικά και με μιαν ήσυχη αποφασιστικότη να λεν: «Εδώ θα πεθάνουμε». Σα να λεν: «Εδώ θα φυτέψουμε».

Και να πεθαίνουν. Όχι για το ψωμί, όχι για το κρασί, μα για τ’ ανάστημα του ανθρώπου. Για τις μυρτιές.

«Εδώ θα φυτέψουμε το δέντρο, για να πάρεις μέτρα χρυσά, ζάβαλε κόσμε. Δίχως αυτά ζωή δε νογέται!» Πάνω στο βράχο, πάνω στα μάρμαρα!

Και θα περάσουν τα χρόνια. Και τότε οι άνθρωποι, ανοιχτομάτηδες, ανοιχτοχέρηδες, ανοιχτόκαρδοι, θα λεν: «Ετούτος εδώ ο λαός, στον ίσκιο αυτού του βράχου με τα μάρμαρα, είναι που μας έδωσε τα μέτρα τα χρυσά, στ’ ανάστημα του ανθρώπου. Δηλαδή τη λευτεριά!»

Θα λεν και θα γέρνουν λαφριά το κεφάλι, μια τρίχα, – όχι! ούτε μια τρίχα – πάνω απ’ τους τάφους, που άγρυπνες θα φυλάγουν, ορθές, στ’ ανάστημα του ανθρώπου, οι μυρτιές.

Αλεξάνδρεια, Γενάρης 1946

Το κείμενο βρίσκεται στο : http://www.sarantakos.com/elgr.html και πληκτρολογήθηκε από τα "Ελεύθερα Γράμματα"  (1945 - 1951) δια χειρός Γιάννη Π. 

Και πέρασαν οι χρόνοι και οι άνθρωποι του βράχου έχασαν το χρυσό μέτρο -το ανάστημα του ανθρώπου- τη λευτεριά κι οι μυρτιές άγρυπνες φυλάγουν και περιμένουν...

Ορόσημα : Η Ελλάδα πριν και μετά το μνημόνιο

- ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ -
Στον αστερισμό του μνημόνιου – περίοδος πρώτη (δεδομένα και τάσεις στην Ελληνική κοινωνία)

Αναρτήθηκε από τον Μήλιο Χρήστο στις 10 October 2010
URL: http://www.pokethe.gr/wordpress/?p=112

Το μνημόνιο αποτελεί για την Ελλάδα ένα νέο οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό ορόσημο. Υπάρχει η Ελλάδα πριν και μετά το μνημόνιο. Μια εντελώς νέα πραγματικότητα που θα χρειασθεί καιρός να συνειδητοποιηθεί.
....................................................................................................................................................................
Τι μέλλει γενέσθαι;

Η σημερινή κοινωνική βάση του μνημόνιου, στην πορεία, είναι σίγουρο ότι θα συρρικνωθεί. Η Ελληνική κοινωνία θα κουρασθεί να ακούει για σκάνδαλα και να ελπίζει ότι κάτι θα διορθωθεί.

Το αν έχει περιέλθει σε μια ορισμένη κρίση, δεν σημαίνει ότι το επόμενο βήμα θάναι μια «υγιής ανάπτυξη». Άσχετα αν αυτό θέλει σήμερα να το πιστεύει.
Η εφαρμογή του μνημονίου μπορεί να συγχέεται με μια εξυγιαντική διαδικασία. Δεν είναι όμως ο ρόλος της τέτοιος.
Μήπως όμως είναι του ΔΝΤ; Της ΕΚΤ; ή της Ε.Ε.; Ούτε αυτών.
Αυτό που γίνεται σήμερα στην Ελλάδα είναι μιας μεγάλης κλίμακας αναδιανομή του εισοδήματος, με πολλούς και διάφορους τρόπους. Δεν είναι μια εξυγίανση. Είναι η ανατροπή ενός οικονομικού και κοινωνικού status. Η βίαιη αλλαγή μιας κοινωνικής συνθήκης. Μιας συνθήκης που ήταν άδικη, και που θα την διαδεχθεί μια επίσης άδικη (με μεγαλύτερες κοινωνικές ανισότητες και διακρίσεις). Όπου οι σημερινοί υποστηριχτές του μνημόνιου δεν θα είναι οπωσδήποτε οι ευνοημένοι της νέας συνθήκης.
Τα πράγματα αργά ή γρήγορα θα αποκτήσουν μια πιο ρεαλιστική διάσταση και συνάμα πιο κρίσιμη και τραγική.


Το πρόβλημα είναι να μην ακολουθήσει μια περίοδος αναζήτησης ατομικών λύσεων και παραίτησης από κάθε συλλογική διεκδίκηση και αγώνα. Αυτό βασικά.

πλήρες άρθρο : εδώ