Τι ζητούν από την Βάδη-Βιρτεμβέργη ο Λαγκαδάς και το Κιλελέρ;

Με πρωτοβουλία του Δημάρχου Θεσσαλονίκης εξελίσσεται  η αυτοδιοικητική σχέση Ελλάδας -Γερμανίας  υπό τον τίτλο«Ελληνογερμανική Συνέλευση».

Έλληνες Δήμαρχοι συνομιλούν με Γερμανούς ομολόγους τους και όχι μόνο: η task-force και ο πολλά υποσχόμενος κ.Φούχτελ θα μας παράσχουν "τεχνογνωσία" για την οργάνωση των Δήμων μας και ίσως επενδυτικά κεφάλαια (;) όπως διαφαίνεται ότι προσδοκούν οι συνωστιζόμενες στη συνέλευση πόλεις.

Η Συνέλευση συνέρχεται κατά καιρούς σε διάφορες πόλεις της χώρας , υπό τις δριμείες καταγγελίες των συνδικάτων της αυτοδιοίκησης, που ευθέως στηλιτεύουν τους δημάρχους για επιδιωκόμενη εκχώρηση αρμοδιοτήτων και υπηρεσιών των Δήμων σε ιδιώτες και δή Γερμανούς.

Με την αθώα οπτική του παρελθόντος θα θεωρούσε κανείς ενδιαφέρουσα την πρωτοβουλία. 

Υπό την καχύποπτη και φορτισμένη οπτική του παρόντος και των όσων διημήφθησαν  θα αναρωτιόμασταν τι αγνοούν οι επιστήμονες , οι φορείς της αυτοδιοίκησης, οι αναπτυξιακές εταιρείες, τα πανεπιστήμια κλπ. δεκάδες φορείς που λειτουργούν στη χώρα και επικεντρώνονται σε αυτοδιοικητικά θέματα και το Ινστιτούτο αυτοδιοίκησης, ώστε να αναζητούνται λύσεις, ιδέες και προτάσεις στην Βάδη-Βιτεμβέργη και μάλιστα ακόμη και απο τον δήμο Λαγκαδά και Κιλελέρ;

ΠΕΔ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ - αυτοδιοίκηση gr

«Έπεσαν» οι υπογραφές για τη συνεργασία ελληνικής - γερμανικής Αυτοδιοίκησης

Η τελετή υπογραφής της Συμφωνίας υλοποίησης της πιλοτικής φάσης των προγραμμάτων μεταφοράς τεχνογνωσίας μεταξύ των Περιφερειακών Ενώσεων Δήμων της Βάδης- Βιρτεμβέργης και της Θεσσαλίας, της Δυτικής, Κεντρικής και Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2012, σε ειδική εκδήλωση στο Δημαρχείο Λαγκαδά.

Το Πρωτόκολλο Συνεργασίας υπέγραψε από τη γερμανική πλευρά ο κ. Ρολφ Γκάινερτ πρώην Δήμαρχος Ζινσχάιμ και Διευθυντής του Γραφείου Διαμεσολάβησης της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων Βάδης- Βιρτεμβέργης και από την ελληνική ο κ. Σίμος Δανιηλίδης, Πρόεδρος της ΠΕΔ Κεντρικής Μακεδονίας και Δήμαρχος Νεάπολης- Συκεών, ο κ. Ρίζος Κομίτσας, Πρόεδρος της ΠΕΔ Θεσσαλίας και Δήμαρχος Κιλελέρ, ο κ. Κωστής Σιμιτσής, Πρόεδρος της ΠΕΔ Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης και Δήμαρχος Καβάλας, και ο εκπρόσωπος της ΠΕΔ Δυτικής Μακεδονίας κ. Λευτέρης Τοπάλογλου.

Το Πρωτόκολλο (δείτε εδώ όλο το κείμενο) περιγράφει το πλαίσιο της συνεργασίας, που στην πιλοτική της φάση περιλαμβάνει μεταφορά τεχνογνωσίας μέσα από συναντήσεις, ημερίδες, συνέδρια και ομιλίες ειδικών επιστημόνων και στελεχών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τις υποχρεώσεις των δύο πλευρών και τεχνικά ζητήματα. Πρόκειται για την κατάληξη των συναντήσεων και επαφών ανάμεσα στις δύο πλευρές, που αναπτύχθηκαν στο πλαίσιο της «Ελληνογερμανικής Συνέλευσης». Η πιλοτική φάση αρχίζει άμεσα και ολοκληρώνεται το Δεκέμβριο, ενώ υπάρχει η βούληση να συνεχιστεί και επεκταθεί το 2013.

Όπως σημείωσε, μιλώντας στην τελετή ο κ. Γκάινερτ, ιδρύθηκε Γραφείο Διαμεσολάβησης στην ΠΕΔ Βάδης- Βιρτεμβέργης, που θα αναλάβει το συντονισμό του προγράμματος συνεργασίας με την ελληνική πλευρά. Στο Γραφείο αυτό ήδη δήλωσαν εθελοντικά τη συμμετοχή τους 80 ειδικοί επιστήμονες και στελέχη των Δήμων προκειμένου να συνδράμουν στα προγράμματα μεταφοράς τεχνογνωσίας.

Οι πρόεδροι των ΠΕΔ

Μιλώντας στην ίδια τελετή ο κ. Σίμος Δανιηλίδης τόνισε ότι «φτάσαμε σήμερα στο ευτυχές σημείο να υπογράφουμε το πρωτόκολλο ισότιμης συνεργασίας μεταξύ των τεσσάρων ΠΕΔ της Βόρειας Ελλάδας και της Θεσσαλίας με την Αυτοδιοίκησης της Βάδης-Βιρτεμβέργης. Αυτό προσπαθεί να αναπτύξει τις σχέσεις μεταξύ των θεσμών της ΤΑ των δύο χωρών και περιοχών με στόχο τη μεταφορά τεχνογνωσίας για να μπορέσουμε στην Πατρίδα μας να αξιοποιήσουμε τεχνολογικά και επιστημονικά δεδομένα που θα κάνουν την λειτουργία των δήμων μας πιο εύκολη, πιο απλή και περισσότερο αποδοτική προς όφελος των δημοτών μας, με μικρότερο λειτουργικό κόστος. Ελπίζουμε να είναι πολυεπίπεδη, είμαστε βέβαιοι ότι θα εξελιχθεί σε ισότιμη βάση αλλά και ότι θα κερδίσουμε και οι φορείς και οι πολίτες των περιοχών μας», τόνισε ο κ. Δανιηλίδης, που ανακοίνωσε ότι το πλαίσιο της συνεργασίας έγινε με ενθουσιασμό δεκτό από τους Δήμους- Μέλη της ΠΕΔΚΜ, οι οποίοι δήλωσαν ότι ενδιαφέρονται κυρίως για την ολοκληρωμένη διαχείριση των απορριμμάτων και στη συνέχεια τη Διοικητική οργάνωση και λειτουργία των δήμων, τα δίκτυα ύδρευσης και αποχέτευσης και βιολογικών καθαρισμών και τον τουρισμό και το ρόλο της ΤΑ στην αντιμετώπιση των κοινωνικών ζητημάτων.

«Ένας από τους βασικούς στόχους μας είναι μέσα από αυτήν τη συνεργασία να προχωρήσουμε σε ενέργειες με τη βοήθεια των συναδέλφων δημάρχων με τις οποίες σταδιακά να αποκατασταθεί το τρωθέν κύρος της χώρας μας, να διαλυθεί η λανθασμένη εικόνα που δυστυχώς δημιουργήθηκε στη Γερμανία από αρκετά ΜΜΕ, να αποκατασταθεί το όνομα της Πατρίδας μας και  να διευρυνθεί το τουριστικό ρεύμα των γερμανών πολιτών προς την Ελλάδα. Ρεύμα που δυστυχώς μειώθηκε αισθητά φέτος, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΕΟΤ. Ήδη αρκετοί συνάδελφοί μας προσπαθούν προς αυτήν την κατεύθυνση περνώντας το μήνυμα ότι η Ελλάδα είναι ασφαλής τουριστικός προορισμός με υψηλού επιπέδου ποιοτικές τουριστικές υπηρεσίες», κατέληξε ο κ. Δανιηλίδης.

Μιλώντας στην ίδια τελετή ο κ. Κομίτσας τόνισε ότι η ΤΑ πρέπει να πάρει πρωτοβουλίες για να βοηθήσει τους πολίτες και τη χώρα που δοκιμάζονται από την πρωτοφανή οικονομική κρίση. Όπως ανακοίνωσε, από τους 25 Δήμους- Μέλη της ΠΕΔΘ, οι 23 απάντησαν θετικά, θέτοντας προτεραιότητα στα προγράμματα μεταφοράς τεχνογνωσίας τις θεματικές της ολοκληρωμένης διαχείρισης απορριμμάτων (για την οποία πρότεινε ειδική συνάντηση στη Λάρισα), του τουρισμού και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

«Μέρα με την ημέρα θα εμπεδώνεται ένα φιλικό και ενδιαφέρων πλαίσιο στο οποίο θα αναπτύξουμε τη συνεργασία αλλά και σύσφιγξη των σχέσεων μεταξύ των λαών μας», τόνισε ο Πρόεδρος της ΠΕΔ Θεσσαλίας.

Ο κ. Κωστής Σιμιτσής από την πλευρά του τόνισε ότι «στην Ελλάδα περνάμε δύσκολες μέρες, λόγω της κρίσης που απειλεί την κοινωνική ηρεμία αλλά και την Αυτοδιοίκηση. Σε αυτές τις δύσκολες εποχές ο Ελληνικός Λαός στρέφει τις ελπίδες του στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, που με πενιχρούς πόρους καταφέρνει πολλά πράγματα σε αντίθεση με την ελληνική κεντρική διοίκηση.

»Η ανταπόκριση των γερμανών συναδέλφων μας να βοηθήσουν είναι συγκινητική εκτός από ουσιαστική για την επίτευξη των στόχων μας. Δεν ζητούμε οικονομική βοήθεια αλλά ηθική στήριξη και επιστημονική και τεχνική βοήθεια ώστε να γίνουμε καλύτεροι στα σημεία στα οποία υστερούμε», τόνισε ο Πρόεδρος της ΠΕΔΑΜ-Θ.

Ο Γενικός Πρόξενος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στη Θεσσαλονίκη κ. Ομπενμάιερ τόνισε ότι από γερμανικής πλευράς θα έρθουν ειδικοί από όλη τη Γερμανία, ενώ σκοπός είναι να επεκταθεί το πρόγραμμα μεταφοράς τεχνογνωσίας και στις ΠΕΔ της υπόλοιπης χώρας. «Σήμερα, με την ευκαιρία της εορτής της Γερμανικής Ενότητας ας γιορτάσουμε και την ενότητα της Ελληνικής και Γερμανικής Αυτοδιοίκησης», είπε χαρακτηριστικά.

Όλοι ενάντια στο Μνημόνιο Και υπέρ της δόσης των 31,5 δις ευρώ.

Πηγή: ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ , Μήλιος Χρήστος

Κάπως έτσι μπορεί να περιγραφεί το πλαίσιο των κινητοποιήσεων.
Η Ελληνική κοινωνία είναι υπέρ του δανεισμού χωρίς μνημόνια.
Διεκδικεί από την Ευρώπη,  δεν θέλει να βγει έξω από αυτήν.
Διεκδικεί να δανείζεται χωρίς όρους ή με λιγότερο επαχθείς όρους.
Πράγμα βέβαια δύσκολο έως αδύνατο, αλλά αυτό είναι που διεκδικεί. Όχι κάτι άλλο.

Το αντι-μνημονιακό κίνημα  είναι  ένα κίνημα διαμαρτυρίας.
Δεν είναι και ούτε μπορεί να μετασχηματισθεί σε πολιτικό κίνημα.
Και πολλή περισσότερο να στηρίξει πολιτικές ρήξης με την Ε.Ε.
Τρία χρόνια τώρα έχει μια ευθύγραμμη πορεία ανάπτυξης παραμένοντας σταθερά στο ίδιο επίπεδο εκδήλωσης μιάς γενικής δυσαρέσκειας.

Η Ελληνική κοινωνία έχει λόγους να αντιδρά στα οικονομικά μέτρα. Δεν θα μπορούσε να συμφωνεί με αυτά. Αλλά ειναι σαφή τα όρια των αντιδράσεών της. Αυτά δέν υπερβαίνουν το επίπεδο της έκφρασης μιας γενικής αγανάκτησης.

Η Ελληνική κοινωνία  δεν είναι υπέρ της καταψήφισης των μέτρων..
Ωστόσο θα συνεχίσει να διαδηλώνει ενάντιά τους.

Η κατάργηση  του μνημόνιου δεν είναι  ένα απομονωμένο ζήτημα.
Η κατάργησή του συνεπάγεται την διακοπή της χρηματοδότησης της Ελληνικής οικονομίας ( γεγονός που ελάχιστα έως καθόλου προβάλουν τα  αντι-μνημονιακά κόμματα ).
Το μνημόνιο είναι προϊόν του δανεισμού. Χωρίς την προσφυγή στον μηχανισμό διάσωσης της Ε.Ε. και στο Δ.Ν.Τ. δεν θα υπήρχε. Δεν  υπάρχει μνημόνιο χωρίς δανειακή σύμβαση.
Το τελευταίο σύνθημα του ΚΚΕ «όχι στο μνημόνιο όχι στις δανειακές συμβάσεις» φαίνεται νάναι «συνεπές» και ολοκληρωμένο, νάχει εσωτερική συνοχή και να εκφράζει το αυτονόητο. Τα μνημόνια πάνε μαζί με τις δανειακές συμβάσεις. Για να τα καταργήσεις πρέπει να πάψεις να δανείζεσαι.

Αλλά τι σημαίνει σήμερα μια  οικονομία χωρίς πηγές χρηματοδότησης; Σε τι κατάσταση αυτή άραγε αναγκαστικά θα περιέλθει; Οι αρνητές των δανειακών συμβάσεων οφείλουν να το εξηγήσουν. Να δώσουν μια σαφή εικόνα ενός τέτοιου μέλλοντος, εθνικής περιχαράκωσης και απομονωτισμού.

Το φαινομενικά  λοιπόν ορθό σύνθημα του ΚΚΕ είναι εντελώς λάθος.
Μπορεί να κολλάει απόλυτα στον αντι-ευρωπαϊσμό του ΚΚΕ (και στους αποσχιστικούς του στόχους – σε σχέση με την Ευρώπη) αλλα όχι και στις τρέχουσες διεκδικήσεις του αντι-μνημονιακού  κινήματος το οποίο δεν θέτει ζήτημα απόρριψης των δανειακών συμβάσεων και πολύ περισσότερο εξόδου από την Ε.Ε.

Όχι λοιπόν στα μνημόνια ναι στις δανειακές συμβάσεις.
Το πλαίσιο αυτό, παρά τις αντιφάσεις του (δανειακές συμβάσεις χωρίς μνημόνια είναι αδύνατον να υπάρξουν) καταγράφει τον Ευρωπαϊκό προσανατολισμό της Ελληνικής κοινωνίας. Διεκδικεί από την Ευρώπη δεν θέλει να βγει έξω από αυτήν. Δεν είναι υπέρ ενός μοναχικού δρόμου (παρά τα όσα περί εθνικής ανεξαρτησίας  από δεξιά και αριστερά λέγονται και δίνουν την εντύπωση ότι πιάνουν τόπο). Η μονομερής διαγραφή του υπάρχοντος χρέους και η απόρριψη κάθε  δανειακής σύμβασης παραπέμπουν σε αυτάρκεις κλειστές κοινωνίες που ανήκουν οριστικά στο παρελθόν.

Πέραν του ΚΚΕ βέβαια υπάρχει και ο ΣΥΡΙΖΑ που ελλείψει στρατηγικής ερωτοτροπεί τόσο με τις απόψεις του ΚΚΕ όσο και με την ιδέα  της μονομερούς κατάργησης του μνημόνιου κι επιβολής μορατόριουμ (αναστολής) στην αποπληρωμή του χρέους. Όλα αυτά  οδηγούν στην  ίδια κατάληξη. Στην άμεση ή έμμεση απομάκρυνση από την Ε.Ε. Γεγονός που δεν συνάδει με τις διεκδικήσεις του αντιμνημονιακού κινήματος και τις απόψεις της συντριπτικής πλειοψηφίας της Ελληνικής κοινωνίας.
Πρόκειται για μειοψηφικές απόψεις που περιστασιακά  φαίνεται, μαζί με άλλες, ότι εκπροσωπούν το αντιμνημονιακό κίνημα ενώ στην ουσία είναι μετέωρες χωρίς πραγματική στήριξη από την κοινωνία.
Κάνει μεγάλο λάθος  όποιος νομίζει ότι  ένα κίνημα διαμαρτυρίας θα το μετατρέψει σε ένα αντι-ευρωπαϊκό πολιτικό κίνημα (ή οτιδήποτε άλλο «ανατρεπτικό»). Η Ελληνική κοινωνία βρίσκεται μακράν τέτοιων αναζητήσεων.
Με την τοποθέτηση πολιτικών διλημμάτων το μόνο που ενισχύεται είναι η απόσταση του «πολιτικού» από το «κοινωνικό», των κομματικών γραμμών από το πραγματικό γίγνεσθαι .
Οι συσχετισμοί των τάσεων  μέσα στην κοινωνία είναι αυτοί που τελικά θα καθορίσουν  την πορεία των πραγμάτων κι όχι οι αυτονομημένες  κομματικές πολιτικές.

Μήλιος Χρήστος

Ο πειρασμός της οικουμενικότητας

Σήμερα , ημέρα πανελλαδικών απεργιών για την υπεράσπιση του δικαιώματος επιβίωσης της χώρας και των κατοίκων της, μπαίνω στον πειρασμό να σκεφτώ τι εννοούσε η mme Lagarde όταν ανέφερε το ‘’ενδιαφέρον’’ της για τα παιδιά της Νιγηρίας, δηλαδή ποιά στοιχεία λαμβάνουν υπόψη τους τα διευθυντήρια ισχύος, ώστε να επιβάλουν αποφάσεις που πυροδοτούν ύφεση, ανεργία, διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής στις προηγμένες χώρες του δυτικού κόσμου.

Το δυτικό πρότυπο

Η εξαθλίωση που καταγράφουμε και αντιπαλεύουμε αποτιμάται, σύμφωνα με το πρότυπο ζωής που επιβλήθηκε και ενσωμάτωσαν οι κοινωνίες μας, με δύο θεμελιώδεις όρους :

1. την παραγωγικότητα της οικονομίας
2. την αγοραστική δύναμη των μισθών

Η ετήσια έκθεση 2012 του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ, είναι διαφωτιστική:

-     το αρνητικό σοκ ζήτησης της τριετίας 2010-2012 μετά τις διαδοχικές μειώσεις των δημοσίων δαπανών και τις αυξήσεις των φόρων, ήταν το σημείο εκκίνησης της διαδικασίας της εσωτερικής υποτίμησης στην Ελλάδα.

-     εάν συνεχιστεί η εφαρμογή της ίδιας πολιτικής, η μείωση της εγχώριας ζήτησης θα αποκτήσει καταστροφικές διαστάσεις και ο όγκος της θα έχει επανέλθει σε επίπεδα της δεκαετίας του 1990.

-       οι μέσες ετήσιες αποδοχές ανά απασχολούμενο στην Ελλάδα κατά το 2011 ήταν συγκρίσιμες με αυτές της Σλοβενίας και της Κύπρου (όπου επίσης έχει μειωθεί ο πραγματικός μισθός) και ανέρχονταν σε 25.470 ευρώ έναντι περίπου 33.000 στην Ισπανία, 36.000 στην Γερμανία και 47.000 στην Γαλλία και 44.000 στην Ιρλανδία (Διάγραμμα 42).

-         η αγοραστική δύναμη του μέσου ακαθάριστου μισθού στην Ελλάδα, κατά το 2009, ανερχόταν στο 74% της αντίστοιχης αγοραστικής δύναμης στη Γερμανία και στο 67% της Γαλλίας

Ο κατώτατος μισθός

-      Στην Ευρώπη, ο κατώτατος μισθός υπάρχει προ πολλού σε χώρες όπως η Γαλλία, η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ισπανία και το Βέλγιο, καθιερώθηκε πιο πρόσφατα στο Ηνωμένο Βασίλειο (1999) και στην Ιρλανδία (2000), ενώ στα περισσότερα νέα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης o κατώτατος μισθός θεσπίστηκε στην αρχή της περιόδου μετάβασης (δεκαετία 1990). Δεδομένων των αδύναμων συστημάτων συλλογικής διαπραγμάτευσης στις Χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης οι κατώτατοι μισθοί επηρεάζουν την εξέλιξη του συνόλου μισθών.

-    Ο κατώτατος μισθός σε εθνικό επίπεδο υπάρχει σήμερα στα 20 από τα 27 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

-      Σε 7 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Αυστρία, Γερμανία, Δανία, Σουηδία, Φιλανδία, Ιταλία και Κύπρο)  δεν υπάρχει μεν κατώτατος μισθός σε εθνικό επίπεδο, υπάρχουν όμως κατώτατοι μισθοί που διαπραγματεύονται οι κοινωνικοί συνομιλητές σε κλαδικό επίπεδο. (ισχυρές συνδικαλιστικές οργανώσεις προτίμηση για τους κλαδικούς κατώτατους μισθούς).

-        Στη Γερμανία, διεξάγεται συζήτηση κατά τα τελευταία έτη για την θέσπιση και κατώτατου μισθού σε εθνικό επίπεδο (λόγω επανένωσης των δύο Γερμανιών - διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης παρατηρείται μεγαλύτερος κατακερματισμός στην αγορά εργασίας και έχει μειωθεί σημαντικά το ποσοστό των εργαζομένων που καλύπτεται από συλλογικές συμβάσεις).

-       Οι βασικοί λόγοι που εξηγούν γενικότερα το αυξανόμενο ενδιαφέρον για τους κατώτατους μισθούς την τελευταία δεκαετία στην Ευρώπη σχετίζονται με την νέα κατάσταση στην αγορά εργασίας, που χαρακτηρίζεται από την σημαντική αύξηση των άτυπων μορφών απασχόλησης που συνδέονται με περισσότερη επισφάλεια και λιγότερα δικαιώματα για τους εργαζόμενους, με την αύξηση του ποσοστού των χαμηλά αμειβόμενων και των φτωχών εργαζομένων για τους οποίους ο κατώτατος μισθός θα μπορούσε να θεωρηθεί ένα εργαλείο ώστε να υπάρχει ένα μισθολογικό κατώφλι για όλους τους εργαζόμενους

Ο πειρασμός της παγκόσμιας κατάταξης εισοδημάτων

Ο σύνδεσμος δίπλα με τίτλο ¨Χρεωκοπημένοι πλούσιοι¨ (http://www.leastof.org/income/standing?income=8000) παραπέμπει σε μια ενδιαφέρουσα βάση παγκόσμιων δεδομένων, που η οικουμενική σκέψη δεν είναι δυνατόν να αγνοεί:

-       διότι οι ανισότητες συμπαρασύρουν το σύνολο των εργαζομένων του πλανήτη σε δυσμενέστερες θέσεις

-     διότι οι εξαθλιωμένοι του κόσμου , αναγκαστικά ¨εισβάλλουν¨ στον κόσμο μας, με τις γνωστές συνέπειες, κυρίως για τους ίδιους

-    διότι η αγοραστική δύναμη της δύσης εξασφαλίζεται όχι μόνον από την παραγωγικότητα των οικείων οικονομιών, αλλά εν πολλοίς από την εξαθλίωση των ¨άλλων¨ του πλανήτη

Εάν λοιπόν εισάγουμε τα δικά μας δεδομένα θα εκπλαγούμε , ως εξής:

Μέσες ετήσιες αποδοχές στην Ελλάδα _ 2011 = 25.470 ευρώ : ανήκετε στο πλουσιότερο 5,1% του πλανήτη. 6.263.767.008 (6,2 δισεκατομμύρια) άνθρωποι είναι φτωχότεροι από εσάς. Είστε 43 φορές πλουσιότερος από 1 δισεκατομμύριο ανθρώπους που κερδίζουν λιγότερο από 762 $ το χρόνιο.

Κατώτατες ετήσιες αποδοχές στην Ελλάδα_2012: 704,40 € Χ 12 μισθοί= 8.452,80 ευρώ : ανήκετε στο πλουσιότερο 18,2% του πλανήτη. 5.399.996.582  (5,3 δισεκατομμύρια) άνθρωποι είναι φτωχότεροι από εσάς. Είστε 14 φορές πλουσιότερος απο 1 δισεκατομμύριο ανθρώπους που κερδίζουν λιγότερο από 762 $ το χρόνιο.

Τα δεδομένα αναφέρονται στην αγοραστική δύναμη και λαμβάνουν υπόψη το κόστος ζωής σε όλες τις περιοχές του κόσμου. Ο επεξεργαστής βασίζεται στο International Comparison Project (ICP) της Παγκόσμιας Τράπεζας που καταγράφει εκατοντάδες τιμές προϊόντων , υπηρεσιών και εισοδημάτων σε 150 χώρες .

Πώς λοιπόν ζεί ένας άνθρωπος με 762$ το χρόνο: δεν έχει ηλεκτρισμό, συσκευές, φώς, θέρμανση, νερό, μπάνιο, τηλέφωνο, κρεβάτι, αυτοκίνητο, υπολογιστή, CDs. Το 100% του εισοδήματός του καταναλώνεται για την πενιχρή ποσότητα τροφής για να παραμείνει ζωντανός. Είναι τυχερός αν αγοράζει κανένα ρούχο ή φάρμακο. 

Έτσι είναι. Δέν είμαστε όλοι το ίδιο. Ούτε οι απώλειες είναι ίδιες. Ούτε το διακύβευμα.Αν θέλουμε να έχουμε επίγνωση των διεκδικήσεών μας , των προτύπων ζωής που υπηρετούμε, των ευφυών λύσεων που θα πρέπει να επινοήσουμε.

Κρατικός Προϋπολογισμός 2013: εργαλειακός,ανέμπνευστος, αδιέξοδος

ΠΛΗΡΕΣ ΚΕΙΜΕΝΟ :
www.hellenicparliament.gr/UserFiles/2f026f42-950c-4efc-b950-340c4fb76a24/EISHGHTIKH_2013.pdf

...."Από το Μάιο του 2010, που η Ελλάδα προσέφυγε στο Μηχανισμό Στήριξης και έγινε η πρώτη συμφωνία με τους εταίρους – δανειστές, η χώρα λειτουργεί σε ιδιαίτερα περιορισμένο και αυστηρό δημοσιονομικό πλαίσιο, με σχεδόν ανύπαρκτους βαθμούς ελευθερίας. Στο πλαίσιο του Προγράμματος Οικονομικής Πολιτικής έχουν αναληφθεί κατ’ επανάληψη δεσμεύσεις για δημοσιονομική προσαρμογή. 

Οι προσπάθειες είχαν ως αποτέλεσμα τον περιορισμό του ελλείμματος της Γενικής Κυβέρνησης, το 2011, στο 9,4% του ΑΕΠ, ενώ εκτιμάται, το 2012, να φτάσει στο 6,6%. 

Τα δημοσιονομικά μέτρα που ελήφθησαν για την περίοδο 2010 - 2012 ανήλθαν στα 49 δισ. ευρώ ή το 22,5% του ΑΕΠ, ενώ σε άλλες περιπτώσεις κρατών-μελών (βλ. Ιρλανδία) που προσέφυγαν σε αντίστοιχο Μηχανισμό Στήριξης το ύψος των δημοσιονομικών μέτρων ήταν χαμηλότερο και η χρονική περίοδος εφαρμογής μεγαλύτερη.  

Η προσπάθεια αυτή είναι δύσκολη και πρωτόγνωρη για την Ελληνική οικονομία δεδομένων των χρόνιων στρεβλώσεων και των διαχρονικών διαρθρωτικών προβλημάτων της. Ωστόσο, είναι μια εθνική προσπάθεια που ενσωματώνει όρους των εταίρων – δανειστών μας, αλλά και τη σταθερή βούληση η χώρα να αξιοποιήσει τα δικά της αποτελέσματα αλλά και τις ευκαιρίες που φαίνεται να δημιουργούνται στο Ευρωπαϊκό περιβάλλον, ώστε, εν πορεία, να τροποποιηθούν όροι προς την κατεύθυνση της ελάφρυνσης των πιέσεων. 

Απασχόληση-Ανεργία Στην αγορά εργασίας σημειώθηκε περαιτέρω αύξηση του ποσοστού ανεργίας. Με βάση τα μηνιαία εποχικά διορθωμένα στοιχεία της έρευνας της ΕΛΣΤΑΤ,  το ποσοστό ανεργίας τον Ιούλιο του 2012 ανήλθε σε 25,1%, με τον αριθμό των ανέργων να φτάνει τα 1.261.604 άτομα. Εξετάζοντας τα χαρακτηριστικά της ανεργίας προκύπτει ότι το ποσοστό των ανέργων νέων ηλικίας 15-24 ετών αυξήθηκε δραματικά, φτάνοντας το 54,2%, ενώ και το ποσοστό ανεργίας των γυναικών είναι σημαντικά υψηλότερο από αυτό των ανδρών (29% έναντι 22,3%). Για ολόκληρο το έτος 2012, το μέσο ποσοστό ανεργίας εκτιμάται ότι θα προσεγγίσει το 22,4% (σε εθνικολογιστική βάση). 

Το ύψος των δαπανών του Κρατικού Προϋπολογισμού, των ΝΠΔΔ περιλαμβανομένων των Περιφερειών που απορρίφθηκαν από τις ΥΔΕ ως μη σύννομες κατά τα έτη 2009-2011, έχει ως εξής: 

Ενεργειακά και διαφωτιστικά

ΔΕΗ Α.Ε. - Ομιλία του Προέδρου & Διευθύνοντος Συμβούλου της ΔΕΗ Α.Ε. κ.Αρθούρου Ζερβού στο Συνέδριο του ΙΕΝΕ

"...Ας εξετάσουμε πιο λεπτομερώς πώς λειτουργούν σήμερα η χονδρεμπορική και η λιανική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας καθώς και τι χρειάζεται να αλλάξει για την ορθολογικοποίησή τους στο πλαίσιο της αναδιοργάνωσης. 

Όλες οι αγοραπωλησίες στην Ελληνική Αγορά Ηλεκτρικής Ενέργειας γίνονται υποχρεωτικά μέσω του «Λειτουργού της Αγοράς» καθώς στο σημερινό καθεστώς δεν επιτρέπονται διμερή συμβόλαια για απευθείας αγοραπωλησίες μεταξύ παραγωγών και προμηθευτών, όπως ισχύει στη συντριπτική πλειοψηφία άλλων Ευρωπαϊκών Χωρών. 

Διμερή συμβόλαια μεταξύ παραγωγών και προμηθευτών προβλέπονται και για την «ενιαία Ευρωπαϊκή αγορά ενέργειας» - το ονομαζόμενο «target model»- , η οποία θα πρέπει να λειτουργεί ως το 2014. 

Στο εν λόγω πλαίσιο θα πρέπει και το ελληνικό μοντέλο χονδρεμπορικής αγοράς να προσαρμοσθεί στο target model, με διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, συμπεριλαμβανομένης της αντικατάστασης του «υποχρεωτικού pool» από «διμερείς συμβάσεις παραγωγών και προμηθευτών» αλλά και από το «χρηματιστήριο ενέργειας». 

Η χονδρεμπορική τιμή της Η/Ε όπως ισχύει σήμερα είναι η «Οριακή Τιμή Συστήματος» και «Οριακή Τιμή Αποκλίσεων», που καθορίζονται από την προσφορά και τη ζήτηση, προσαυξημένες με κάποια ποσά για παροχή επικουρικών υπηρεσιών καθώς και για δύο «μηχανισμούς»: 

• το μηχανισμό ανάκτησης μεταβλητού κόστους και το 

• μηχανισμό διασφάλισης επαρκούς ισχύος. 

Αυτοί βρίσκονται πρακτικά εκτός του πλαισίου της «ελεύθερης αγοράς» ηλεκτρικής ενέργειας, εφόσον οι τιμές τους δεν διαμορφώνονται από την προσφορά και τη ζήτηση, αλλά είναι «ρυθμιζόμενες». 

Ο μηχανισμός διασφάλισης επαρκούς ισχύος θεσμοθετήθηκε για πρώτη φορά το 2005 με σκοπό την εξασφάλιση ενός σταθερού εισοδήματος στην ηλεκτροπαραγωγή για την κάλυψη μέρους του σταθερού κόστους των μονάδων, λειτουργώντας ως κίνητρο για νέες επενδύσεις. 

Έχει διοικητικά οριζόμενη τιμή, η οποία σήμερα για μια τυπική μονάδα ισχύος 300 MW αντιστοιχεί σε εισόδημα τάξης 12 εκατ. € το χρόνο. Σήμερα, ο μηχανισμός διασφάλισης επαρκούς ισχύος –αν και εκτός του πλαισίου της ελεύθερης αγοράς- θεωρείται πλέον ευρέως αποδεκτός στην Ευρωπαϊκή Ένωση, εφόσον έχει ήδη θεσμοθετηθεί, ή εξετάζεται η θεσμοθέτησή του, σε πολλές χώρες. 

Η ΔΕΗ κατ’ αρχάς συμφωνεί με την πρόταση της ΡΑΕ για αναθεώρηση του μηχανισμού διασφάλισης επαρκούς ισχύος, όπως αυτή εκφράστηκε στην πρόσφατη διαβούλευση για την αναδιοργάνωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Χρειάζεται όμως να διευκρινιστούν οι βασικές κατευθύνσεις της αναθεώρησης αυτής και στη συνέχεια να συζητηθούν οι λεπτομέρειες εφαρμογής. 

Αντίθετα, με το μηχανισμό διασφάλισης επαρκούς ισχύος, ο μηχανισμός ανάκτησης μεταβλητού κόστους αποτελεί μια ιδιάζουσα ελληνική πρωτοτυπία. Θεσμοθετήθηκε για να βοηθήσει οικονομικά τις νέες επενδύσεις τρίτων/ανεξάρτητων ηλεκτροπαραγωγών, εν μέσω δυσμενούς συγκυρίας λόγω της συνεχιζόμενης οικονομικής ύφεσης. Κατέληξε δε να γίνεται κατάχρηση του στρεβλωτικού αυτού μηχανισμού (κατά ομολογία και της ίδιας της ΡΑΕ), με αποτέλεσμα τη σημαντική επιβάρυνση του κόστους ηλεκτροπαραγωγής της Χώρας. 

Για αποφυγή παρερμηνειών, θα θέλαμε να τονίσουμε ότι η ΔΕΗ σέβεται τις επενδύσεις που έχουν υλοποιήσει οι τρίτοι και αποδέχεται τη βασική άποψη ότι οι μονάδες τους -με καύσιμο φυσικό αέριο- είναι χρήσιμες για την εύρυθμη λειτουργία του Συστήματος ακόμα στις σημερινές συνθήκες πτώσης της ζήτησης, όπως εξάλλου χρήσιμες θα είναι και οι νέες μονάδες φυσικού αερίου της ΔΕΗ στο Αλιβέρι και στη Μεγαλόπολη. 

Η ΔΕΗ επιθυμεί την λειτουργία των μονάδων των τρίτων και την εύλογη και δίκαιη αποζημίωσή τους μέσα στα πλαίσια του υγιούς ανταγωνισμού. 

Όμως είναι άλλη υπόθεση η επιβίωση των συγκεκριμένων επενδύσεων και άλλη υπόθεση η εισαγωγή στρεβλωτικών μηχανισμών -όπως ο μηχανισμός ανάκτησης μεταβλητού κόστους- στη λειτουργία της αγοράς. 

Ο μηχανισμός ανάκτησης μεταβλητού κόστους, σε συνδυασμό με κάποιες τεχνικές λεπτομέρειες που αφορούν τον τρόπο προσφοράς των μονάδων στην ημερήσια αγορά, καταλήγει να κρατά σε λειτουργία στο τεχνικό τους ελάχιστο (δηλαδή στο σημείο με το χειρότερο βαθμό απόδοσης) τις μονάδες φυσικού αερίου, ανεξαρτήτως των ωριαίων διακυμάνσεων της ζήτησης, ακόμα κι όταν η λειτουργία τους είναι αντιοικονομική για το Σύστημα (π.χ. στις περιόδους χαμηλού φορτίου και χαμηλής Οριακής Τιμής Συστήματος), εκτοπίζοντας άλλα φθηνότερα εγχώρια καύσιμα (λιγνίτες). 

Έτσι, τις διακυμάνσεις της ζήτησης αναγκάζονται να τις καλύψουν σε σημαντικό βαθμό οι λιγνιτικές μονάδες αν και είναι εκ κατασκευής τους «μονάδες βάσης» με περιορισμένη ευελιξία, και όχι οι μονάδες φυσικού αερίου που κανονικά θα πρέπει να λειτουργούν ως «μονάδες ενδιάμεσου φορτίου» με μεγαλύτερη ευελιξία. 

Αυτό αποτυπώνεται εύγλωττα στα διαγράμματα που βλέπετε στην οθόνη και τα οποία δείχνουν πώς μεταβάλλεται η φόρτιση των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ και των μονάδων φυσικού αερίου των τρίτων σε μια τυπική ημέρα. 

Επιπλέον, ο μηχανισμός ανάκτησης μεταβλητού κόστους εξασφαλίζει στις παραπάνω μονάδες φυσικού αερίου, οι οποίες όπως είδαμε λειτουργούν αντιοικονομικά για το Σύστημα, το μεταβλητό κόστος τους και τους παρέχει επιπλέον περιθώριο 10%. 

Τα παραπάνω αποτελούν «στρέβλωση» της χονδρεμπορικής αγοράς, διότι οδηγούν σε μη-βέλτιστη λειτουργία των διαθέσιμων πόρων ηλεκτροπαραγωγής, άρα και σε αυξημένο κόστος. Επιπλέον, οδηγούν σε άσκοπη επιβάρυνση του εμπορικού ισοζυγίου της Χώρας λόγω άσκοπης κατανάλωσης φυσικού αερίου. Τα αποτελέσματα για τους προμηθευτές ηλεκτρικής ενέργειας για τη ΔΕΗ, αλλά και για την Εθνική Οικονομία είναι εξαιρετικά δυσμενή..."

Τρεις πόλεις ξεχνούν το πετρέλαιο | κοινωνια | ethnos.gr

ΚΟΖΑΝΗ, ΠΤΟΛΕΜΑΙΔΑ ΚΑΙ ΑΜΥΝΤΑΙΟ

Τρεις πόλεις ξεχνούν το πετρέλαιο

45.000 νοικοκυριά που έχουν συνδεθεί με τους Ατμοηλεκτρικούς Σταθμούς της ΔΕΗ, εξασφαλίζουν θέρμανση και καυτό νερό, με κόστος στο 1/4 του πετρελαίου

Η εμμονή του κ. Τόμσεν _ Βαρουφάκης

Πηγή: Protagon

...Το σκεπτικό που επιτρέπει στον κ. Τόμσεν να κοιμάται ήσυχος τα βράδια είναι η λογική της εσωτερικής υποτίμησης – η οποία αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της ιδεολογίας του ΔΝΤ. Όπως κάθε απλοϊκή ιδέα, είναι δελεαστικότατη. Τι πρεσβεύει η εσωτερική υποτίμηση; Φανταστείτε ότι έχω ένα μαγικό κουμπί που, αν το πατήσω, όλες οι τιμές και όλα τα εισοδήματα της επικράτειας θα μειωθούν ταυτόχρονα και αστραπιαία κατά 20%...όμως:

...δεν υπάρχει το μαγικό κουμπί που θα μειώσει το κόστος παραγωγής και τις τιμές ταυτόχρονα...η λογική της εσωτερικής υποτίμησης έρχεται σε αντίθεση με τα συμφέροντα των επιχειρήσεων: Σε μια περίοδο που οι τιμές και οι μισθοί μειώνονται (ακόμα και αν μειώνονται στον ίδιο βαθμό), δεδομένου του ότι περνά ένα διάστημα μηνών μεταξύ της εκκίνησης της παραγωγικής διαδικασίας και της είσπραξης του τζίρου της επιχείρησης, οι επιχειρήσεις αναγκάζονται να προπληρώσουν εργασία, πρώτες ύλες, ενοίκια στις υψηλότερες τιμές του παρελθόντος αλλά να εισπράξουν τις χαμηλότερες τιμές που θα επικρατήσουν σε μερικούς μήνες. Για αυτόν τον απλό λόγο, η εσωτερική υποτίμηση (δηλαδή η σταδιακή υποχώρηση τιμών και μισθών) διώχνει τις επιχειρήσεις από την χώρα, συμπιέζει τις επενδύσεις και, γενικότερα, επιδεινώνει την υφιστάμενη Ύφεση.πλήρες άρθρο

Συμβιωτικές σχέσεις και ανεύθυνη ανάπτυξη

Πηγή :Capital.gr Η δομή του παγκόσμιου συστήματος θα "γεννήσει" και χειρότερες κρίσεις

....Η τραγωδία της Ευρωζώνης φαίνεται αναπόφευκτη, αλλά περιλαμβάνει και πολύ μεγαλύτερους κινδύνους που θα εξαπλωθούν στην Ιαπωνία, τις ΗΠΑ και άλλες προηγμένες οικονομίες, σχολιάζουν οι αρθρογράφοι Johnson και Boone*. 

«Μέσα από τα χρηματοπιστωτικά μας συστήματα, έχουμε δημιουργήσει τεράστιες, σύνθετες χρηματοπιστωτικές δομές που μπορούν να έχουν τραγικές συνέπειες σε περίπτωση αποτυχίας και, επιπλέον, είναι εγγενώς δύσκολο να ρυθμιστούν και να ελεγχθούν. Περιμένουμε από τους πολιτικούς και από τον χρηματοπιστωτικό τομέα να αποτρέψουν αυτές τις δομές από το να δημιουργήσουν κινδύνους. Ωστόσο, σε όλο τον κόσμο, πολιτικά και οικονομικά συστήματα ευθυγραμμίζονται στη δημιουργία αυτών των κινδύνων και όχι στην αντιμετώπισή τους. 

Η συνεχιζόμενη κρίση στην Ευρωζώνη απλώς δίνει χρόνο στην Ιαπωνία και στις ΗΠΑ. Οι επενδυτές αναζητούν καταφύγιο σε αυτές τις δύο χώρες, μόνο και μόνο επειδή οι κίνδυνοι είναι πιο άμεσοι στην Ευρωζώνη. Αυτές οι χώρες θα αφιερώσουν αυτή τη φορά χρόνο για να διορθώσουν τα δημοσιονομικά προβλήματα που υποβόσκουν; Κάτι τέτοιο φαίνεται απίθανο». 

«Το μάθημα από όλα αυτά τα προβλήματα είναι σαφές», καταλήγουν. Όπως εξηγούν, «η σχετικά πρόσφατη ενίσχυση των θεσμικών οργάνων αυτών των πολύπλοκων χρηματοπιστωτικών αγορών, σε όλο τον κόσμο, έχει επιτρέψει την ανάπτυξη μεγάλων, μη βιώσιμων δομών. Βασιζόμαστε στα πολιτικά συστήματα για να ελέγξουν αυτούς τους κινδύνους, αλλά οι πολιτικοί αναπτύσσουν με φυσικότητα συμβιωτικές σχέσεις που ενθαρρύνουν την ανεύθυνη ανάπτυξη». 

«Η φύση αυτής της ‘ανεύθυνης ανάπτυξης’ είναι διαφορετική σε κάθε χώρα και περιοχή - αλλά είναι εξίσου μη βιώσιμη και εξακολουθεί να επεκτείνεται. Θα έρθουν κι άλλες κρίσεις και πιθανότατα η κάθε μία θα είναι χειρότερη από την προηγούμενη». πλήρες άρθρο

*Simon Johnson, καθηγητής επιχειρηματικότητας στο Sloan School of Management του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (MIT) και Peter Boone, Research Associate στο Centre for Economic Performance του London School of Economics

Τι μας διδάσκουν παλαιότερες κρίσεις χρέους;

Πηγή: Έχω μάτια και βλέπω

Μια σύντομη αναδρομή σε κρίσεις χρέους του πρόσφατου παρελθόντος μπορεί να προσφέρει σημαντικά διδάγματα. Κυρίως ποια λάθη πρέπει να αποφεύγονται και πώς μπορεί μια χώρα να σταθεί και πάλι στα πόδια της Το γερμανικό παράδειγμα: το 1952 το εξωτερικό χρέος της ανερχόταν στα 30 δις γερμανικά μάρκα.

Εάν οι 70 τότε πιστωτές της Γερμανίας επέμεναν σε μια σκληρή πολιτική λιτότητας και πλήρη αποπληρωμή των δανείων, τότε πιθανότατα το γερμανικό οικονομικό θαύμα δεν θα είχε συντελεστεί ποτέ.

Αντ΄ αυτού όλες οι εμπλεκόμενες χώρες συμφώνησαν το 1953 στο Λονδίνο σε όρους που επέτρεπαν στην δυτικογερμανική οικονομία να ανασάνει και να αναπτυχθεί. 

Το μισό χρέος διεγράφη, για ένα μέρος ορίστηκε μηδενικό επιτόκιο ενώ το υπόλοιπο αναδιαρθρώθηκε σε μακροπρόθεσμη βάση. Η συμφωνία έθεσε τα θεμέλια για την εξέλιξη της Γερμανίας σε εξαγωγική δύναμη, λέει ο Γιούργκεν Κάιζερ από το erlassjahr.de, μια πρωτοβουλία για τη διαγραφή του χρέους αναπτυσσόμενων χωρών: 

«Μια σημαντική ποιοτική διάσταση ήταν η συμφωνία των πιστωτών και της γερμανικής πλευράς ότι σε καμία περίπτωση η Γερμανία δεν θα αποπλήρωνε τα δάνειά της από τα αποθεματικά της, αλλά μόνον από τα τρέχοντα πλεονάσματα. Εάν εφαρμοζόταν αυτό τώρα και στην Ελλάδα και λέγαμε ότι οι Γερμανοί θα πάρουν χρήματα εάν επιτρέψουν ένα ελληνικό εμπορικό πλεόνασμα, τότε οι Έλληνες θα έπρεπε να κάνουν πολλές εξαγωγές και να φιλοξενήσουν πολλούς γερμανούς τουρίστες, μέχρι να αποπληρώσουν αυτά τα καταραμένα τανκς». συνέχεια εδώ

και ο Αύγουστος ο πέτρινος

Ναοί στο σχήμα του ουρανού
και κορίτσια ωραία
με το σταφύλι στα δόντια που μας πρέπατε!
Πουλιά το βάρος της καρδιάς μας ψηλά μηδενίζοντας
και πολύ γαλάζιο που αγαπήσαμε!
Φύγανε φύγανε
ο Ιούλιος με το φωτεινό πουκάμισο
και ο Αύγουστος ο πέτρινος με τα μικρά του ανώμαλα σκαλιά.
Φύγανε φύγανε
και βαθιά κάτω απ'το χώμα συννέφιασε ανεβάζοντας
χαλίκι μαύρο
και βροντές, η οργή των νεκρών
και αργά στον άνεμο τρίζοντας
εγυρίσανε πάλι με το στήθος μπροστά
φοβερά των βράχων τ'αγάλματα

Πρόγραμμα 24 ημερών , Γιάννη Βαρουφάκη

Πρόγραμμα 24 ημερών | ΘΕΜΑΤΑ | Protagon

...Όταν όμως ρωτά αυτούς τους συμβούλους, η κα Μέρκελ, τι μπορεί να γίνει για να μην φύγει τελικά η Ελλάδα από το ευρώ, η απάντησή τους της μαυρίζει την καρδιά καθώς γνωρίζει ότι αυτά που πρέπει να γίνουν δεν είναι έτοιμη να τα ψελλίσει καν στην Ομοσπονδιακή Βουλή. Τι είναι αυτά; Μία λύση θα ήταν το κούρεμα του ελληνικού χρέους προς την τρόικα - στο οποίο ήδη αναφέρθηκα. Μια άλλη λύση θα ήταν ένα μορατόριουμ στις αποπληρωμές έτσι ώστε το ποσό χρέους να μείνει το ίδιο αλλά να παγώσουν οι αποπληρωμές έως ότου η ελληνική οικονομία παύει να συρρικνώνεται. Την πρώτη λύση δεν θα την αποδεχθεί η ΕΚΤ, καθώς ανατρέπει πλήρως το δόγμα της ότι τα χρέη προς εκείνη είναι ιερά. Την δεύτερη λύση την απορρίπτουν οι πλεονασματικές χώρες καθώς κάτι τέτοιο θα ακύρωνε την πολιτική επιβολής σκληρής λιτότητας στην Ισπανία και στην Ιταλία. Γιατί; Επειδή η λιτότητα αυτή φέρνει με μαθηματική ακρίβεια την ύφεση. Άρα, εάν το τέλος της ύφεσης ήταν προαπαιτούμενο για τις αποπληρωμές από της χώρες της Περιφέρειας προς την τρόικα (όπως θα έπρεπε να ισχύει σε μια νομισματική ένωση), τότε η επιβολή λιτότητας σε χώρες όπως η Ισπανία θα ισοδυναμούσε με το να τους επιτρέπεται να μην αποπληρώνουν τα χρέη τους!...

Ακουσε, ο λόγος είναι των στερνών η φρόνηση

Η ΜΑΡΙΝΑ ΤΩΝ ΒΡΑΧΩΝ, O. Ελύτης

Εχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη 
- Μα που γύριζες
Ολημερίς τη σκληρή ρέμβη της πέτρας και της θάλασσας
Αετοφόρος άνεμος γύμνωσε τους λόφους
Γύμνωσε την επιθυμία σου ως το κόκαλο
Κι οι κόρες των  ματιών σου πήρανε τη σκυτάλη της Χίμαιρας
Ριγώνοντας μ' αφρό τη θύμηση!
Που είναι η γνώριμη  ανηφοριά  του  μικρού  Σεπτεμβρίου
Στο κοκκινόχωμα όπου  έπαιζες θωρώντας προς τα κάτω
Τους βαθιούς κυαμώνες των άλλων κοριτσιών
Τις γωνιές  όπου  οι φίλες σου άφηναν αγκαλιές τα δυοσμαρίνια 
- Μα που γύριζες
Ολονυχτίς τη σκληρή ρέμβη της πέτρας και της θάλασσας 
Σού 'λεγα να μετράς μέσ' στο γδυτό νερό τις φωτεινές του  μέρες
Ανάσκελη να χαίρεσαι την αυγή των πραγμάτων
Η πάλι να γυρνάς κίτρινους κάμπους
Μ' ένα τριφύλλι φως στο στήθος σου ηρωίδα ιάμβου. 
Εχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη
Κι ένα φόρεμα κόκκινο σαν το αίμα
Βαθιά μέσ' στο χρυσάφι του καλοκαιριού
Και τ' άρωμα των γυακίνθων 
- Μα που γύριζες 
Κατεβαίνοντας  προς  τους  γιαλούς  τους  κόλπους  με τα  βότσαλα
Ηταν εκεί ένα κρύο αρμυρό θαλασσόχορτο
Μα πιο βαθιά ένα ανθρώπινο αίσθημα που μάτωνε
Κι άνοιγες μ' έκπληξη τα χέρια σου λέγοντας τ' όνομα του
Ανεβαίνοντας ανάλαφρα ως τη διαύγεια των βυθών
Οπου σελάγιζε ο δικός σου ο αστερίας. 
Ακουσε, ο λόγος είναι των στερνών η φρόνηση
Κι ο  χρόνος γλύπτης των  ανθρώπων παράφορος
Κι ο ήλιος στέκεται από πάνω του θηρίο ελπίδας
Κι εσύ πιο κοντά του σφίγγεις έναν έρωτα
Εχοντας μια πικρή γεύση τρικυμίας στα χείλη. 
Δεν είναι για να λογαριάζεις γαλανή  ως το κόκκαλο άλλο  καλοκαίρι
Για ν' αλλάξουνε ρέμα τα ποτάμια
Και να σε πάνε πίσω στη μητέρα τους,
Για να ξαναφιλήσεις άλλες κερασιές
Η για να πας καβάλα στο μαϊστρο 
Στυλωμένη στους βράχους δίχως χτες και αύριο,
Στους κινδύνους των βράχων με τη χτενισιά της θύελλας
Θ' αποχαιρετήσεις το αίνιγμά σου.

Στ᾿ Ἀστεῖα Παίζαμε!

Δὲ χάσαμε μόνο τὸν τιποτένιο μισθό μας

Μέσα στὴ μέθη τοῦ παιχνιδιοῦ σᾶς δώσαμε καὶ τὶς γυναῖκες μας

Τὰ πιὸ ἀκριβὰ ἐνθύμια ποὺ μέσα στὴν κάσα κρύβαμε

Στὸ τέλος τὸ ἴδιο τὸ σπίτι μας μὲ ὅλα τὰ ὑπάρχοντα.

Νύχτες ἀτέλειωτες παίζαμε, μακριὰ ἀπ᾿ τὸ φῶς τῆς ἡμέρας

Μήπως πέρασαν χρόνια; σαπίσαν τὰ φύλλα τοῦ ἡμεροδείχτη

Δὲ βγάλαμε ποτὲ καλὸ χαρτί, χάναμε· χάναμε ὁλοένα

Πῶς θὰ φύγουμε τώρα; ποῦ θὰ πᾶμε; ποιὸς θὰ μᾶς δεχτεῖ;

Δῶστε μας πίσω τὰ χρόνια μας δῶστε μας πίσω τὰ χαρτιά μας

Κλέφτες!

Στὰ ψέματα παίζαμε!

Μανόλης Αναγνωστάκης

ούτε γήν ούτε ύδωρ ούτε πέτρα πάνω στην πέτρα δεν θ'αφήσουμε

Πηγή: Διαμαρτυρηθείτε για το νερό | ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ


Υπογράφουμε εδώ 

Περισσότεροι από 11.000 πολίτες έχουν υπογράψει μέχρι στιγμής επιστολή με την οποία ζητούν να μην ιδιωτικοποιηθούν τα δίκτυα ύδρευσης της χώρας με αιχμή την ΕΥΔΑΠ και την ΕΥΑΘ που βρίσκονται στη λίστα των αποκρατικοποιήσεων.

Η συλλογή υπογραφών δρομολογήθηκε από την Πρωτοβουλία για τη μη ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ελλάδα, μια κίνηση πολιτών που καλεί μέσω του Διαδικτύου και συγκεκριμένα μέσω της διεύθυνσης http://www.avaaz.org/en/ petition/ τους πολίτες να υπογράψουν επιστολή η οποία θα σταλεί στον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, τον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα, τους επικεφαλής της τρόικας αλλά και την ελληνική Δικαιοσύνη.

Στόχος της Πρωτοβουλίας είναι η συλλογή 20.000 υπογραφών, αριθμός που  αναμένεται να ξεπεραστεί αφού ήδη 11.218 έχουν υπογράψει μέσα σε 26 ημέρες καθώς η ανάρτηση της διαδικτυακής διαμαρτυρίας έγινε την 1η Ιουλίου.

Όπως επισημαίνει η Πρωτοβουλία για τη μη ιδιωτικοποίηση του νερού στην Ελλάδα, η εμπειρία από άλλες χώρες έχει καταδείξει ότι η ιδιωτικοποίηση του νερού έχει οδηγήσει σε εκτίναξη των τιμών και σε ορισμένες περιπτώσεις και σε κίνδυνο της δημόσιας υγείας.

Η επιστολή:

Αναλυτικά, στην επιστολή προς την ελληνική κυβέρνηση και τη Δικαιοσύνη αναφέρεται:

«Εμείς οι Έλληνες πολίτες που υπογράφουμε την παρούσα επιστολή, είμαστε αντίθετοι στην πώληση σε ιδιώτες των εταιριών Ύδρευσης σε όλη την ελληνική Επικράτεια.

Θεωρούμε ότι μια τέτοια εξέλιξη είναι εις βάρος του κοινωνικού συμφέροντος και επιφυλασσόμαστε για το δικαίωμα μιας ιδιωτικής εταιρίας αλλά και οποιασδήποτε νομικής μορφής να έχει στην ιδιοκτησία της αποκλειστικά ή μερικά δικαιώματα χρήσης των υδάτινων πόρων που αποτελούν φυσικό αγαθό και μάλιστα απολύτως απαραίτητο για την επιβίωση ανθρώπων, φυτών και ζώων, αγαθό που προστατεύεται από την ευρωπαϊκή νομοθεσία (οδηγία πλαίσιο 2000/60) αλλά και τον ΟΗΕ που στις 28 Ιουλίου 2010 ενέκρινε ψήφισμα, για να προσθέσει την πρόσβαση σε καθαρό νερό στη διακήρυξή του για τα ανθρώπινα δικαιώματα (AG/10967).

Σχετικά με την ΕΥΔΑΠ, που επί ιδρύσεώς της (Ν.1068-1980) ανήκε αποκλειστικά στο κράτος, παρακολουθήσαμε ήδη τη σταδιακή αλλαγή του θεσμικού της πλαισίου κατά τη μετοχοποίησή της επί πρωθυπουργίας Κ. Σημίτη (Ν.2794-1999) και αμφισβητούμε καταφανώς την ορθότητα της πιο πρόσφατης εξέλιξης, εκείνης του να συμπεριληφθεί η ΕΥΔΑΠ καθώς και η κερδοφόρα ΕΥΑΘ στην ανώνυμη εταιρία “ΤΑΜΕΙΟ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ Α.Ε.” (Ν3986-2011) που όπως αναφέρεται στο άρθρο 1.2 “Το προϊόν αξιοποίησης χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους της χώρας”.

Εκτός της ΕΥΔΑΠ, άμεση σχέση με τους υδάτινους πόρους έχει και η ΔΕΗ. Οι τεχνητές λίμνες, οι ταμιευτήρες και τα υδροηλεκτρικά εργοστάσια είναι βασικά στην ύδρευση και άρδευση μέσω των δημοτικών σχετικών επιχειρήσεων. Η πώληση τέτοιων περιουσιακών στοιχείων της ΔΕΗ είναι το ίδιο κατακριτέα.

Η νομοθεσία στις Η.Π.Α που απαγορεύει ή περιορίζει τη συλλογή βρόχινου νερού υπό τη μονότονη ρητορική της “προστασίας” των πόρων, δείχνει την τάση που επικρατεί. Αν οι ιδιωτικοποιήσεις σήμερα αφορούν υπηρεσίες και υποδομές, αύριο έχουν ως στόχο τους ίδιους τους φυσικούς πόρους που αποτελούν συλλογικό αγαθό. Ενώ κρύβουν επιμελώς το μόνο πραγματικό ενδιαφέρον των ιδιωτών επενδυτών στον τομέα της ύδρευσης, δηλαδή το κέρδος.

Ίσως η Ελληνική κυβέρνηση αγνοεί περιστατικά όπως τα ακόλουθα:

Χιλή: η Παγκόσμια Τράπεζα επέβαλε σαν δανειοδοτικό όρο στη χώρα εγγύηση κέρδους 33% στη γαλλική εταιρία ύδρευσης Suez Lyonnaise des Eaux .

Αυστραλία: Το 1998 λίγο καιρό αφότου ανέλαβε την ύδρευση η γαλλική Suez Lyonnaise des Eaux το νερό στο Σύδνεϋ βρέθηκε μολυσμένο από παράσιτα και κρυπτοσπορίδια.

Καναδάς: Τουλάχιστον 7 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους αφού μολύνθηκαν από το βακτηριο E coli στο Walkerton, Ontario ύστερα από την ιδιωτικοποίηση του ελέγχου ποιότητας του νερού που πέρασε στον έλεγχο της A&L Labs. Η εταιρία χαρακτήρισε τα αποτελέσματα των ελέγχων “απόρρητη πνευματική ιδιοκτησία” και αρνήθηκε να τα κοινοποιήσει.

Μαρόκο: Οι καταναλωτές είδαν την τιμή του νερού να ανεβαίνει 3 φορές πάνω αφότου ιδιωτικοποιήθηκε η εταιρία ύδρευσης στην Casablanca.

Αργεντινή: Όταν θυγατρική της Suez Lyonnaise des Eaux αγόρασε την κρατική επιχείρηση νερού Obras Sanitarias de la Nacion, οι τιμές διπλασιάστηκαν και η ποιότητα του νερού χειροτέρευσε. Η εταιρία αναγκάστηκε να αποχωρήσει όταν οι κάτοικοι μαζικά αρνήθηκαν να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους.

Βρετανία: Οι λογαριασμοί ύδρευσης και αποχέτευσης αυξήθηκαν κατά 67% μεταξύ 1989 και 1995. Το ποσοστό διακοπών των παροχών ανέβηκε κατά 177%.

Νέα Ζηλανδία: Οι πολίτες βγήκαν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν για την εμπορευματοποίηση του νερού.

Νότιος Αφρική: Το νερό έγινε απροσπέλαστο, πανάκριβο και μη ασφαλές όταν η εταιρία Suez Lyonnaise des Eaux ανέλαβε την ύδρευση στο Johannesburg. Υπήρξαν εκτεταμένες μολύνσεις και χιλιάδες άνθρωποι είδαν την παροχή τους να διακόπτεται.

Βολιβία: Το 1999 η Παγκόσμια Τράπεζα συστήνει ιδιωτικοποίηση της δημοτικής εταιρίας ύδρευσης της Cochabamba, Servicio Municipal del Agua Potable y Alcantarillado (SENIAPA). Αξιωματούχοι της τράπεζας απείλησαν ανοιχτά να παρακρατήσουν 600 εκατομμύρια δολάρια από τη δανειακή σύμβαση αν η Βολιβία δεν αποδεχόταν.

Εκπρόσωποι της εταιρίας Suez Lyonnaise des Eaux, κατόχου του 5,46% του μετοχικού κεφαλαίου της εισηγμένης ΕΥΑΘ σύμφωνα με τον κ. Παπαδάκη αφού εξέφρασαν το ενδιαφέρον τους για την ιδιωτικοποίηση, γνωστοποίησαν ότι θα έχουν συνάντηση με τον διευθύνοντα σύμβουλο του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ), Κώστα Μητρόπουλο, προκειμένου να κοινοποιήσουν και επισήμως την πρόθεση συμμετοχής στον σχετικό διαγωνισμό. Στην πρώτη προσπάθεια ιδιωτικοποίησης, η Suez είχε συγκροτήσει κοινοπραξία με την ΑΚΤΩΡ.

Γι’ αυτούς τους λόγους αλλά και για τον λόγο ότι δεν αναγνωρίζουμε σε κανέναν αιρετό ή μη προσωρινό διαχειριστή της δημόσιας περιουσίας, σε εθνικό, περιφερειακό ή δημοτικό επίπεδο, το ηθικό δικαίωμα να παίρνει αποφάσεις σε θέματα που υπερβαίνουν το πεδίο δράσης ακόμη και της αρχής του κράτους, που δεν είναι αέναο, ζητούμε να αποσυρθούν οι εταιρίες ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ αλλά και όποιες άλλες δημοτικές εταιρίες ύδρευσης από το μενού των αποκρατικοποιήσεων και να προστατευθούν οι πηγές σε όλη την επικράτεια. Δηλώνουμε ως πολίτες επαρκώς ευχαριστημένοι από τη λειτουργία των συγκεκριμένων επιχειρήσεων και εκφράζουμε δημόσια τη βούλησή μας να αντισταθούμε με κάθε νόμιμο μέσο και με συλλογικές δράσεις διαμαρτυρίας σε περίπτωση που δεν εισακουστούμε. (...)

Ακόμη κι αν προχωρήσετε ερήμην μας, εμείς οι Έλληνες πολίτες θα αγωνιστούμε να ακυρώσουμε αυτή σας την ενέργεια όπως συνέβη στο Παρίσι την 1/1//2010.

Όπως έχει δείξει η ιστορία των ιδιωτικοποιήσεων, το νερό πάντα γυρνάει στην πηγή του».

Συνολική πρόταση ΡΑΕ για την αναδιοργάνωση της αγοράς ηλεκτρισμού

Τις προτάσεις της για την αναδιοργάνωση της εγχώριας αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας κατέθεσε προς την ηγεσία του ΥΠΕΚΑ η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας ξεκινώντας έτσι τη δημόσια συζήτηση σχετικά με τις αλλαγές στην ενεργειακή αγορά.

Στις σημαντικότερες δομικές αλλαγές που προτείνει η ΡΑΕ περιλαμβάνεται η υιοθέτηση του γαλλικού ενεργειακού μοντέλου με τη δημοπράτηση λιγνιτικής και υδροηλεκτρικής παραγωγής μέσω προθεσμιακών συμβολαίων, η επανεξέταση του μηχανισμού στήριξης των ΑΠΕ και η κατάργηση του μηχανισμού ανάκτησης μεταβλητού κόστους.

Αναλυτικότερα, η ΡΑΕ προτείνει:

Χονδρεμπορική Αγορά

- Υιοθέτηση του μοντέλου της Γαλλικής ενεργειακής αγοράς (ΝΟΜΕ), πώληση λιγνιτικής και ενδεχομένως υδροηλεκτρικής παραγωγής, αναλόγως του συγκεκριμένου σχήματος  διαχείρισης των υδροηλεκτρικών σταθμών που θα επιλεγεί, με υποχρέωση αυτών που θα την αγοράζουν να τη διαθέτουν σε πελάτες λιανικής. Ο τρόπος δημοπράτησης της παραγωγής αυτής θα γίνεται με προθεσμιακά συμβόλαια (forward contracts). Θα προωθηθούν συμβόλαια που θα αφορούν διαφορετικές ζώνες κατανάλωσης και θα έχουν διαφορετικό χρονικό ορίζοντα ωρίμανσης.

- Κατάργηση του μηχανισμού ανάκτησης μεταβλητού κόστους (όπως αυτός ισχύει σήμερα). Ο μηχανισμός ανάκτησης μεταβλητού κόστους θα παραμείνει μόνο για τις περιπτώσεις διαφοροποιήσεων του προγράμματος κατανομής από τον Ημερήσιο Ενεργειακό Προγραμματισμό

-  Επανασχεδιασμός του Μηχανισμού Διασφάλισης Ισχύος, ιδίως λαμβάνοντας υπόψη τη σταδιακή μείωση των συντελεστών φόρτισης των θερμικών μονάδων.

- Κατάρτιση ενός λεπτομερούς Κώδικα Διαχείρισης Υδροηλεκτρικών Σταθμών και Υδάτινων Πόρων, και ιδίως ανάπτυξη συγκεκριμένης μεθοδολογίας για τον υπολογισμό της κατώτερης τιμής προσφοράς ενέργειας που μπορεί να υποβάλει στη χονδρεμπορική αγορά ένας υδροηλεκτρικός σταθμός.

- Δημιουργία, μέσα στο 2012, Φορέα Κάλυψης και Φορέα Εκκαθάρισης για το σύνολο των οικονομικών συναλλαγών της αγοράς.

 ΑΠΕ

Όσον αφορά στις ΑΠΕ, στις προτάσεις της ΡΑΕ περιλαμβάνεται η επανεξέταση των οικονομικών κινήτρων και των μηχανισμών στήριξης, καθώς και των διαδικασιών υλοποίησης μονάδων ΑΠΕ, αλλά και των ποσοτικών στόχων σε σχέση με το μίγμα, την τεχνολογική ωριμότητα και τους ρυθμούς διείσδυσης των διαφόρων τεχνολογιών ΑΠΕ.

Στόχος των παραπάνω, όπως επισημαίνει η Αρχή, είναι να  επιτευχθούν οι εθνικοί στόχοι για τη συμμετοχή των ΑΠΕ στην ακαθάριστη κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας,  με ταυτόχρονη συγκράτηση της περαιτέρω αύξησης του Ειδικού Τέλους Μείωσης Εκπομπών Αέριων Ρύπων-ΕΤΜΕΑΡ (ΑΠΕ & ΣΗΘΥΑ).

Λιανική Αγορά

Μεταξύ άλλων, η ΡΑΕ για τη λιανική αγορά ενέργειας προτείνει:

- Άρση των στρεβλώσεων στα ρυθμιζόμενα τιμολόγια προμήθειας, έτσι ώστε να επιτραπεί η ορθολογική και αποτελεσματική τιμολόγηση του συνόλου της λιανικής αγοράς, στη βάση της αρχής ότι κάθε καταναλωτής τιμολογείται ανάλογα με το κόστος που προκαλεί.

- Θέσπιση μόνιμου μηχανισμού αναπροσαρμογής, ανά εξάμηνο, του ανταγωνιστικού σκέλους των ρυθμιζόμενων τιμολογίων της ΔΕΗ στο κόστος της χονδρεμπορικής αγοράς, σύμφωνα με την αναλυτική πρόταση που υπέβαλε στην Πολιτεία η ΡΑΕ το Δεκέμβριο του 2011.

- Πλήρη απεμπλοκή των δραστηριοτήτων προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας από την είσπραξη τελών υπέρ τρίτων (δημοτικός φόρος, δημοτικά τέλη, ΕΕΤΗΔΕ, τέλος ΕΡΤ, ΔΕΤΕ, κ.α.).

- Μείωση της εξαντλητικής φορολόγησης που εφαρμόζεται σήμερα στην ηλεκτρική ενέργεια (ΕΦΚ στο φυσικό αέριο ως πρώτη ύλη σε σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής, ΕΦΚ στο πετρέλαιο που χρησιμοποιείται στους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής της ΔΕΗ στα νησιά, ΕΦΚ στο ηλεκτρικό ρεύμα).

Πηγή: http://www.energypress.gr  εδώ αναλυτικά οι προτάσεις της ΡΑΕ