Ο πειρασμός της οικουμενικότητας


Σήμερα , ημέρα πανελλαδικών απεργιών για την υπεράσπιση του δικαιώματος επιβίωσης της χώρας και των κατοίκων της, μπαίνω στον πειρασμό να σκεφτώ τι εννοούσε η mme Lagarde όταν ανέφερε το ‘’ενδιαφέρον’’ της για τα παιδιά της Νιγηρίας, δηλαδή ποιά στοιχεία λαμβάνουν υπόψη τους τα διευθυντήρια ισχύος, ώστε να επιβάλουν αποφάσεις που πυροδοτούν ύφεση, ανεργία, διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής στις προηγμένες χώρες του δυτικού κόσμου.



Το δυτικό πρότυπο

Η εξαθλίωση που καταγράφουμε και αντιπαλεύουμε αποτιμάται, σύμφωνα με το πρότυπο ζωής που επιβλήθηκε και ενσωμάτωσαν οι κοινωνίες μας, με δύο θεμελιώδεις όρους :

  1. την παραγωγικότητα της οικονομίας
  2. την αγοραστική δύναμη των μισθών
Η ετήσια έκθεση 2012 του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ, είναι διαφωτιστική:
-     το αρνητικό σοκ ζήτησης της τριετίας 2010-2012 μετά τις διαδοχικές μειώσεις των δημοσίων δαπανών και τις αυξήσεις των φόρων, ήταν το σημείο εκκίνησης της διαδικασίας της εσωτερικής υποτίμησης στην Ελλάδα.
-     εάν συνεχιστεί η εφαρμογή της ίδιας πολιτικής, η μείωση της εγχώριας ζήτησης θα αποκτήσει καταστροφικές διαστάσεις και ο όγκος της θα έχει επανέλθει σε επίπεδα της δεκαετίας του 1990.
-       οι μέσες ετήσιες αποδοχές ανά απασχολούμενο στην Ελλάδα κατά το 2011 ήταν συγκρίσιμες με αυτές της Σλοβενίας και της Κύπρου (όπου επίσης έχει μειωθεί ο πραγματικός μισθός) και ανέρχονταν σε 25.470 ευρώ έναντι περίπου 33.000 στην Ισπανία, 36.000 στην Γερμανία και 47.000 στην Γαλλία και 44.000 στην Ιρλανδία (Διάγραμμα 42).
-         η αγοραστική δύναμη του μέσου ακαθάριστου μισθού στην Ελλάδα, κατά το 2009, ανερχόταν στο 74% της αντίστοιχης αγοραστικής δύναμης στη Γερμανία και στο 67% της Γαλλίας

Ο κατώτατος μισθός
-      Στην Ευρώπη, ο κατώτατος μισθός υπάρχει προ πολλού σε χώρες όπως η Γαλλία, η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ισπανία και το Βέλγιο, καθιερώθηκε πιο πρόσφατα στο Ηνωμένο Βασίλειο (1999) και στην Ιρλανδία (2000), ενώ στα περισσότερα νέα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης o κατώτατος μισθός θεσπίστηκε στην αρχή της περιόδου μετάβασης (δεκαετία 1990). Δεδομένων των αδύναμων συστημάτων συλλογικής διαπραγμάτευσης στις Χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης οι κατώτατοι μισθοί επηρεάζουν την εξέλιξη του συνόλου μισθών.
-    Ο κατώτατος μισθός σε εθνικό επίπεδο υπάρχει σήμερα στα 20 από τα 27 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
-      Σε 7 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Αυστρία, Γερμανία, Δανία, Σουηδία, Φιλανδία, Ιταλία και Κύπρο)  δεν υπάρχει μεν κατώτατος μισθός σε εθνικό επίπεδο, υπάρχουν όμως κατώτατοι μισθοί που διαπραγματεύονται οι κοινωνικοί συνομιλητές σε κλαδικό επίπεδο. (ισχυρές συνδικαλιστικές οργανώσεις προτίμηση για τους κλαδικούς κατώτατους μισθούς).
-        Στη Γερμανία, διεξάγεται συζήτηση κατά τα τελευταία έτη για την θέσπιση και κατώτατου μισθού σε εθνικό επίπεδο (λόγω επανένωσης των δύο Γερμανιών - διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης παρατηρείται μεγαλύτερος κατακερματισμός στην αγορά εργασίας και έχει μειωθεί σημαντικά το ποσοστό των εργαζομένων που καλύπτεται από συλλογικές συμβάσεις).
-       Οι βασικοί λόγοι που εξηγούν γενικότερα το αυξανόμενο ενδιαφέρον για τους κατώτατους μισθούς την τελευταία δεκαετία στην Ευρώπη σχετίζονται με την νέα κατάσταση στην αγορά εργασίας, που χαρακτηρίζεται από την σημαντική αύξηση των άτυπων μορφών απασχόλησης που συνδέονται με περισσότερη επισφάλεια και λιγότερα δικαιώματα για τους εργαζόμενους, με την αύξηση του ποσοστού των χαμηλά αμειβόμενων και των φτωχών εργαζομένων για τους οποίους ο κατώτατος μισθός θα μπορούσε να θεωρηθεί ένα εργαλείο ώστε να υπάρχει ένα μισθολογικό κατώφλι για όλους τους εργαζόμενους

Ο πειρασμός της παγκόσμιας κατάταξης εισοδημάτων

Ο σύνδεσμος δίπλα με τίτλο ¨Χρεωκοπημένοι πλούσιοι¨ (http://www.leastof.org/income/standing?income=8000) παραπέμπει σε μια ενδιαφέρουσα βάση παγκόσμιων δεδομένων, που η οικουμενική σκέψη δεν είναι δυνατόν να αγνοεί:

-       διότι οι ανισότητες συμπαρασύρουν το σύνολο των εργαζομένων του πλανήτη σε δυσμενέστερες θέσεις
-     διότι οι εξαθλιωμένοι του κόσμου , αναγκαστικά ¨εισβάλλουν¨ στον κόσμο μας, με τις γνωστές συνέπειες, κυρίως για τους ίδιους
-    διότι η αγοραστική δύναμη της δύσης εξασφαλίζεται όχι μόνον από την παραγωγικότητα των οικείων οικονομιών, αλλά εν πολλοίς από την εξαθλίωση των ¨άλλων¨ του πλανήτη

Εάν λοιπόν εισάγουμε τα δικά μας δεδομένα θα εκπλαγούμε , ως εξής:

Μέσες ετήσιες αποδοχές στην Ελλάδα _ 2011 = 25.470 ευρώ : ανήκετε στο πλουσιότερο 5,1% του πλανήτη. 6.263.767.008 (6,2 δισεκατομμύρια) άνθρωποι είναι φτωχότεροι από εσάς. Είστε 43 φορές πλουσιότερος από 1 δισεκατομμύριο ανθρώπους που κερδίζουν λιγότερο από 762 $ το χρόνιο.

Κατώτατες ετήσιες αποδοχές στην Ελλάδα_2012: 704,40 € Χ 12 μισθοί= 8.452,80 ευρώ : ανήκετε στο πλουσιότερο 18,2% του πλανήτη. 5.399.996.582  (5,3 δισεκατομμύρια) άνθρωποι είναι φτωχότεροι από εσάς. Είστε 14 φορές πλουσιότερος απο 1 δισεκατομμύριο ανθρώπους που κερδίζουν λιγότερο από 762 $ το χρόνιο.

Τα δεδομένα αναφέρονται στην αγοραστική δύναμη και λαμβάνουν υπόψη το κόστος ζωής σε όλες τις περιοχές του κόσμου. Ο επεξεργαστής βασίζεται στο International Comparison Project (ICP) της Παγκόσμιας Τράπεζας που καταγράφει εκατοντάδες τιμές προϊόντων , υπηρεσιών και εισοδημάτων σε 150 χώρες .

Πώς λοιπόν ζεί ένας άνθρωπος με 762$ το χρόνο: δεν έχει ηλεκτρισμό, συσκευές, φώς, θέρμανση, νερό, μπάνιο, τηλέφωνο, κρεβάτι, αυτοκίνητο, υπολογιστή, CDs. Το 100% του εισοδήματός του καταναλώνεται για την πενιχρή ποσότητα τροφής για να παραμείνει ζωντανός. Είναι τυχερός αν αγοράζει κανένα ρούχο ή φάρμακο. 

Έτσι είναι. Δέν είμαστε όλοι το ίδιο. Ούτε οι απώλειες είναι ίδιες. Ούτε το διακύβευμα.Αν θέλουμε να έχουμε επίγνωση των διεκδικήσεών μας , των προτύπων ζωής που υπηρετούμε, των ευφυών λύσεων που θα πρέπει να επινοήσουμε.

Κρατικός Προϋπολογισμός 2013: εργαλειακός,ανέμπνευστος, αδιέξοδος



Σήμερα στην Βουλή

...."Από το Μάιο του 2010, που η Ελλάδα προσέφυγε στο Μηχανισμό Στήριξης και έγινε η πρώτη συμφωνία με τους εταίρους – δανειστές, η χώρα λειτουργεί σε ιδιαίτερα περιορισμένο και αυστηρό δημοσιονομικό πλαίσιο, με σχεδόν ανύπαρκτους βαθμούς ελευθερίας. Στο πλαίσιο του Προγράμματος Οικονομικής Πολιτικής έχουν αναληφθεί κατ’ επανάληψη δεσμεύσεις για δημοσιονομική προσαρμογή. 



Οι προσπάθειες είχαν ως αποτέλεσμα τον περιορισμό του ελλείμματος της Γενικής Κυβέρνησης, το 2011, στο 9,4% του ΑΕΠ, ενώ εκτιμάται, το 2012, να φτάσει στο 6,6%. 

Τα δημοσιονομικά μέτρα που ελήφθησαν για την περίοδο 2010 - 2012 ανήλθαν στα 49 δισ. ευρώ ή το 22,5% του ΑΕΠ, ενώ σε άλλες περιπτώσεις κρατών-μελών (βλ. Ιρλανδία) που προσέφυγαν σε αντίστοιχο Μηχανισμό Στήριξης το ύψος των δημοσιονομικών μέτρων ήταν χαμηλότερο και η χρονική περίοδος εφαρμογής μεγαλύτερη.  

Η προσπάθεια αυτή είναι δύσκολη και πρωτόγνωρη για την Ελληνική οικονομία δεδομένων των χρόνιων στρεβλώσεων και των διαχρονικών διαρθρωτικών προβλημάτων της. Ωστόσο, είναι μια εθνική προσπάθεια που ενσωματώνει όρους των εταίρων – δανειστών μας, αλλά και τη σταθερή βούληση η χώρα να αξιοποιήσει τα δικά της αποτελέσματα αλλά και τις ευκαιρίες που φαίνεται να δημιουργούνται στο Ευρωπαϊκό περιβάλλον, ώστε, εν πορεία, να τροποποιηθούν όροι προς την κατεύθυνση της ελάφρυνσης των πιέσεων. 
Απασχόληση-Ανεργία Στην αγορά εργασίας σημειώθηκε περαιτέρω αύξηση του ποσοστού ανεργίας. Με βάση τα μηνιαία εποχικά διορθωμένα στοιχεία της έρευνας της ΕΛΣΤΑΤ,  το ποσοστό ανεργίας τον Ιούλιο του 2012 ανήλθε σε 25,1%, με τον αριθμό των ανέργων να φτάνει τα 1.261.604 άτομα. Εξετάζοντας τα χαρακτηριστικά της ανεργίας προκύπτει ότι το ποσοστό των ανέργων νέων ηλικίας 15-24 ετών αυξήθηκε δραματικά, φτάνοντας το 54,2%, ενώ και το ποσοστό ανεργίας των γυναικών είναι σημαντικά υψηλότερο από αυτό των ανδρών (29% έναντι 22,3%). Για ολόκληρο το έτος 2012, το μέσο ποσοστό ανεργίας εκτιμάται ότι θα προσεγγίσει το 22,4% (σε εθνικολογιστική βάση). 
Το ύψος των δαπανών του Κρατικού Προϋπολογισμού, των ΝΠΔΔ περιλαμβανομένων των Περιφερειών που απορρίφθηκαν από τις ΥΔΕ ως μη σύννομες κατά τα έτη 2009-2011, έχει ως εξής: 





Ενεργειακά και διαφωτιστικά

ΔΕΗ Α.Ε. - Ομιλία του Προέδρου & Διευθύνοντος Συμβούλου της ΔΕΗ Α.Ε. κ.Αρθούρου Ζερβού στο Συνέδριο του ΙΕΝΕ


"...Ας εξετάσουμε πιο λεπτομερώς πώς λειτουργούν σήμερα η χονδρεμπορική και η λιανική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας καθώς και τι χρειάζεται να αλλάξει για την ορθολογικοποίησή τους στο πλαίσιο της αναδιοργάνωσης. 



Όλες οι αγοραπωλησίες στην Ελληνική Αγορά Ηλεκτρικής Ενέργειας γίνονται υποχρεωτικά μέσω του «Λειτουργού της Αγοράς» καθώς στο σημερινό καθεστώς δεν επιτρέπονται διμερή συμβόλαια για απευθείας αγοραπωλησίες μεταξύ παραγωγών και προμηθευτών, όπως ισχύει στη συντριπτική πλειοψηφία άλλων Ευρωπαϊκών Χωρών. 

Διμερή συμβόλαια μεταξύ παραγωγών και προμηθευτών προβλέπονται και για την «ενιαία Ευρωπαϊκή αγορά ενέργειας» - το ονομαζόμενο «target model»- , η οποία θα πρέπει να λειτουργεί ως το 2014. 

Στο εν λόγω πλαίσιο θα πρέπει και το ελληνικό μοντέλο χονδρεμπορικής αγοράς να προσαρμοσθεί στο target model, με διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, συμπεριλαμβανομένης της αντικατάστασης του «υποχρεωτικού pool» από «διμερείς συμβάσεις παραγωγών και προμηθευτών» αλλά και από το «χρηματιστήριο ενέργειας». 

Η χονδρεμπορική τιμή της Η/Ε όπως ισχύει σήμερα είναι η «Οριακή Τιμή Συστήματος» και «Οριακή Τιμή Αποκλίσεων», που καθορίζονται από την προσφορά και τη ζήτηση, προσαυξημένες με κάποια ποσά για παροχή επικουρικών υπηρεσιών καθώς και για δύο «μηχανισμούς»: 
• το μηχανισμό ανάκτησης μεταβλητού κόστους και το 
• μηχανισμό διασφάλισης επαρκούς ισχύος. 

Αυτοί βρίσκονται πρακτικά εκτός του πλαισίου της «ελεύθερης αγοράς» ηλεκτρικής ενέργειας, εφόσον οι τιμές τους δεν διαμορφώνονται από την προσφορά και τη ζήτηση, αλλά είναι «ρυθμιζόμενες». 

Ο μηχανισμός διασφάλισης επαρκούς ισχύος θεσμοθετήθηκε για πρώτη φορά το 2005 με σκοπό την εξασφάλιση ενός σταθερού εισοδήματος στην ηλεκτροπαραγωγή για την κάλυψη μέρους του σταθερού κόστους των μονάδων, λειτουργώντας ως κίνητρο για νέες επενδύσεις. 

Έχει διοικητικά οριζόμενη τιμή, η οποία σήμερα για μια τυπική μονάδα ισχύος 300 MW αντιστοιχεί σε εισόδημα τάξης 12 εκατ. € το χρόνο. Σήμερα, ο μηχανισμός διασφάλισης επαρκούς ισχύος –αν και εκτός του πλαισίου της ελεύθερης αγοράς- θεωρείται πλέον ευρέως αποδεκτός στην Ευρωπαϊκή Ένωση, εφόσον έχει ήδη θεσμοθετηθεί, ή εξετάζεται η θεσμοθέτησή του, σε πολλές χώρες. 

Η ΔΕΗ κατ’ αρχάς συμφωνεί με την πρόταση της ΡΑΕ για αναθεώρηση του μηχανισμού διασφάλισης επαρκούς ισχύος, όπως αυτή εκφράστηκε στην πρόσφατη διαβούλευση για την αναδιοργάνωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Χρειάζεται όμως να διευκρινιστούν οι βασικές κατευθύνσεις της αναθεώρησης αυτής και στη συνέχεια να συζητηθούν οι λεπτομέρειες εφαρμογής. 

Αντίθετα, με το μηχανισμό διασφάλισης επαρκούς ισχύος, ο μηχανισμός ανάκτησης μεταβλητού κόστους αποτελεί μια ιδιάζουσα ελληνική πρωτοτυπία. Θεσμοθετήθηκε για να βοηθήσει οικονομικά τις νέες επενδύσεις τρίτων/ανεξάρτητων ηλεκτροπαραγωγών, εν μέσω δυσμενούς συγκυρίας λόγω της συνεχιζόμενης οικονομικής ύφεσης. Κατέληξε δε να γίνεται κατάχρηση του στρεβλωτικού αυτού μηχανισμού (κατά ομολογία και της ίδιας της ΡΑΕ), με αποτέλεσμα τη σημαντική επιβάρυνση του κόστους ηλεκτροπαραγωγής της Χώρας. 

Για αποφυγή παρερμηνειών, θα θέλαμε να τονίσουμε ότι η ΔΕΗ σέβεται τις επενδύσεις που έχουν υλοποιήσει οι τρίτοι και αποδέχεται τη βασική άποψη ότι οι μονάδες τους -με καύσιμο φυσικό αέριο- είναι χρήσιμες για την εύρυθμη λειτουργία του Συστήματος ακόμα στις σημερινές συνθήκες πτώσης της ζήτησης, όπως εξάλλου χρήσιμες θα είναι και οι νέες μονάδες φυσικού αερίου της ΔΕΗ στο Αλιβέρι και στη Μεγαλόπολη. 

Η ΔΕΗ επιθυμεί την λειτουργία των μονάδων των τρίτων και την εύλογη και δίκαιη αποζημίωσή τους μέσα στα πλαίσια του υγιούς ανταγωνισμού. 
Όμως είναι άλλη υπόθεση η επιβίωση των συγκεκριμένων επενδύσεων και άλλη υπόθεση η εισαγωγή στρεβλωτικών μηχανισμών -όπως ο μηχανισμός ανάκτησης μεταβλητού κόστους- στη λειτουργία της αγοράς. 

Ο μηχανισμός ανάκτησης μεταβλητού κόστους, σε συνδυασμό με κάποιες τεχνικές λεπτομέρειες που αφορούν τον τρόπο προσφοράς των μονάδων στην ημερήσια αγορά, καταλήγει να κρατά σε λειτουργία στο τεχνικό τους ελάχιστο (δηλαδή στο σημείο με το χειρότερο βαθμό απόδοσης) τις μονάδες φυσικού αερίου, ανεξαρτήτως των ωριαίων διακυμάνσεων της ζήτησης, ακόμα κι όταν η λειτουργία τους είναι αντιοικονομική για το Σύστημα (π.χ. στις περιόδους χαμηλού φορτίου και χαμηλής Οριακής Τιμής Συστήματος), εκτοπίζοντας άλλα φθηνότερα εγχώρια καύσιμα (λιγνίτες). 

Έτσι, τις διακυμάνσεις της ζήτησης αναγκάζονται να τις καλύψουν σε σημαντικό βαθμό οι λιγνιτικές μονάδες αν και είναι εκ κατασκευής τους «μονάδες βάσης» με περιορισμένη ευελιξία, και όχι οι μονάδες φυσικού αερίου που κανονικά θα πρέπει να λειτουργούν ως «μονάδες ενδιάμεσου φορτίου» με μεγαλύτερη ευελιξία. 

Αυτό αποτυπώνεται εύγλωττα στα διαγράμματα που βλέπετε στην οθόνη και τα οποία δείχνουν πώς μεταβάλλεται η φόρτιση των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ και των μονάδων φυσικού αερίου των τρίτων σε μια τυπική ημέρα. 

Επιπλέον, ο μηχανισμός ανάκτησης μεταβλητού κόστους εξασφαλίζει στις παραπάνω μονάδες φυσικού αερίου, οι οποίες όπως είδαμε λειτουργούν αντιοικονομικά για το Σύστημα, το μεταβλητό κόστος τους και τους παρέχει επιπλέον περιθώριο 10%. 

Τα παραπάνω αποτελούν «στρέβλωση» της χονδρεμπορικής αγοράς, διότι οδηγούν σε μη-βέλτιστη λειτουργία των διαθέσιμων πόρων ηλεκτροπαραγωγής, άρα και σε αυξημένο κόστος. Επιπλέον, οδηγούν σε άσκοπη επιβάρυνση του εμπορικού ισοζυγίου της Χώρας λόγω άσκοπης κατανάλωσης φυσικού αερίου. Τα αποτελέσματα για τους προμηθευτές ηλεκτρικής ενέργειας για τη ΔΕΗ, αλλά και για την Εθνική Οικονομία είναι εξαιρετικά δυσμενή..."


Τρεις πόλεις ξεχνούν το πετρέλαιο

Τρεις πόλεις ξεχνούν το πετρέλαιο | κοινωνια | ethnos.gr

ΚΟΖΑΝΗ, ΠΤΟΛΕΜΑΙΔΑ ΚΑΙ ΑΜΥΝΤΑΙΟ

Τρεις πόλεις ξεχνούν το πετρέλαιο

45.000 νοικοκυριά που έχουν συνδεθεί με τους Ατμοηλεκτρικούς Σταθμούς της ΔΕΗ, εξασφαλίζουν θέρμανση και καυτό νερό, με κόστος στο 1/4 του πετρελαίου



Η εμμονή του κ. Τόμσεν _ Βαρουφάκης

Πηγή: Protagon


...Το σκεπτικό που επιτρέπει στον κ. Τόμσεν να κοιμάται ήσυχος τα βράδια είναι η λογική της εσωτερικής υποτίμησης – η οποία αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της ιδεολογίας του ΔΝΤ. Όπως κάθε απλοϊκή ιδέα, είναι δελεαστικότατη. Τι πρεσβεύει η εσωτερική υποτίμηση; Φανταστείτε ότι έχω ένα μαγικό κουμπί που, αν το πατήσω, όλες οι τιμές και όλα τα εισοδήματα της επικράτειας θα μειωθούν ταυτόχρονα και αστραπιαία κατά 20%...όμως:
...δεν υπάρχει το μαγικό κουμπί που θα μειώσει το κόστος παραγωγής και τις τιμές ταυτόχρονα...η λογική της εσωτερικής υποτίμησης έρχεται σε αντίθεση με τα συμφέροντα των επιχειρήσεων: Σε μια περίοδο που οι τιμές και οι μισθοί μειώνονται (ακόμα και αν μειώνονται στον ίδιο βαθμό), δεδομένου του ότι περνά ένα διάστημα μηνών μεταξύ της εκκίνησης της παραγωγικής διαδικασίας και της είσπραξης του τζίρου της επιχείρησης, οι επιχειρήσεις αναγκάζονται να προπληρώσουν εργασία, πρώτες ύλες, ενοίκια στις υψηλότερες τιμές του παρελθόντος αλλά να εισπράξουν τις χαμηλότερες τιμές που θα επικρατήσουν σε μερικούς μήνες. Για αυτόν τον απλό λόγο, η εσωτερική υποτίμηση (δηλαδή η σταδιακή υποχώρηση τιμών και μισθών) διώχνει τις επιχειρήσεις από την χώρα, συμπιέζει τις επενδύσεις και, γενικότερα, επιδεινώνει την υφιστάμενη Ύφεση.πλήρες άρθρο

Συμβιωτικές σχέσεις και ανεύθυνη ανάπτυξη

Πηγή :Capital.gr Η δομή του παγκόσμιου συστήματος θα "γεννήσει" και χειρότερες κρίσεις




....Η τραγωδία της Ευρωζώνης φαίνεται αναπόφευκτη, αλλά περιλαμβάνει και πολύ μεγαλύτερους κινδύνους που θα εξαπλωθούν στην Ιαπωνία, τις ΗΠΑ και άλλες προηγμένες οικονομίες, σχολιάζουν οι αρθρογράφοι Johnson και Boone*. 
«Μέσα από τα χρηματοπιστωτικά μας συστήματα, έχουμε δημιουργήσει τεράστιες, σύνθετες χρηματοπιστωτικές δομές που μπορούν να έχουν τραγικές συνέπειες σε περίπτωση αποτυχίας και, επιπλέον, είναι εγγενώς δύσκολο να ρυθμιστούν και να ελεγχθούν. Περιμένουμε από τους πολιτικούς και από τον χρηματοπιστωτικό τομέα να αποτρέψουν αυτές τις δομές από το να δημιουργήσουν κινδύνους. Ωστόσο, σε όλο τον κόσμο, πολιτικά και οικονομικά συστήματα ευθυγραμμίζονται στη δημιουργία αυτών των κινδύνων και όχι στην αντιμετώπισή τους. 
Η συνεχιζόμενη κρίση στην Ευρωζώνη απλώς δίνει χρόνο στην Ιαπωνία και στις ΗΠΑ. Οι επενδυτές αναζητούν καταφύγιο σε αυτές τις δύο χώρες, μόνο και μόνο επειδή οι κίνδυνοι είναι πιο άμεσοι στην Ευρωζώνη. Αυτές οι χώρες θα αφιερώσουν αυτή τη φορά χρόνο για να διορθώσουν τα δημοσιονομικά προβλήματα που υποβόσκουν; Κάτι τέτοιο φαίνεται απίθανο». 
«Το μάθημα από όλα αυτά τα προβλήματα είναι σαφές», καταλήγουν. Όπως εξηγούν, «η σχετικά πρόσφατη ενίσχυση των θεσμικών οργάνων αυτών των πολύπλοκων χρηματοπιστωτικών αγορών, σε όλο τον κόσμο, έχει επιτρέψει την ανάπτυξη μεγάλων, μη βιώσιμων δομών. Βασιζόμαστε στα πολιτικά συστήματα για να ελέγξουν αυτούς τους κινδύνους, αλλά οι πολιτικοί αναπτύσσουν με φυσικότητα συμβιωτικές σχέσεις που ενθαρρύνουν την ανεύθυνη ανάπτυξη». 
«Η φύση αυτής της ‘ανεύθυνης ανάπτυξης’ είναι διαφορετική σε κάθε χώρα και περιοχή - αλλά είναι εξίσου μη βιώσιμη και εξακολουθεί να επεκτείνεται. Θα έρθουν κι άλλες κρίσεις και πιθανότατα η κάθε μία θα είναι χειρότερη από την προηγούμενη». πλήρες άρθρο

*Simon Johnson, καθηγητής επιχειρηματικότητας στο Sloan School of Management του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (MIT) και Peter Boone, Research Associate στο Centre for Economic Performance του London School of Economics

Τι μας διδάσκουν παλαιότερες κρίσεις χρέους;

Πηγή: Έχω μάτια και βλέπω



Μια σύντομη αναδρομή σε κρίσεις χρέους του πρόσφατου παρελθόντος μπορεί να προσφέρει σημαντικά διδάγματα. Κυρίως ποια λάθη πρέπει να αποφεύγονται και πώς μπορεί μια χώρα να σταθεί και πάλι στα πόδια της Το γερμανικό παράδειγμα: το 1952 το εξωτερικό χρέος της ανερχόταν στα 30 δις γερμανικά μάρκα.
Εάν οι 70 τότε πιστωτές της Γερμανίας επέμεναν σε μια σκληρή πολιτική λιτότητας και πλήρη αποπληρωμή των δανείων, τότε πιθανότατα το γερμανικό οικονομικό θαύμα δεν θα είχε συντελεστεί ποτέ.
Αντ΄ αυτού όλες οι εμπλεκόμενες χώρες συμφώνησαν το 1953 στο Λονδίνο σε όρους που επέτρεπαν στην δυτικογερμανική οικονομία να ανασάνει και να αναπτυχθεί. 
Το μισό χρέος διεγράφη, για ένα μέρος ορίστηκε μηδενικό επιτόκιο ενώ το υπόλοιπο αναδιαρθρώθηκε σε μακροπρόθεσμη βάση. Η συμφωνία έθεσε τα θεμέλια για την εξέλιξη της Γερμανίας σε εξαγωγική δύναμη, λέει ο Γιούργκεν Κάιζερ από το erlassjahr.de, μια πρωτοβουλία για τη διαγραφή του χρέους αναπτυσσόμενων χωρών: 
«Μια σημαντική ποιοτική διάσταση ήταν η συμφωνία των πιστωτών και της γερμανικής πλευράς ότι σε καμία περίπτωση η Γερμανία δεν θα αποπλήρωνε τα δάνειά της από τα αποθεματικά της, αλλά μόνον από τα τρέχοντα πλεονάσματα. Εάν εφαρμοζόταν αυτό τώρα και στην Ελλάδα και λέγαμε ότι οι Γερμανοί θα πάρουν χρήματα εάν επιτρέψουν ένα ελληνικό εμπορικό πλεόνασμα, τότε οι Έλληνες θα έπρεπε να κάνουν πολλές εξαγωγές και να φιλοξενήσουν πολλούς γερμανούς τουρίστες, μέχρι να αποπληρώσουν αυτά τα καταραμένα τανκς». συνέχεια εδώ

και ο Αύγουστος ο πέτρινος




Ναοί στο σχήμα του ουρανού
και κορίτσια ωραία
με το σταφύλι στα δόντια που μας πρέπατε!
Πουλιά το βάρος της καρδιάς μας ψηλά μηδενίζοντας
και πολύ γαλάζιο που αγαπήσαμε!
Φύγανε φύγανε
ο Ιούλιος με το φωτεινό πουκάμισο
και ο Αύγουστος ο πέτρινος με τα μικρά του ανώμαλα σκαλιά.
Φύγανε φύγανε
και βαθιά κάτω απ'το χώμα συννέφιασε ανεβάζοντας
χαλίκι μαύρο
και βροντές, η οργή των νεκρών
και αργά στον άνεμο τρίζοντας
εγυρίσανε πάλι με το στήθος μπροστά
φοβερά των βράχων τ'αγάλματα

Πρόγραμμα 24 ημερών , Γιάννη Βαρουφάκη

Πρόγραμμα 24 ημερών | ΘΕΜΑΤΑ | Protagon

...Όταν όμως ρωτά αυτούς τους συμβούλους, η κα Μέρκελ, τι μπορεί να γίνει για να μην φύγει τελικά η Ελλάδα από το ευρώ, η απάντησή τους της μαυρίζει την καρδιά καθώς γνωρίζει ότι αυτά που πρέπει να γίνουν δεν είναι έτοιμη να τα ψελλίσει καν στην Ομοσπονδιακή Βουλή. Τι είναι αυτά; Μία λύση θα ήταν το κούρεμα του ελληνικού χρέους προς την τρόικα - στο οποίο ήδη αναφέρθηκα. Μια άλλη λύση θα ήταν ένα μορατόριουμ στις αποπληρωμές έτσι ώστε το ποσό χρέους να μείνει το ίδιο αλλά να παγώσουν οι αποπληρωμές έως ότου η ελληνική οικονομία παύει να συρρικνώνεται. Την πρώτη λύση δεν θα την αποδεχθεί η ΕΚΤ, καθώς ανατρέπει πλήρως το δόγμα της ότι τα χρέη προς εκείνη είναι ιερά. Την δεύτερη λύση την απορρίπτουν οι πλεονασματικές χώρες καθώς κάτι τέτοιο θα ακύρωνε την πολιτική επιβολής σκληρής λιτότητας στην Ισπανία και στην Ιταλία. Γιατί; Επειδή η λιτότητα αυτή φέρνει με μαθηματική ακρίβεια την ύφεση. Άρα, εάν το τέλος της ύφεσης ήταν προαπαιτούμενο για τις αποπληρωμές από της χώρες της Περιφέρειας προς την τρόικα (όπως θα έπρεπε να ισχύει σε μια νομισματική ένωση), τότε η επιβολή λιτότητας σε χώρες όπως η Ισπανία θα ισοδυναμούσε με το να τους επιτρέπεται να μην αποπληρώνουν τα χρέη τους!...

Ακουσε, ο λόγος είναι των στερνών η φρόνηση




Η ΜΑΡΙΝΑ ΤΩΝ ΒΡΑΧΩΝ, O. Ελύτης

Εχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη 
- Μα που γύριζες
Ολημερίς τη σκληρή ρέμβη της πέτρας και της θάλασσας
Αετοφόρος άνεμος γύμνωσε τους λόφους
Γύμνωσε την επιθυμία σου ως το κόκαλο
Κι οι κόρες των  ματιών σου πήρανε τη σκυτάλη της Χίμαιρας
Ριγώνοντας μ' αφρό τη θύμηση!
Που είναι η γνώριμη  ανηφοριά  του  μικρού  Σεπτεμβρίου
Στο κοκκινόχωμα όπου  έπαιζες θωρώντας προς τα κάτω
Τους βαθιούς κυαμώνες των άλλων κοριτσιών
Τις γωνιές  όπου  οι φίλες σου άφηναν αγκαλιές τα δυοσμαρίνια 
- Μα που γύριζες
Ολονυχτίς τη σκληρή ρέμβη της πέτρας και της θάλασσας 
Σού 'λεγα να μετράς μέσ' στο γδυτό νερό τις φωτεινές του  μέρες
Ανάσκελη να χαίρεσαι την αυγή των πραγμάτων
Η πάλι να γυρνάς κίτρινους κάμπους
Μ' ένα τριφύλλι φως στο στήθος σου ηρωίδα ιάμβου. 
Εχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη
Κι ένα φόρεμα κόκκινο σαν το αίμα
Βαθιά μέσ' στο χρυσάφι του καλοκαιριού
Και τ' άρωμα των γυακίνθων 
- Μα που γύριζες 
Κατεβαίνοντας  προς  τους  γιαλούς  τους  κόλπους  με τα  βότσαλα
Ηταν εκεί ένα κρύο αρμυρό θαλασσόχορτο
Μα πιο βαθιά ένα ανθρώπινο αίσθημα που μάτωνε
Κι άνοιγες μ' έκπληξη τα χέρια σου λέγοντας τ' όνομα του
Ανεβαίνοντας ανάλαφρα ως τη διαύγεια των βυθών
Οπου σελάγιζε ο δικός σου ο αστερίας. 
Ακουσε, ο λόγος είναι των στερνών η φρόνηση
Κι ο  χρόνος γλύπτης των  ανθρώπων παράφορος
Κι ο ήλιος στέκεται από πάνω του θηρίο ελπίδας
Κι εσύ πιο κοντά του σφίγγεις έναν έρωτα
Εχοντας μια πικρή γεύση τρικυμίας στα χείλη. 
Δεν είναι για να λογαριάζεις γαλανή  ως το κόκκαλο άλλο  καλοκαίρι
Για ν' αλλάξουνε ρέμα τα ποτάμια
Και να σε πάνε πίσω στη μητέρα τους,
Για να ξαναφιλήσεις άλλες κερασιές
Η για να πας καβάλα στο μαϊστρο 
Στυλωμένη στους βράχους δίχως χτες και αύριο,
Στους κινδύνους των βράχων με τη χτενισιά της θύελλας
Θ' αποχαιρετήσεις το αίνιγμά σου.

Στ᾿ Ἀστεῖα Παίζαμε!




Δ χάσαμε μόνο τν τιποτένιο μισθό μας
Μέσα στ μέθη το παιχνιδιο σς δώσαμε κα τς γυνακες μας
Τ πι κριβ νθύμια πο μέσα στν κάσα κρύβαμε
Στ τέλος τ διο τ σπίτι μας μ λα τ πάρχοντα.
Νύχτες τέλειωτες παίζαμε, μακρι π᾿ τ φς τς μέρας
Μήπως πέρασαν χρόνια; σαπίσαν τ φύλλα το μεροδείχτη
Δ βγάλαμε ποτ καλ χαρτί, χάναμε· χάναμε λοένα
Πς θ φύγουμε τώρα; πο θ πμε; ποις θ μς δεχτε;
Δστε μας πίσω τ χρόνια μας δστε μας πίσω τ χαρτιά μας
Κλέφτες!
Στ ψέματα παίζαμε!
Μανόλης Αναγνωστάκης

ούτε γήν ούτε ύδωρ ούτε πέτρα πάνω στην πέτρα δεν θ'αφήσουμε

Πηγή: Διαμαρτυρηθείτε για το νερό | ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ


Υπογράφουμε εδώ 

Περισσότεροι από 11.000 πολίτες έχουν υπογράψει μέχρι στιγμής επιστολή με την οποία ζητούν να μην ιδιωτικοποιηθούν τα δίκτυα ύδρευσης της χώρας με αιχμή την ΕΥΔΑΠ και την ΕΥΑΘ που βρίσκονται στη λίστα των αποκρατικοποιήσεων.
Η συλλογή υπογραφών δρομολογήθηκε από την Πρωτοβουλία για τη μη ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ελλάδα, μια κίνηση πολιτών που καλεί μέσω του Διαδικτύου και συγκεκριμένα μέσω της διεύθυνσης http://www.avaaz.org/en/ petition/ τους πολίτες να υπογράψουν επιστολή η οποία θα σταλεί στον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, τον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα, τους επικεφαλής της τρόικας αλλά και την ελληνική Δικαιοσύνη.
Στόχος της Πρωτοβουλίας είναι η συλλογή 20.000 υπογραφών, αριθμός που  αναμένεται να ξεπεραστεί αφού ήδη 11.218 έχουν υπογράψει μέσα σε 26 ημέρες καθώς η ανάρτηση της διαδικτυακής διαμαρτυρίας έγινε την 1η Ιουλίου.
Όπως επισημαίνει η Πρωτοβουλία για τη μη ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ελλάδα, η εμπειρία από άλλες χώρες έχει καταδείξει ότι η ιδιωτικοποίηση του νερού έχει οδηγήσει σε εκτίναξη των τιμών και σε ορισμένες περιπτώσεις και σε κίνδυνο της δημόσιας υγείας.
Η επιστολή:
Αναλυτικά, στην επιστολή προς την ελληνική κυβέρνηση και τη Δικαιοσύνη αναφέρεται:
«Εμείς οι Έλληνες πολίτες που υπογράφουμε την παρούσα επιστολή, είμαστε αντίθετοι στην πώληση σε ιδιώτες των εταιριών Ύδρευσης σε όλη την ελληνική Επικράτεια.
Θεωρούμε ότι μια τέτοια εξέλιξη είναι εις βάρος του κοινωνικού συμφέροντος και επιφυλασσόμαστε για το δικαίωμα μιας ιδιωτικής εταιρίας αλλά και οποιασδήποτε νομικής μορφής να έχει στην ιδιοκτησία της αποκλειστικά ή μερικά δικαιώματα χρήσης των υδάτινων πόρων που αποτελούν φυσικό αγαθό και μάλιστα απολύτως απαραίτητο για την επιβίωση ανθρώπων, φυτών και ζώων, αγαθό που προστατεύεται από την ευρωπαϊκή νομοθεσία (οδηγία πλαίσιο 2000/60) αλλά και τον ΟΗΕ που στις 28 Ιουλίου 2010 ενέκρινε ψήφισμα, για να προσθέσει την πρόσβαση σε καθαρό νερό στη διακήρυξή του για τα ανθρώπινα δικαιώματα (AG/10967).
Σχετικά με την ΕΥΔΑΠ, που επί ιδρύσεώς της (Ν.1068-1980) ανήκε αποκλειστικά στο κράτος, παρακολουθήσαμε ήδη τη σταδιακή αλλαγή του θεσμικού της πλαισίου κατά τη μετοχοποίησή της επί πρωθυπουργίας Κ. Σημίτη (Ν.2794-1999) και αμφισβητούμε καταφανώς την ορθότητα της πιο πρόσφατης εξέλιξης, εκείνης του να συμπεριληφθεί η ΕΥΔΑΠ καθώς και η κερδοφόρα ΕΥΑΘ στην ανώνυμη εταιρία “ΤΑΜΕΙΟ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ Α.Ε.” (Ν3986-2011) που όπως αναφέρεται στο άρθρο 1.2 “Το προϊόν αξιοποίησης χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους της χώρας”.
Εκτός της ΕΥΔΑΠ, άμεση σχέση με τους υδάτινους πόρους έχει και η ΔΕΗ. Οι τεχνητές λίμνες, οι ταμιευτήρες και τα υδροηλεκτρικά εργοστάσια είναι βασικά στην ύδρευση και άρδευση μέσω των δημοτικών σχετικών επιχειρήσεων. Η πώληση τέτοιων περιουσιακών στοιχείων της ΔΕΗ είναι το ίδιο κατακριτέα.
Η νομοθεσία στις Η.Π.Α που απαγορεύει ή περιορίζει τη συλλογή βρόχινου νερού υπό τη μονότονη ρητορική της “προστασίας” των πόρων, δείχνει την τάση που επικρατεί. Αν οι ιδιωτικοποιήσεις σήμερα αφορούν υπηρεσίες και υποδομές, αύριο έχουν ως στόχο τους ίδιους τους φυσικούς πόρους που αποτελούν συλλογικό αγαθό. Ενώ κρύβουν επιμελώς το μόνο πραγματικό ενδιαφέρον των ιδιωτών επενδυτών στον τομέα της ύδρευσης, δηλαδή το κέρδος.
Ίσως η Ελληνική κυβέρνηση αγνοεί περιστατικά όπως τα ακόλουθα:
Χιλή: η Παγκόσμια Τράπεζα επέβαλε σαν δανειοδοτικό όρο στη χώρα εγγύηση κέρδους 33% στη γαλλική εταιρία ύδρευσης Suez Lyonnaise des Eaux .
Αυστραλία: Το 1998 λίγο καιρό αφότου ανέλαβε την ύδρευση η γαλλική Suez Lyonnaise des Eaux το νερό στο Σύδνεϋ βρέθηκε μολυσμένο από παράσιτα και κρυπτοσπορίδια.
Καναδάς: Τουλάχιστον 7 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους αφού μολύνθηκαν από το βακτηριο E coli στο Walkerton, Ontario ύστερα από την ιδιωτικοποίηση του ελέγχου ποιότητας του νερού που πέρασε στον έλεγχο της A&L Labs. Η εταιρία χαρακτήρισε τα αποτελέσματα των ελέγχων “απόρρητη πνευματική ιδιοκτησία” και αρνήθηκε να τα κοινοποιήσει.
Μαρόκο: Οι καταναλωτές είδαν την τιμή του νερού να ανεβαίνει 3 φορές πάνω αφότου ιδιωτικοποιήθηκε η εταιρία ύδρευσης στην Casablanca.
Αργεντινή: Όταν θυγατρική της Suez Lyonnaise des Eaux αγόρασε την κρατική επιχείρηση νερού Obras Sanitarias de la Nacion, οι τιμές διπλασιάστηκαν και η ποιότητα του νερού χειροτέρευσε. Η εταιρία αναγκάστηκε να αποχωρήσει όταν οι κάτοικοι μαζικά αρνήθηκαν να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους.
Βρετανία: Οι λογαριασμοί ύδρευσης και αποχέτευσης αυξήθηκαν κατά 67% μεταξύ 1989 και 1995. Το ποσοστό διακοπών των παροχών ανέβηκε κατά 177%.
Νέα Ζηλανδία: Οι πολίτες βγήκαν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν για την εμπορευματοποίηση του νερού.
Νότιος Αφρική: Το νερό έγινε απροσπέλαστο, πανάκριβο και μη ασφαλές όταν η εταιρία Suez Lyonnaise des Eaux ανέλαβε την ύδρευση στο Johannesburg. Υπήρξαν εκτεταμένες μολύνσεις και χιλιάδες άνθρωποι είδαν την παροχή τους να διακόπτεται.
Βολιβία: Το 1999 η Παγκόσμια Τράπεζα συστήνει ιδιωτικοποίηση της δημοτικής εταιρίας ύδρευσης της Cochabamba, Servicio Municipal del Agua Potable y Alcantarillado (SENIAPA). Αξιωματούχοι της τράπεζας απείλησαν ανοιχτά να παρακρατήσουν 600 εκατομμύρια δολάρια από τη δανειακή σύμβαση αν η Βολιβία δεν αποδεχόταν.
Εκπρόσωποι της εταιρίας Suez Lyonnaise des Eaux, κατόχου του 5,46% του μετοχικού κεφαλαίου της εισηγμένης ΕΥΑΘ σύμφωνα με τον κ. Παπαδάκη αφού εξέφρασαν το ενδιαφέρον τους για την ιδιωτικοποίηση, γνωστοποίησαν ότι θα έχουν συνάντηση με τον διευθύνοντα σύμβουλο του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ), Κώστα Μητρόπουλο, προκειμένου να κοινοποιήσουν και επισήμως την πρόθεση συμμετοχής στον σχετικό διαγωνισμό. Στην πρώτη προσπάθεια ιδιωτικοποίησης, η Suez είχε συγκροτήσει κοινοπραξία με την ΑΚΤΩΡ.
Γι’ αυτούς τους λόγους αλλά και για τον λόγο ότι δεν αναγνωρίζουμε σε κανέναν αιρετό ή μη προσωρινό διαχειριστή της δημόσιας περιουσίας, σε εθνικό, περιφερειακό ή δημοτικό επίπεδο, το ηθικό δικαίωμα να παίρνει αποφάσεις σε θέματα που υπερβαίνουν το πεδίο δράσης ακόμη και της αρχής του κράτους, που δεν είναι αέναο, ζητούμε να αποσυρθούν οι εταιρίες ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ αλλά και όποιες άλλες δημοτικές εταιρίες ύδρευσης από το μενού των αποκρατικοποιήσεων και να προστατευθούν οι πηγές σε όλη την επικράτεια. Δηλώνουμε ως πολίτες επαρκώς ευχαριστημένοι από τη λειτουργία των συγκεκριμένων επιχειρήσεων και εκφράζουμε δημόσια τη βούλησή μας να αντισταθούμε με κάθε νόμιμο μέσο και με συλλογικές δράσεις διαμαρτυρίας σε περίπτωση που δεν εισακουστούμε. (...)
Ακόμη κι αν προχωρήσετε ερήμην μας, εμείς οι Έλληνες πολίτες θα αγωνιστούμε να ακυρώσουμε αυτή σας την ενέργεια όπως συνέβη στο Παρίσι την 1/1//2010.
Όπως έχει δείξει η ιστορία των ιδιωτικοποιήσεων, το νερό πάντα γυρνάει στην πηγή του».

Συνολική πρόταση ΡΑΕ για την αναδιοργάνωση της αγοράς ηλεκτρισμού

Τις προτάσεις της για την αναδιοργάνωση της εγχώριας αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας κατέθεσε προς την ηγεσία του ΥΠΕΚΑ η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας ξεκινώντας έτσι τη δημόσια συζήτηση σχετικά με τις αλλαγές στην ενεργειακή αγορά.

Στις σημαντικότερες δομικές αλλαγές που προτείνει η ΡΑΕ περιλαμβάνεται η υιοθέτηση του γαλλικού ενεργειακού μοντέλου με τη δημοπράτηση λιγνιτικής και υδροηλεκτρικής παραγωγής μέσω προθεσμιακών συμβολαίων, η επανεξέταση του μηχανισμού στήριξης των ΑΠΕ και η κατάργηση του μηχανισμού ανάκτησης μεταβλητού κόστους.
Αναλυτικότερα, η ΡΑΕ προτείνει:
Χονδρεμπορική Αγορά
- Υιοθέτηση του μοντέλου της Γαλλικής ενεργειακής αγοράς (ΝΟΜΕ), πώληση λιγνιτικής και ενδεχομένως υδροηλεκτρικής παραγωγής, αναλόγως του συγκεκριμένου σχήματος  διαχείρισης των υδροηλεκτρικών σταθμών που θα επιλεγεί, με υποχρέωση αυτών που θα την αγοράζουν να τη διαθέτουν σε πελάτες λιανικής. Ο τρόπος δημοπράτησης της παραγωγής αυτής θα γίνεται με προθεσμιακά συμβόλαια (forward contracts). Θα προωθηθούν συμβόλαια που θα αφορούν διαφορετικές ζώνες κατανάλωσης και θα έχουν διαφορετικό χρονικό ορίζοντα ωρίμανσης.
- Κατάργηση του μηχανισμού ανάκτησης μεταβλητού κόστους (όπως αυτός ισχύει σήμερα). Ο μηχανισμός ανάκτησης μεταβλητού κόστους θα παραμείνει μόνο για τις περιπτώσεις διαφοροποιήσεων του προγράμματος κατανομής από τον Ημερήσιο Ενεργειακό Προγραμματισμό
-  Επανασχεδιασμός του Μηχανισμού Διασφάλισης Ισχύος, ιδίως λαμβάνοντας υπόψη τη σταδιακή μείωση των συντελεστών φόρτισης των θερμικών μονάδων.
- Κατάρτιση ενός λεπτομερούς Κώδικα Διαχείρισης Υδροηλεκτρικών Σταθμών και Υδάτινων Πόρων, και ιδίως ανάπτυξη συγκεκριμένης μεθοδολογίας για τον υπολογισμό της κατώτερης τιμής προσφοράς ενέργειας που μπορεί να υποβάλει στη χονδρεμπορική αγορά ένας υδροηλεκτρικός σταθμός.
- Δημιουργία, μέσα στο 2012, Φορέα Κάλυψης και Φορέα Εκκαθάρισης για το σύνολο των οικονομικών συναλλαγών της αγοράς.
 ΑΠΕ
Όσον αφορά στις ΑΠΕ, στις προτάσεις της ΡΑΕ περιλαμβάνεται η επανεξέταση των οικονομικών κινήτρων και των μηχανισμών στήριξης, καθώς και των διαδικασιών υλοποίησης μονάδων ΑΠΕ, αλλά και των ποσοτικών στόχων σε σχέση με το μίγμα, την τεχνολογική ωριμότητα και τους ρυθμούς διείσδυσης των διαφόρων τεχνολογιών ΑΠΕ.
Στόχος των παραπάνω, όπως επισημαίνει η Αρχή, είναι να  επιτευχθούν οι εθνικοί στόχοι για τη συμμετοχή των ΑΠΕ στην ακαθάριστη κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας,  με ταυτόχρονη συγκράτηση της περαιτέρω αύξησης του Ειδικού Τέλους Μείωσης Εκπομπών Αέριων Ρύπων-ΕΤΜΕΑΡ (ΑΠΕ & ΣΗΘΥΑ).
Λιανική Αγορά
Μεταξύ άλλων, η ΡΑΕ για τη λιανική αγορά ενέργειας προτείνει:
- Άρση των στρεβλώσεων στα ρυθμιζόμενα τιμολόγια προμήθειας, έτσι ώστε να επιτραπεί η ορθολογική και αποτελεσματική τιμολόγηση του συνόλου της λιανικής αγοράς, στη βάση της αρχής ότι κάθε καταναλωτής τιμολογείται ανάλογα με το κόστος που προκαλεί.
- Θέσπιση μόνιμου μηχανισμού αναπροσαρμογής, ανά εξάμηνο, του ανταγωνιστικού σκέλους των ρυθμιζόμενων τιμολογίων της ΔΕΗ στο κόστος της χονδρεμπορικής αγοράς, σύμφωνα με την αναλυτική πρόταση που υπέβαλε στην Πολιτεία η ΡΑΕ το Δεκέμβριο του 2011.
- Πλήρη απεμπλοκή των δραστηριοτήτων προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας από την είσπραξη τελών υπέρ τρίτων (δημοτικός φόρος, δημοτικά τέλη, ΕΕΤΗΔΕ, τέλος ΕΡΤ, ΔΕΤΕ, κ.α.).
- Μείωση της εξαντλητικής φορολόγησης που εφαρμόζεται σήμερα στην ηλεκτρική ενέργεια (ΕΦΚ στο φυσικό αέριο ως πρώτη ύλη σε σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής, ΕΦΚ στο πετρέλαιο που χρησιμοποιείται στους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής της ΔΕΗ στα νησιά, ΕΦΚ στο ηλεκτρικό ρεύμα).

Λιγνιτικά και Ανανεώσιμα

Οι αμετανόητοι, οι βασανιστές της χώρας

Δημόσιο: Χιλιάδες ευρώ για Facebook και Twitter
Πηγή : http://www.dealnews.gr/
" Την ώρα που η κυβέρνηση μελετά μέτρα για τα 11,5 δισ. ευρώ και ο ελληνικός λαός δοκιμάζεται από τη φτώχεια και την ανέχεια, το ελληνικό δημόσιο φαίνεται πως έχει λεφτά για ξόδεμα.


Με απόφαση της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, που αναρτήθηκε στο πρόγραμμα Διαύγεια, το κράτος ξόδεψε δεκάδες χιλιάδες ευρώ για τη δημιουργία λογαριασμών σε facebook και twitter.

Ειδικότερα, με απόφαση την υπ' αριθμ. 55/2012 της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, που αναρτήθηκε στο πρόγραμμα Διαύγεια εγκρίθηκε η χορήγηση 15.252 ευρώ για τη δημιουργία λογαριασμού στο facebook, 6.150 ευρώ για τη δημιουργία καναλιού στο YouTube, 15.252 ευρώ για τη δημιουργία λογαριασμού στο twitter, άλλα τόσα για τη δημιουργία λογαριασμού στο Google+ και μερικές χιλιάδες ευρώ ακόμη για ενέργειες που συνολικά στοίχισαν 83.025 ευρώ!

Μπορεί η δημιουργία λογαριασμών σε σελίδες κοινωνικής δικτύωσης να είναι απλή ακόμα και για τον πιο άπειρο χρήστη, φαίνεται όμως πως η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος δυσκολεύεται και προσλαμβάνει ειδικούς δαπανώντας χιλιάδες ευρώ."

pinakas_1

Η «εισβολή» του νέφους

ΠΚ Οικολόγων Πράσινων Κοζάνης:Η «εισβολή» του νέφους χωρίς απάντηση εδώ και δεκαετίες | Kozan.gr 

 Για τρίτη μέρα αγκαλιά με το νέφος και δε φαίνεται να ιδρώνει το αυτί κανενός.Οι μετρητές των αιωρουμένων σωματιδίων χτυπάνε κόκκινο στο ενεργειακό λεκανοπέδιο με τα συνήθη θύματα να παραμένουν στην πρώτη θέση της ρύπανσης: Προάστειο, Ανάργυροι, Ποντοκώμη κλπ
Συγκεντρώσαμε σε έναν πίνακα τις τιμές του δείκτη ρύπανσης στην κλίμακα 0-10.
Η τιμή που αντιστοιχεί στη μέγιστη ρύπανση είναι το 10  (10/10). Ιδού τα νούμερα:

ΑνάργυροιΠεντάβρυσοςΠροάστειοΜαυροπηγήΠοντοκώμη
4η  Ιουλίου7/106/1010/106/10
5η  Ιουλίου10/106/1010/107/1010/10
6η  Ιουλίου10/107/1010/107/107/10

Λίγες μέρες μετά τις εκλογές τα μανιφέστα οικολογικής ευαισθησίας των κομμάτων ξεχάστηκαν, ενώ  οι υποσχέσεις για ένα καλύτερο περιβάλλον ξαναμπήκαν στο συρτάρι. Καμιά αντίδραση μέχρι στιγμής.
Ποιος τολμά να βάλει θέμα εφαρμογής περιβαλλοντικών όρων λειτουργίας των σταθμών και των ορυχείων, καθώς και των υπόλοιπων (αναδρομικών) υποχρεώσεων της ΔΕΗ στον τόπο μας, την ώρα που «η εταιρεία είναι με την πλάτη στο τοίχο» ; Ποιος τολμά να αναλάβει τις πολιτικές ευθύνες γιατί προσυπέγραψε ως κόμμα ή ως κοινωνία έναν ρυπογόνο ενεργειακό δρόμο βασισμένο στα ορυκτά καύσιμα με προδιαγεγραμμένη ημερομηνία λήξης ; Ποια πολιτική δύναμη της νέας βουλής τολμά να κάνει την υπέρβαση ζητώντας μια πράσινη μεταλιγνιτική  περίοδο και απεξάρτηση από το λιγνίτη, όταν επί δεκαετίες τώρα σιγοντάρει κάθε νέα μονάδα και ορυχείο, χωρίς να ενδιαφέρεται αν ο νομός μας ξεπέρασε προ πολλού τη φέρουσα ικανότητα και τις περιβαλλοντικές αντοχές του ;
Το κυριότερο ζήτημα της περιοχής μας, ο βιώσιμος αναπροσανατολισμός της οικονομίας με συγκεκριμένα σχέδια πράσινης απασχόλησης και σεβασμό στο περιβάλλον, παραμένει εκτός της μετεκλογικής ατζέντας. Αντίθετα συνεχίζουν να αναπαράγονται οι ίδιες χρεοκοπημένες πολιτικές και να κυριαρχούν οι αψιμαχίες σε δευτερεύοντα θέματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο πόλεμος δηλώσεων και ανακοινώσεων για την επίσκεψη του Γερμανού υφυπουργού Φούχτελ, όπου περίσσεψαν τα «αντικατοχικά» σαλπίσματα για τη νέα .. γερμανική εισβολή  στο Ν. Κοζάνης τον Ιούνιο. Την ίδια ώρα η εισβολή του νέφους και η δηλητηρίαση του αέρα που αναπνέουμε παραμένει χωρίς απάντηση εδώ και δεκαετίες.
ΠΚ Οικολόγων Πράσινων Κοζάνης

Ένα και δυο: τη μοίρα μας δεν θα την πει κανένας

 Ένα και δυο: τη μοίρα του ήλιου θα την πούμ' εμείς
Ζάκυνθος, Ξυγκιάς 2012
ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ το ξύλινο τραπέζι

το κρασί το ξανθό με την κηλίδα του ήλιου

του νερού τα παιχνίδια στο ταβάνι

στη γωνιά το φυλλόδεντρο που εφημερεύει

Οι λιθιές και τα κύματα χέρι με χέρι

μια πατούσα που σύναξε σοφία στην άμμο

ένας τζίτζικας που έπεισε χιλιάδες άλλους

η συνείδηση πάμφωτη σαν καλοκαίρι