Περί αυτού πρόκειται. Δεν υπάρχει κανένας πόλεμος των παλαιστινίων με το Ισραήλ. Πρόκειται για μια ακόμα αναμέτρηση της Χαμάς με το Ισραήλ. Οι Παλαιστίνιοι σαν μια κοινωνία των τεσσάρων περίπου εκατομμυρίων δεν μετέχουν στο πόλεμο. Απλώς ένα μέρος από αυτούς υφίσταται τα δεινά του.
Ο πόλεμος δεν αγγίζει τους Παλαιστίνιους της Δυτικής όχθης, ούτε την Φατάχ, ούτε την Παλαιστινιακή Αρχή. Όσον αφορά τους Παλαιστίνιους της Λωρίδας της Γάζας αυτοί κινήθηκαν κατά μάζες να φύγουν προς διάφορες κατευθύνσεις αλλά παρεμποδίστηκαν (και συνεχίζουν να παρεμποδίζονται) από την Χαμάς. Παραμένουν παγιδευμένοι να πληρώνουν το τίμημα μιάς άγριας αναμέτρησης.
Ο πόλεμος δεν αγγίζει τους Παλαιστίνιους της Δυτικής όχθης, ούτε την Φατάχ, ούτε την Παλαιστινιακή Αρχή. Όσον αφορά τους Παλαιστίνιους της Λωρίδας της Γάζας αυτοί κινήθηκαν κατά μάζες να φύγουν προς διάφορες κατευθύνσεις αλλά παρεμποδίστηκαν (και συνεχίζουν να παρεμποδίζονται) από την Χαμάς. Παραμένουν παγιδευμένοι να πληρώνουν το τίμημα μιάς άγριας αναμέτρησης.
Δεν υπάρχει ανεξαρτησιακό κίνημα που να μην έχει εμφυλιοπολεμικά χαρακτηριστικά, που να μην κατασπαράζεται από εμφύλιες διαμάχες
Το Παλαιστινιακό κίνημα δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση.
Χρόνια τώρα κρατά στους κόλπους του η διένεξη ανάμεσα σε μετριοπαθείς και αδιάλλακτους που πέρασε από διάφορες φάσεις για να καταλήξει στην σημερινή της μορφή με την Χαμάς από την μια και την Φατάχ από την άλλη με την πρώτη να κυριαρχεί στην Λωρίδα της Γάζας και την δεύτερη στην Δυτική όχθη.
Η Παλαιστινιακή κοινωνία είναι μια βαθιά διχασμένη κοινωνία.
Δεν είναι η γεωγραφική της κατάτμηση σε δύο ανεξάρτητες περιοχές η απουσία δηλ. ενός ενιαίου εθνικού χώρου που αποτυπώνει τον όποιο διαχωρισμό αλλά η άβυσσος που χωρίζει πολιτικά και ιδεολογικά τις δύο πλευρές. Από τη μια η στρατηγική της πολιτικής διευθέτησης του Παλαιστινιακού προβλήματος (Φαταχ) και από την άλλη η στρατηγική του ένοπλου αγώνα (Χαμάς).
Το Παλαιστινιακό κίνημα δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση.
Χρόνια τώρα κρατά στους κόλπους του η διένεξη ανάμεσα σε μετριοπαθείς και αδιάλλακτους που πέρασε από διάφορες φάσεις για να καταλήξει στην σημερινή της μορφή με την Χαμάς από την μια και την Φατάχ από την άλλη με την πρώτη να κυριαρχεί στην Λωρίδα της Γάζας και την δεύτερη στην Δυτική όχθη.
Η Παλαιστινιακή κοινωνία είναι μια βαθιά διχασμένη κοινωνία.
Δεν είναι η γεωγραφική της κατάτμηση σε δύο ανεξάρτητες περιοχές η απουσία δηλ. ενός ενιαίου εθνικού χώρου που αποτυπώνει τον όποιο διαχωρισμό αλλά η άβυσσος που χωρίζει πολιτικά και ιδεολογικά τις δύο πλευρές. Από τη μια η στρατηγική της πολιτικής διευθέτησης του Παλαιστινιακού προβλήματος (Φαταχ) και από την άλλη η στρατηγική του ένοπλου αγώνα (Χαμάς).
Η άνοδος τα τελευταία χρόνια της Χαμάς και η απόλυτη επικράτησή της στη Λωρίδα της Γάζας οδήγησε στον Ισραηλινό αποκλεισμό της περιοχής. Χρόνια τώρα η Λωρίδα της Γάζας ασφυκτιά κάτω από το καθεστώς του αποκλεισμού από στεριά και θάλασσα προσπαθώντας να λύσει τα προβλήματα του ανεφοδιασμού δια μέσω Τούνελ από την μεριά των Αιγυπτιακών συνόρων.
Στοιχείο επιδείνωσης της ανθρωπιστικής κρίσης στη Λωρίδα της Γάζας αποτέλεσε η σχετικά πρόσφατη απόφαση της στρατιωτικής κυβέρνησης της Αιγύπτου να κλείσει τα τούνελ και τα άλλα συνοριακά περάσματα. Στο πρόβλημα του επισιτισμού που έτσι πήρε τραγικές διαστάσεις αν προσθέσει κανείς και το απαράδεκτο πολιτικό καθεστώς που έχει επιβάλει η Χαμάς στην Λωρίδα της Γάζας με την κατάργηση κάθε πολιτικού δικαιώματος και ελευθερίας καταλαβαίνει σε τι κόλαση ζωής βρίσκονται εκεί 1,5 εκατ. Παλαιστίνιοι άμαχοι.
Στοιχείο επιδείνωσης της ανθρωπιστικής κρίσης στη Λωρίδα της Γάζας αποτέλεσε η σχετικά πρόσφατη απόφαση της στρατιωτικής κυβέρνησης της Αιγύπτου να κλείσει τα τούνελ και τα άλλα συνοριακά περάσματα. Στο πρόβλημα του επισιτισμού που έτσι πήρε τραγικές διαστάσεις αν προσθέσει κανείς και το απαράδεκτο πολιτικό καθεστώς που έχει επιβάλει η Χαμάς στην Λωρίδα της Γάζας με την κατάργηση κάθε πολιτικού δικαιώματος και ελευθερίας καταλαβαίνει σε τι κόλαση ζωής βρίσκονται εκεί 1,5 εκατ. Παλαιστίνιοι άμαχοι.
Στην σπαρασσόμενη από εμφύλιες διαμάχες Παλαιστίνη ανακινήθηκε τελευταία, για άλλη μια φορά (είχε γίνει και το 2011 και το 2012 χωρίς επιτυχία) το θέμα του σχηματισμού κυβέρνησης εθνικής ενότητας με την υποστήριξη της Χαμάς χωρίς όμως και την συμμετοχή της στην κυβέρνηση (προκειμένου να μην διακοπή η οικονομική βοήθεια των ΗΠΑ προς την Παλαιστινιακή αρχή που αποτελεί σημαντικό παράγοντα βιωσιμότητας της Δυτικής Όχθης)). Το όλο θέμα προκάλεσε σοβαρές τριβές στο εσωτερικό των ΗΠΑ ανάμεσα στους δημοκρατικούς και ρεπουμπλικάνους καθώς και σοβαρή κρίση στις σχέσεις ΗΠΑ-Ισραήλ.
Άσχετα από τις αντιδράσεις που προκάλεσε ο σχηματισμός αυτής της κυβέρνησης γεγονός είναι ότι αυτή δεν αποτελεί μια ουσιαστική πρόοδο στο Παλαιστινιακό.
Οι δύο διαφορετικές στρατηγικές συνεχίζουν να υπάρχουν. Ο σχηματισμός κυβέρνησης εθνικής ενότητας δεν συνεπάγεται σοβαρές πολιτικές συγκλίσεις. Η στρατηγική της σύγκρουσης με το Ισραήλ (η στρατηγική της Χαμάς) παραμένει πλειοψηφική μέσα στην Παλαιστινιακή κοινωνία. Η άποψη ότι η λύση του Παλαιστινιακού θα προκύψει από την πολεμική ήττα του Ισραήλ είναι η δημοφιλέστερη ανάμεσα στους παλαιστίνιους. Αλλά είναι και η πλέον ανέφικτη.
Η Χαμάς έχει μαξιμαλιστικούς στόχους (την επιστροφή στο καθεστώς του 1977 στην Παλαιστίνη-στόχο που υιοθέτησε πρόσφατα και ο Αλ. Τσίπρας) και ατελέσφορα μέσα (την ένοπλη αναμέτρηση με μια περιφερειακή υπερδύναμη). Η στρατηγική αυτή επιφυλάσσει στους παλαιστίνιους μεγάλες ήττες και μεγάλα δεινά.
Η λύση του Παλαιστινιακού είναι αδύνατον να επιτευχθεί με στρατιωτικά μέσα.
Αυτό δεν είναι συνειδητοποιημένο μέσα στην Παλαιστινιακή κοινωνία.
Οι Παλαιστίνιοι είναι στην πλειοψηφία τους με την Χαμάς και ταυτόχρονα ανέτοιμοι να δεχθούν τις καταστροφικές συνέπειες της πολιτικής της.
Έτσι θα πορεύονται διχασμένοι ανάμεσα στην εξεύρεση μιάς πολιτικής λύσης και την σύγκρουση με το Ισραήλ. Έως ότου έλθει το πλήρωμα του χρόνου και αποσαφηνιστούν στο εσωτερικό του Παλαιστινιακού κινήματος οι στρατηγικές και τα αιτούμενα υπέρ μιας πολιτικής διευθέτησης του προβλήματος. Της μόνης δυνατής.
Οι δύο διαφορετικές στρατηγικές συνεχίζουν να υπάρχουν. Ο σχηματισμός κυβέρνησης εθνικής ενότητας δεν συνεπάγεται σοβαρές πολιτικές συγκλίσεις. Η στρατηγική της σύγκρουσης με το Ισραήλ (η στρατηγική της Χαμάς) παραμένει πλειοψηφική μέσα στην Παλαιστινιακή κοινωνία. Η άποψη ότι η λύση του Παλαιστινιακού θα προκύψει από την πολεμική ήττα του Ισραήλ είναι η δημοφιλέστερη ανάμεσα στους παλαιστίνιους. Αλλά είναι και η πλέον ανέφικτη.
Η Χαμάς έχει μαξιμαλιστικούς στόχους (την επιστροφή στο καθεστώς του 1977 στην Παλαιστίνη-στόχο που υιοθέτησε πρόσφατα και ο Αλ. Τσίπρας) και ατελέσφορα μέσα (την ένοπλη αναμέτρηση με μια περιφερειακή υπερδύναμη). Η στρατηγική αυτή επιφυλάσσει στους παλαιστίνιους μεγάλες ήττες και μεγάλα δεινά.
Η λύση του Παλαιστινιακού είναι αδύνατον να επιτευχθεί με στρατιωτικά μέσα.
Αυτό δεν είναι συνειδητοποιημένο μέσα στην Παλαιστινιακή κοινωνία.
Οι Παλαιστίνιοι είναι στην πλειοψηφία τους με την Χαμάς και ταυτόχρονα ανέτοιμοι να δεχθούν τις καταστροφικές συνέπειες της πολιτικής της.
Έτσι θα πορεύονται διχασμένοι ανάμεσα στην εξεύρεση μιάς πολιτικής λύσης και την σύγκρουση με το Ισραήλ. Έως ότου έλθει το πλήρωμα του χρόνου και αποσαφηνιστούν στο εσωτερικό του Παλαιστινιακού κινήματος οι στρατηγικές και τα αιτούμενα υπέρ μιας πολιτικής διευθέτησης του προβλήματος. Της μόνης δυνατής.
Μήλιος Χρήστος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου