Ένας αυτοδιοικητικός διάλογος που δεν έγινε

17 μέρες πριν τις εκλογές τα μείζονα ζητήματα των περιοχών ευθύνης των υποψηφίων παραμένουν εκτός του δημοσίου διαλόγου. 

Ονοματολογία και εσωκομματικές έριδες που δεν αφορούν παρά την αγωνία επικράτησης, στη θέση της αγωνίας των κοινωνιών.

Επικράτησης σε ποιόν και σε τι ? Δεν αποκαλύπτεται.

Ερωτήματα όπως το μέλλον του Ενεργειακού Λεκανοπεδίου, ως βασικού παραγωγικού μηχανισμού,  ο ρόλος και η συμπληρωματικότητα των αστικών κέντρων και της υπαίθρου στο νέο αυτοδιοικητικό περιβάλλον, οι συμφωνίες και οι ρήξεις που θα απαιτηθούν δεν αποκαλύπτονται.

Εν τω μεταξύ επειδή το παράδειγμα της Κορνουάλης παραμένει απόκρυφο , αναζητήσαμε και βρήκαμε άλλα φωτεινά  παραδείγματα, στον πολιτισμένο κόσμο, για ν'αποδείξουμε ότι μονόδρομοι στην πραγματική ζωή  δεν υπάρχουν. Μόνο μικρόψυχη ιδοτέλεια και μικρονοϊκά όσο και βραχύβια συμφέροντα.


ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΠΕΡΙΟΧΩΝ ΕΞΟΡΥΞΕΩΝ




















Και επειδή η ανθρωπότητα δεν εκχώρησε το δικαίωμα της (δια)νόησης , η φιλοσοφική και πολιτική αντίληψη του διαλόγου στο radicaldesire.blogspot.com:

..."Αντί για την πραγματική ισότητα, ο αστικός διάλογος πριμοδοτεί την μισο-μνησίκακη, μισο-ανήμπορη ισοπέδωση των πάντων. Είναι το μπλέντερ όπου ο πιο οξύνους και διεισδυτικός συλλογισμός συγχωνεύεται με την πιο ανόητη και κενόλογη παπαγαλία, όπου προτάσεις αλήθειας αλέθονται με προτάσεις χωρίς αλήθεια, όπου η θαρραλέα κατάφαση στην δυνατότητα ισοζυγίζεται με τα αντιδραστικά ανακλαστικά του άγχους και της αγωνίας, και όπου ο λόγος μεταμορφώνεται σε άμορφη μάζα, σε πολτό από τα πιο ετερογενή και ασύμβατα μεταξύ τους στοιχεία.
Όπως αποδεικνύουν και κάποιοι “φίλοι” της μεταμοντέρνας αριστεράς, η “καθαρότητα” είναι ύποπτο πράγμα από τη σκοπιά του αστικού διαλόγου της εποχής μας. Τα πάντα είναι μίξη, πολυμέρεια, ετερογένεια, “σύνθεση”.
Η βίαια αίρεση των ποιοτικών διαφορών ανάμεσα σε ριζικά ασύμβατες ιδέες και είδη λόγου γίνεται αυτό που μας προσφέρεται στη θέση της πραγματικής ισότητας. Και έτσι, όπως έλεγε ο Αντόρνο, βιβλία που αν ζωντάνευαν θα έπαιζαν γροθιές μεταξύ τους, κάθονται δίπλα-δίπλα σαν μπιμπελό στο καθησυχασμένο ράφι της αστικής βιβλιοθήκης"....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου