Εικονες: Άνθη στα δύσκολα....πολύ δύσκολα Γιώργη

ΣΆΒΒΑΤΟ, 2 ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ 2010

Άνθη στα δύσκολα....

.
. Όταν μέσα στ΄αγκάθια ανθίζουν τέτοια λουλούδια που σ΄αφήνουν άφωνο,
. όταν για πολύ καιρό, πίσω από την σιωπή και την ακινησία τους κρύβεται και προετοιμάζεται να ξεπροβάλει πάλι η ομορφιά,


. όταν αυτοί οι αγκαθωτοί κάκτοι μένουν για καιρό βαρείς, ακίνητοι, απειλητικοί, μόνο και μόνο για να εκραγούν ξαφνικά μ' αυτόν τον καταπληκτικό τρόπο που πάντα, κάθε φορά που το βλέπεις σε μαγεύει,

. δεν μπορεί παρά να ελπίζουμε οτι πίσω από την σκοτεινιά και την μιζέρια που κάποιοι με το ζόρι θέλουν να επιβάλλουν ώστε να κυριαρχήσουν στην ζωή μας, κάπου προετοιμάζεται το Φώς !

. Οτι κάποιοι δουλεύουν γι αυτό. Οτι σε κάθε επί μέρους χώρο, αυτό το φώς κάποιοι το κρατάνε φυλαγμένο σε σπίθες, σε μικρές μοναχικές φωτιές που, κάπου, κάποτε, θα αρχίσουν σιγά σιγά να ενώνονται για να το απλώσουν παντού !

. Οτι εξακολουθούν να δουλεύουν σκληρά και πολλές φορές μόνοι. Δίπλα στην απαισιοδοξία βλέπουν και την θετική πλευρά, δίπλα στην κρίση βλέπουν και τις ευκαιρίες, αλλά πάντα γνωρίζουν οτι η ζωή δεν χαρίζεται, κατακτιέται.

. Πού αγνοούν την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, τα επί παραγγελία δελτία τών οκτώ που προσπαθούν να προωθήσουν τον πανικό, το άγχος, την εγκατάλειψη, την μοναξιά, την μιζέρια. Τα δελτία πού δεν υπάρχει κανένα γεγονός που να μην υπερτονίζουν την πιό απαισιόδοξη πλευρά του. Τα ΜΜΕ πού δεν υπάρχει αισιόδοξο γεγονός που δεν το υποβιβάζουν ή και που το θάβουν.
. Κάποιοι που δεν έχουν βουλιάξει στην γκρίνια, την μεμψιμοιρία, τις καταγγελίες και την αντίδραση πρός κάθε προσπάθεια που έχει ή νομίζουν πώς έχει κόστος.
. Πού όμως δεν ζούν στον κόσμο τους, που βλέπουν αλλά και αναγνωρίζουν την Κρίση. Οικονομική, Κοινωνική, Αξιών, Παιδείας, όμως με τον τρόπο του ο καθένας, προσπαθούν να την ξεπεράσουν μοιράζοντας κουράγιο και στούς υπόλοιπους.
. Υπάρχουν και στα ιστολόγια τέτοιοι άνθρωποι, και τούς χρωστάμε αυτό το φώς και πολλές ανάσες ελπίδας και αισιοδοξίας !


. Εγώ τουλάχιστον τούς χρωστάω ! Όταν κάποιες φορές μ' αγγίζει η απαισιοδοξία, ακουμπώ σ' αυτούς για λίγο και ξαναγίνομαι αισιόδοξος....Τούς περισσότερους δεν τούς ξέρω. Μπορεί και να μην έχω γράψει ούτε δυό γραμμές στο ιστολόγιό τους....
. Στην Θαλασσένια, τη logia, το Ξωτικό, τον Τσαλαπετεινό, τηνανεμόμυλο, τη Margo, την Τσαούσα, το Fractal, την Φοράδα, τοελληνάκι, το "your painted smile", τον Πολίτη, κι άλλους πολλούς. Πού είναι πολλοί πιά, γιατί η ζωή συνεχίζεται.....
. Σ' αυτούς τούς ανθρώπους που τούς χρωστάμε....

"...Ν' αγαπάς την ευθύνη. Να λες : Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω...."
. "Ασκητική" Νίκος Καζαντζάκης