Ελεύθερη μετάφραση: αεράκι
Με τίτλο “Η
Γέννηση του αιώνα της Ευρασίας: Η Ρωσία και η Κίνα δημιουργούν το Pipelineistan” ο Pepe Escobar, ανταποκριτής των Asia Times και αναλυτής του Real News Network αναλύει
την σινο-ρωσική συμμαχία και αναφέρει τα εξής ενδιαφέροντα:
Η Κίνα κατασκευάζει τα δικά της δίκτυα αγωγών για να διανείμει πόρους
της Ρωσίας στο έδαφός της και για εξαγωγή
Ένα φάντασμα στοιχειώνει Ουάσιγκτον :
το όραμα μιας
σινο-ρωσικής συμμαχίας προσηλωμένης στην
επέκταση συναλλαγών και εμπορίου στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρασιατικής
ηπείρου, σε βάρος των Ηνωμένων Πολιτειών.
Αναμφίβολα η
Ουάσιγκτον είναι ανήσυχη. Αυτή η συμμαχία είναι ήδη δεδομένη με διάφορους
τρόπους: μέσω της ομάδας BRICS
των αναδυόμενων δυνάμεων (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική)` με τον
Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης, ασιατικό αντίβαρο στο ΝΑΤΟ` στο εσωτερικό των
G20 και μέσω των 120 κρατών μελών του Κινήματος
των Αδεσμεύτων (NAM).
Οι εμπορικές συναλλαγές
είναι μέρος μόνον των μελλοντικών συμφωνιών. Όπως και οι δελεαστικές συνεργασίες
για την ανάπτυξη νέων στρατιωτικών τεχνολογιών. Με το σοφιστικέ, σε στυλ Star Wars, αντιπυραυλικό σύστημα
αεράμυνας S-500 της
Ρωσίας που έρχεται το 2018, το Πεκίνο είναι σίγουρο ότι θα θέλει μια εκδοχή του.
Η Ρωσία είναι επίσης έτοιμη να πουλήσει δεκάδες Sukhoi Su-35 μαχητικά αεροσκάφη στους
Κινέζους, καθώς το Πεκίνο και η Μόσχα κινούνται ώστε να επισφραγίσουν μια
εταιρική σχέση στην αεροπορική βιομηχανία.
Αυτή την εβδομάδα
θα δούμε τα πρώτα πραγματικά πυροτεχνήματα για τον εορτασμό της γέννησης του Ευρασιατικού αιώνα, όταν ο Ρώσος Πρόεδρος
Βλαντιμίρ Πούτιν συναντηθεί στο Πεκίνο με τον Κινέζο Πρόεδρο, Xi Jinping.
Θυμάστε το "
Pipelineistan" , όλους
αυτούς τους ζωτικής σημασίας αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου που διασχίζουν
την Ευρασία και συνθέτουν ένα πραγματικό κυκλοφοριακό σύστημα για την ζωή της
περιοχής.
Φαίνεται ότι τώρα θα υπογραφεί η απόλυτη συμφωνία “Pipelineistan”, αξίας 1 τρισεκατομμύριων δολαρίων που συζητείται εδώ και 10 χρόνια.
Με αυτήν , ο υπό
κρατικό έλεγχο ρώσικος ενεργειακός κολοσσός Gazprom θα συμφωνήσει να προμηθεύει στον γιγαντιαίο, κρατικά
ελεγχόμενο National Petroleum Corporation
(CNPC) της Κίνας 3,75
δισ. κυβικά πόδια υγροποιημένου φυσικού αερίου ημερησίως, για τουλάχιστο 30 χρόνια, αρχής γενομένης από το 2018 , που ισοδυναμεί
με το ένα τέταρτο των συνολικών εξαγωγών φυσικού αερίου της Ρωσίας σε όλη την
Ευρώπη.
Η τρέχουσα
ημερήσια ζήτηση φυσικού αερίου της Κίνας είναι περίπου 16 δισ. κυβικά πόδια την
ημέρα, και οι εισαγωγές αντιστοιχούν στο 31,6% της συνολικής κατανάλωσης.
Μπορεί η Gazprom να εισπράττει ακόμη το
μεγαλύτερο μέρος των κερδών της από την Ευρώπη, αλλά η Ασία μπορεί να
αποδειχθεί το Everest της.
Η εταιρεία θα χρησιμοποιήσει αυτό το mega -deal για την τόνωση των
επενδύσεων στην Ανατολική Σιβηρία και ολόκληρη η περιοχή θα αναδιαμορφωθεί σε
προνομιακό κόμβο φυσικού αερίου για την Ιαπωνία καθώς και τη Νότια Κορέα.
Αν θέλετε να
μάθετε γιατί δεν υπάρχει χώρα κλειδί στην Ασία πρόθυμη να " απομονώσει"
τη Ρωσία λόγω της ουκρανικής κρίσης - σε πείσμα της κυβέρνησης Ομπάμα – αναζητήστε
το “Pipelineistan”.
Έξοδος από τα πετροδολάρια, Είσοδος στο ‘φυσικό
αέριο-σε-Yuan’
Στη συνέχεια η Ουάσιγκτον
έχει το άγχος να εξετάσει τη μοίρα των πετροδολαρίων, ή καλύτερα την
"θερμοπυρηνική" πιθανότητα η Μόσχα και το Πεκίνο να συμφωνήσουν για τις πληρωμές στα πλαίσια της συμφωνίας Gazprom-CNPC όχι σε πετροδολάρια, αλλά σε
κινεζικό γουάν.
Δύσκολα μπορεί
να κανείς φανταστεί μεγαλύτερη τεκτονική ανατροπή, με το “Pipelineistan” να διαπερνάει την
αυξανόμενη σινο-ρωσική πολιτική-οικονομική-ενεργειακή συνεργασία, και μαζί την
μελλοντική πιθανότητα ώθησης, με επικεφαλής και πάλι Κίνα και Ρωσία, προς ένα νέο, διεθνές αποθεματικό νόμισμα - στην
πραγματικότητα ένα καλάθι νομισμάτων - που θα αντικαταστήσει το δολάριο
(τουλάχιστον στα αισιόδοξα όνειρα των μελών της BRICS).
Αμέσως μετά την
πιθανή αλλαγή του παιχνιδιού στην
σινο-ρωσική σύνοδο κορυφής, τον Ιούλιο ακολουθεί η σύνοδος κορυφής BRICS στη Βραζιλία. Τότε, η 100 δις $ αναπτυξιακή τράπεζα των BRICS, που ανακοινώθηκε το
2012, θα ανακοινωθεί επίσημα, ως εναλλακτική δυνατότητα απέναντι στο Διεθνές
Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) και την Παγκόσμια Τράπεζα, για την χρηματοδότηση έργων
στον αναπτυσσόμενο κόσμο.
Η στενότερη
συνεργασία των BRICS με στόχο να παρακαμφθεί το δολάριο αντανακλάται στο “Αέριο-σε-γουάν”
, για την αγορά και πώληση φυσικού αερίου
σε κινεζικό νόμισμα. Η Gazprom
εξετάζει και την αγορά ομολόγων σε γουάν, ως μέρος του οικονομικού
προγραμματισμού επέκτασής της. Ομόλογα σε γουάν ήδη διαπραγματεύονται στο Χονγκ
Κονγκ, τη Σιγκαπούρη, το Λονδίνο και πρόσφατα στην Φρανκφούρτη.
Τίποτα δεν θα
μπορούσε να είναι πιο λογικό για τη νέα συμφωνία αγωγών, από τη διαπραγμάτευση
σε γουάν. Το Πεκίνο θα πληρώσει την Gazprom με αυτό το νόμισμα (μετατρέψιμο σε
ρούβλια)’ η Gazprom θα
συσσωρεύσει γουάν’ και τότε η Ρωσία θα αγοράσει μυριάδες αγαθά και υπηρεσίες made-in- China σε γουάν μετατρέψιμο σε
ρούβλια.
Είναι γνωστό
ότι οι τράπεζες στο Χονγκ Κονγκ, από τη Standard Chartered στην HSBC - καθώς και άλλες που συνδέονται
στενά με την Κίνα μέσω εμπορικών συμφωνιών - έχουν μετατρέψει τα αποθέματά τους
σε γουάν, που σημαίνει ότι το γουάν θα μπορούσε να γίνει ένα εκ των πραγμάτων
παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα ακόμα και πριν γίνει πλήρως μετατρέψιμο. (Το Πεκίνο
ανεπίσημα εργάζεται για ένα πλήρως μετατρέψιμο γουάν από το 2018.)
Η συμφωνία
αερίου Ρωσίας-Κίνας είναι άρρηκτα δεμένη με την ενεργειακή σχέση μεταξύ της
Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) και Ρωσίας. Εν τέλει, το μεγαλύτερο μέρος του
ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος της Ρωσίας προέρχεται από τις πωλήσεις
πετρελαίου και φυσικού αερίου, καθώς και μεγάλο μέρος της επιρροής της στην
κρίση της Ουκρανίας.
Με τη σειρά
της, η Γερμανία εξαρτάται από τη Ρωσία για το σημαντικό 30% του εφοδιασμού της
με φυσικό αέριο. Ωστόσο, γεωπολιτικές επιταγές της Ουάσιγκτον - συνοδευμένες από
την πολωνική υστερία - επέβαλαν πιέσεις στις Βρυξέλλες, να βρουν τρόπους για να
«τιμωρήσουν» τη Μόσχα στον ενεργειακό τομέα στο μέλλον (χωρίς να διακινδυνεύουν
τις σημερινές ενεργειακές σχέσεις).
Υπάρχει μια
σταθερή φήμη στις Βρυξέλλες αυτές τις μέρες σχετικά με την πιθανή ακύρωση του
προβλεπόμενου αγωγού South Stream των 16 δις €, η κατασκευή του οποίου πρόκειται να ξεκινήσει
τον Ιούνιο. Με την ολοκλήρωση, θα μεταφέρει ακόμη περισσότερο ρώσικο φυσικό αέριο
προς την Ευρώπη - κάτω από τη Μαύρη Θάλασσα, παρακάμπτοντας την Ουκρανία, προς Βουλγαρία,
Ουγγαρία, τη Σλοβενία, Σερβία, Κροατία, Ελλάδα, Ιταλία και Αυστρία.
Η Βουλγαρία, η
Ουγγαρία και η Τσεχία έχουν ήδη ξεκαθαρίσει ότι είναι κατηγορηματικά αντίθετες
σε οποιαδήποτε ακύρωση. Η περίπτωση ακύρωσης πιθανώς δεν είναι στα χαρτιά. Τελικά,
η μόνη προφανής εναλλακτική λύση είναι το φυσικό αέριο της Κασπίας από το
Αζερμπαϊτζάν, αλλά αυτό δεν είναι πιθανό να συμβεί, εκτός εάν η ΕΕ μπορέσει ξαφνικά
να συγκεντρώσει την βούληση και τα κονδύλια για ένα νέο πρόγραμμα κατασκευής του θρυλικού Μπακού-Τιφλίδα-Τσεϊχάν
(BTC) , που συνέλαβε την
περίοδο Κλίντον, ώστε να παρακάμψει τη Ρωσία και το Ιράν.
Όμως το
Αζερμπαϊτζάν δεν έχει επάρκεια να παράσχει τις απαιτούμενες ποσότητες φυσικού
αερίου, ενώ άλλοι παραγόντες , όπως το Καζακστάν, που μαστίζεται από προβλήματα
υποδομών, ή το αναξιόπιστο Τουρκμενιστάν, που προτιμά να πουλήσει φυσικό αέριο
στην Κίνα, είναι ήδη σε μεγάλο βαθμό εκτός εικόνας. Και να μην ξεχνούμε ότι ο South Stream, σε συνδυασμό με τα παράλληλα
ενεργειακά έργα, θα δημιουργήσει πολλές θέσεις εργασίας και επενδύσεις σε πολλές
κατεστραμμένες οικονομικά χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Έτσι οι εξωπραγματικές
απειλές της ΕΕ, χρησιμεύουν μόνο στο να επιταχύνουν την αυξανόμενη σύμπραξη της
Ρωσίας με τις ασιατικές αγορές. Για το Πεκίνο ιδιαίτερα, διαμορφώνεται μια win-win κατάσταση. Τελικά, μεταξύ της
ενέργειας που παρέχεται σε θάλασσες που αστυνομεύονται και ελέγχονται από το
Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ και των σταθερών χερσαίων οδών της Σιβηρίας, δεν υπάρχει σύγκριση.
Διαλέξτε τον δικό σας Δρόμο του Μεταξιού
Φυσικά, το
δολάριο ΗΠΑ παραμένει το κορυφαίο παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, με συμμετοχή
33% στην παγκόσμια αγορά συναλλάγματος
στα τέλη του 2013, σύμφωνα με το ΔΝΤ. Ωστόσο το 2000 ήταν 55%.
Κανείς δεν
ξέρει το ποσοστό σε γουάν (και το Πεκίνο
δεν μιλάει), αλλά το ΔΝΤ επισημαίνει ότι τα αποθεματικά σε "άλλα
νομίσματα" στις αναδυόμενες αγορές αυξήθηκαν κατά 400% από το 2003.
Η Fed αναμφισβήτητα μετατρέπει
σε νόμισμα το 70% του χρέους της κυβέρνησης των ΗΠΑ, σε μια προσπάθεια να
διατηρήσει τα επιτόκια. Ο σύμβουλος του Πενταγώνου Jim Rickards, όπως και κάθε
τραπεζίτης με έδρα το Χονγκ Κονγκ, τείνουν να πιστεύουν ότι η Fed χρεωκοπεί
(αν και δεν το λέν επίσημα). Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί την έκταση ενός
πιθανού μελλοντικού κατακλυσμού που ενδέχεται να αντιμετωπίσει το δολάριο ΗΠΑ στο
Αραράτ του 1.4 δις δολαρίων παραγώγων.
Μην σκεφτείτε
ότι αυτή θα είναι η πένθιμη καμπάνα για τον Δυτικό καπιταλισμό, οπωσδήποτε όμως
ο κλονισμός της κυρίαρχης οικονομικής πεποίθησης, του νεοφιλελευθερισμού, που εξακολουθεί
να είναι η επίσημη ιδεολογία των Ηνωμένων Πολιτειών, της συντριπτικής
πλειοψηφίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τμημάτων της Ασίας και της Νότιας Αμερικής.
Όσο για τον
ονομαζόμενο «αυταρχικό νεοφιλελευθερισμό» του Μέσου Βασιλείου, τι αποδοκιμάζεται
αυτή τη στιγμή;
Η Κίνα έχει
αποδείξει ότι υπάρχει μια, προσανατολισμένη στα αποτελέσματα, εναλλακτική απέναντι
στο Δυτικό «δημοκρατικό» καπιταλιστικό μοντέλο, ώστε τα έθνη να επιτυγχάνουν.
Κατασκευάζει
όχι έναν, αλλά μυριάδες νέους Δρόμους του Μεταξιού , μαζικά δίκτυα σιδηροδρόμων
υψηλής ταχύτητας, αυτοκινητόδρομους, αγωγούς, λιμάνια και δίκτυα οπτικών ινών
σε τεράστια τμήματα της Ευρασίας, έναν δρόμο της Νοτιοανατολικής Ασίας, ένα
δρόμο της Κεντρικής Ασίας, μια "θαλάσσια αρτηρία" στον Ινδικό Ωκεανό
και ακόμη μια σιδηροδρομική γραμμή υψηλής ταχύτητας μέσω Ιράν και Τουρκίας που
οδηγεί στην Γερμανία.
Τον Απρίλιο,
όταν ο Πρόεδρος Xi Jinping
επισκέφθηκε την πόλη Duisburg στον ποταμό Ρήνο, με το μεγαλύτερο εσωτερικό
λιμάνι στον κόσμο, ακριβώς στην καρδιά της Γερμανικής βιομηχανίας χάλυβα του
Ρουρ, έκανε μια τολμηρή πρόταση: ένας νέος «οικονομικός Δρόμος του Μεταξιού» θα
πρέπει να οικοδομηθεί μεταξύ Κίνας και Ευρώπης, με βάση τον βάσει σιδηρόδρομο Chongqing-Xinjiang-Ευρώπη, που ήδη διατρέχει από την Κίνα , το Καζακστάν και
στη συνέχεια, μέσω της Ρωσίας, την Λευκορωσία, την Πολωνία, και τέλος τη
Γερμανία. Είναι 15 ημέρες με το τρένο, 20 λιγότερες από ό, τι τα φορτηγά πλοία
από την ανατολική ακτή της Κίνας. Αυτός θα είναι ο απόλυτος γεωπολιτικός
σεισμός για την αναβάθμιση της οικονομικής ανάπτυξης σε ολόκληρη την Ευρασία.
Λάβετε υπόψη
ότι, εάν δεν σκάσουν οι φούσκες, η Κίνα πρόκειται να γίνει - και να παραμείνει
- η υπ 'αριθμόν ένα παγκόσμια οικονομική δύναμη, μια θέση που απολάμβανε για 18
από τους τελευταίους 20 αιώνες. Αλλά μην το πείτε στους αγιογράφους του Λονδίνου,
που εξακολουθούν να πιστεύουν ότι η αμερικανική ηγεμονία θα διαρκέσει για
πάντα.
Προς τον Ψυχρό Πόλεμο 2.0
Παρά τις
πρόσφατες σοβαρές οικονομικές διαμάχες, οι χώρες BRICS εργάστηκαν
συνειδητά, ώστε να γίνουν η αντίρροπη δύναμη στην αρχική Ομάδα G7 - αφού αποβλήθηκε η Ρωσία τον
Μάρτιο. Είναι πρόθυμες να δημιουργήσουν μια νέα παγκόσμια αρχιτεκτονική, για να αντικαταστήσουν αυτήν
που επιβλήθηκε στον απόηχο του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου και βλέπουν τον εαυτό τους
ως μια πιθανή πρόκληση στον αποκλειστικό
και μονοπολικό κόσμο που φαντάζεται η Ουάσιγκτον για το μέλλον μας , με την
ίδια, ως παγκόσμιο robocop
και το ΝΑΤΟ ως Robo-αστυνομική
δύναμη. Η ιστορική μαζορέτα του ιμπεριαλισμού, ο Ian Morris, στο βιβλίο του “ Πόλεμος! Σε τι χρησιμεύει;” , ορίζει
τις ΗΠΑ ως το απόλυτο "globocop" και "την τελευταία ελπίδα της Γης ". Εάν
αυτό globocop "κουραστεί από το ρόλο του", γράφει,
"δεν υπάρχει σχέδιο Β".
Λοιπόν, υπάρχει
ένα σχέδιο που οι BRICS και άλλες χώρες θα ήθελαν τουλάχιστον να σκεφτούν. Και όταν
οι χώρες BRICS ενεργούν
με αυτό το πνεύμα στην παγκόσμια σκηνή, γρήγορα πλάθεται ένα περίεργο μείγμα
φόβου, υστερίας, και φιλονικίας από το καθεστώς της Ουάσιγκτον.Για παράδειγμα ο
Christopher Hill, πρώην αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών για την Ανατολική Ασία
και πρεσβευτής των ΗΠΑ στο Ιράκ , σήμερα σύμβουλος του Albright Stonebridge Group, μιας εταιρείας
συμβούλων βαθιά συνδεδεμένης με το Λευκό Οίκο και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Όταν η
Ρωσία ήταν εκτός, ο Hill ονειρευόταν μια "νέα παγκόσμια τάξη" με αμερικανική
ηγεμονία. Τώρα που οι αχάριστοι Ρώσοι απέρριψαν αυτό "που πρόσφερε η Δύση" – δηλαδή "ειδικό
καθεστώς με το ΝΑΤΟ, προνομιακή σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση καθώς και συμμετοχή
σε διεθνείς διπλωματικές σχέσεις"- κατά την άποψή του, ασχολούνται με την προσπάθεια
να αναβιώσουν τη σοβιετική αυτοκρατορία. Μετάφραση: αν δεν είστε υποτελείς μας,
είστε εναντίον μας. Καλώς ήρθατε στον Ψυχρό Πόλεμο 2.0.
Το Πεντάγωνο
έχει τη δική του εκδοχή, που δεν κατευθύνεται τόσο στη Ρωσία, όσο στην Κίνα, η οποία, όπως ισχυρίζονται
τα think tank σε θέματα μελλοντικού
πολέμου, είναι ήδη σε πόλεμο με την Ουάσινγκτον με μια σειρά από τρόπους. Κι αν αυτό δεν είναι Αποκάλυψη τώρα, είναι Αρμαγεδδών αύριο.
Η κυβέρνηση
Ομπάμα, χωρίς να το λέει, το εννοεί : για ό,τι πάει στραβά, "στοχοποιεί" δημόσια
την Ασία και τα αμερικανικά μέσα γεμίζουν με συζητήσεις ότι για την αναβίωση
της Ψυχροπολεμικής "πολιτικής περιορισμού" στον Ειρηνικό φταίει η
Κίνα.
Η τρελή
εξόρμηση προς τον Ψυχρό Πόλεμο 2.0 σχετίζεται με κάποια γελοία πραγματικά γεγονότα
: η κυβέρνηση των ΗΠΑ, με 17.5 τρις δολάρια εθνικό χρέος, σχεδιάζει μια οικονομική
αναμέτρηση με τη Ρωσία, τον μεγαλύτερο παγκόσμιο παραγωγό ενέργειας και μείζονα
πυρηνική δύναμη και προωθεί μια, μη βιώσιμη οικονομικά, στρατιωτική περικύκλωση
του μεγαλύτερου πιστωτή της, της Κίνας.
Η Ρωσία διαθέτει σημαντικό εμπορικό πλεόνασμα. Γιγαντιαίες κινεζικές τράπεζες δεν θα έχουν
κανένα πρόβλημα να βοηθήσουν τις ρωσικές τράπεζες, αν τα Δυτικά κεφάλαια στερέψουν.
Όσον αφορά την συνεργασία εντός των BRICS, λίγα έργα συναγωνίζονται έναν αγωγό πετρελαίου 30 δις $ σε επίπεδο σχεδιασμού,
που θα εκτείνεται από τη Ρωσία προς την Ινδία, μέσω βορειοδυτικής Κίνας.
Κινεζικές
εταιρείες συζητούν ήδη πρόθυμα τη δυνατότητα να λάβουν μέρος στη δημιουργία
ενός διαδρόμου μεταφοράς από τη Ρωσία στην Κριμαία, ένα αεροδρόμιο, ναυπηγείο
και τερματικό σταθμό υγροποιημένου φυσικού αερίου.
Υπάρχει κι ένα
άλλο "θερμοπυρηνικό" τέχνασμα στα σκαριά: η δημιουργία του ισοδυνάμου
φυσικού αερίου προς τον Οργανισμό Πετρελαιοπαραγωγών Χωρών, που θα περιλαμβάνει
τη Ρωσία, το Ιράν και τον φερόμενο ως δυσαρεστημένο σύμμαχο των ΗΠΑ, το Κατάρ.
Το (άτυπο)
μακροπρόθεσμο σχέδιο των BRICS περιλαμβάνει τη δημιουργία ενός εναλλακτικού οικονομικού
συστήματος, με συστατικά ένα καλάθι νομισμάτων με αναφορά σε χρυσό, που θα
παρακάμψει το παρόν Αμερικανοκεντρικό παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Αναμφίβολα
η Ρωσία και η Κίνα συγκεντρώνουν όσο χρυσό μπορούν. Το ευρώ - ένα υγιές νόμισμα
που υποστηρίζεται από μεγάλες αγορές ρευστοποιήσιμων ομολόγων και τεράστια
αποθέματα χρυσού - θα ήταν επίσης ευπρόσδεκτο.
Δεν είναι
μυστικό στο Χονγκ Κονγκ ότι η Τράπεζα Κίνας έχει χρησιμοποιήσει ένα παράλληλο
δίκτυο μετατροπών, για τη διεξαγωγή κάθε είδους συναλλαγών με την Τεχεράνη, που
βρίσκεται κάτω από το βαρύ καθεστώς των κυρώσεων των ΗΠΑ.
Με την
Ουάσιγκτον να κρατάει την Visa
και την Mastercard ως
όπλα στην αυξανόμενη, Ψυχροπολεμικού ύφους οικονομική εκστρατεία εναντίον της
Ρωσίας, η Μόσχα είναι έτοιμη να εφαρμόσει ένα εναλλακτικό σύστημα πληρωμών και
πιστωτικών καρτών, που δεν θα ελέγχονται χρηματοοικονομικά από την Δύση. Μια
ακόμα πιο εύκολη διαδρομή θα ήταν να υιοθετηθεί το κινεζικό σύστημα ενιαίων
πληρωμών , του οποίου η λειτουργία έχει ήδη ξεπεράσει την American Express σε παγκόσμιο
όγκο.
Με άξονα τον εαυτό μου
Κανένα ποσό της
διοίκησης Ομπάμα με "στόχο" την Ασία , ώστε να περιορίσει την Κίνα
(απειλώντας την με τον έλεγχο από το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ των θαλασσίων
ενεργειακών διαδρόμων της) δεν είναι αρκετό για να πιέσει το Πεκίνο να
απομακρυνθεί από την εμπνευσμένη από τον Deng Xiaoping αυτο-οριζόμενη στρατηγική "
ειρηνικής ανάπτυξης ", που αποβλέπει στο να την μετατρέψει σε παγκόσμια εμπορική
δύναμη.
Ούτε η προώθηση
των στρατευμάτων των ΗΠΑ ή του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη ή παρόμοιες Ψυχροπολεμικού
τύπου πράξεις μπορούν να αποτρέψουν τη Μόσχα από την προσεκτική δράση
εξισορρόπησης: εξασφάλιση ότι η σφαίρα επιρροής της Ρωσίας στην Ουκρανία θα παραμείνει
ισχυρή, χωρίς να διακυβεύεται το εμπόριο , οι συναλλαγές , καθώς και οι πολιτικοί
δεσμοί με την Ευρωπαϊκή Ένωση –με μείζονα στρατηγικό εταίρο την Γερμανία. Αυτό
είναι το Άγιο Δισκοπότηρο της Μόσχας’ μια ζώνη ελεύθερων συναλλαγών από τη
Λισαβόνα μέχρι το Βλαδιβοστόκ, η οποία (όχι τυχαία) αντικατοπτρίζει το όνειρο
της Κίνας για ένα νέο Δρόμο του Μεταξιού προς τη Γερμανία.
Όλο και
περισσότερο δύσπιστο προς την Ουάσιγκτον, το Βερολίνο από την πλευρά του
απεχθάνεται την ιδέα να αγκιστρωθεί η Ευρώπη στα δίχτυα ενός Ψυχρού Πολέμου
2.0. Οι Γερμανοί ηγέτες έχουν πιο μεγάλα ψάρια να τηγανίσουν,
συμπεριλαμβανομένων των προσπαθειών να σταθεροποιηθεί η ταλαντευόμενη ΕΕ και να
αποκρουστεί η οικονομική κατάρρευση στη νότια και κεντρική Ευρώπη και η άνοδος
όλο και περισσότερο ακροδεξιών κομμάτων.
Από την άλλη
πλευρά του Ατλαντικού, ο Πρόεδρος Ομπάμα και οι ανώτατοι αξιωματούχοι του, όπως
δείχνουν όλες οι ενδείξεις, περιπλέκονται στη δική τους περιδίνηση - στο Ιράν,
στην Κίνα, στους εξ ανατολών γείτονες της Ρωσίας και ( υπογείως ) στην Αφρική. Η ειρωνεία όλων
αυτών των κατά βάση στρατιωτικών ελιγμών είναι ότι στην πραγματικότητα βοηθούν
Μόσχα, Τεχεράνη και Πεκίνο να δημιουργήσουν το δικό τους στρατηγικό βάθος στην
Ευρασία και αλλού, όπως φαίνεται στη Συρία, ή σε κρίσιμες, όλο και μεγαλύτερες ενεργειακές
συμφωνίες . Βοηθούν επίσης να εδραιωθεί η αυξανόμενη στρατηγική εταιρική σχέση
μεταξύ Κίνας και Ιράν. Η αδυσώπητη αφήγηση του Υπουργείου Αλήθειας από την
Ουάσιγκτον για όλες αυτές τις εξελίξεις αγνοεί προσεκτικά το γεγονός ότι, χωρίς
τη Μόσχα, η «Δύση» δεν θα είχε ποτέ καθίσει να συζητήσει την τελική πυρηνική
συμφωνία με το Ιράν ή να καταφέρει μια συμφωνία χημικού αφοπλισμού από τη
Δαμασκό.
Όταν οι
διαφορές μεταξύ της Κίνας και των γειτόνων της στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας,
καθώς και της Ιαπωνίας για τα νησιά Senkaku / Diaoyou συναντούν
την κρίση στην Ουκρανία, το αναπόφευκτο συμπέρασμα είναι ότι τόσο η Ρωσία όσο
και η Κίνα θα θεωρήσουν τα χερσαία και θαλάσσια σύνορά τους ιδιωτική περιουσία
και δεν πρόκειται να αντιμετωπίσουν ήσυχα τις προκλήσεις - είτε μέσω επέκτασης
του ΝΑΤΟ, στρατιωτικής περικύκλωσης από τις ΗΠΑ, ή πυραυλικών ασπίδων. Το Πεκίνο
και η Μόσχα δεν στρέφονται στις συνηθισμένες μορφές ιμπεριαλιστικής επέκτασης,
παρά την εκδοχή των γεγονότων που διοχετεύεται στο Δυτικό κοινό. Οι «κόκκινες
γραμμές» τους παραμένουν ουσιαστικά αμυντικής φύσης, ασχέτως αν μερικές φορές εμπλέκονται επιθετικά για την
εξασφάλιση τους.
Όσο κι αν η Ουάσιγκτον
μπορεί να θέλει, να φοβάται ή να προσπαθεί να αποτρέψει, τα πραγματικά γεγονότα
δείχνουν ότι τα επόμενα χρόνια, το Πεκίνο, η Μόσχα και η Τεχεράνη θα προσεγγίζουν,
αργά αλλά σταθερά, δημιουργώντας έναν νέο γεωπολιτικό άξονα στην Ευρασία. Εν τω
μεταξύ, μια Αμερική σε σύγχυση υποστηρίζει και υποκίνει την αποδόμηση της δικής
της μονοπολικής τάξης πραγμάτων, προσφέροντας στους BRICS μια πραγματική ευκαιρία να
προσπαθήσουν να αλλάξουν τους κανόνες του παιχνιδιού.
Ο άξονας Ρωσίας - Κίνας
Στη γη των think-tank της Ουάσιγκτον, έχει επικρατήσει η
πεποίθηση ότι η κυβέρνηση Ομπάμα θα πρέπει να επικεντρωθεί στην αναπαραγωγή του
Ψυχρού Πολέμου με μια νέα έκδοση της πολιτικής περιορισμού, για να «περιορίσει την ανάπτυξη της Ρωσίας ως
ηγεμονικής δύναμης".
Η συνταγή: στρατιωτικοποίηση
των γειτόνων, από την Βαλτική ως το Αζερμπαϊτζάν, ώστε να «περιοριστεί» η
Ρωσία. Ο Ψυχρός Πόλεμος 2.0 είναι παρών, επειδή, από τη σκοπιά των ελίτ της
Ουάσιγκτον, ο 1.0 ποτέ δεν εγκαταλείφθηκε.
Όμως, όσο κι αν
οι ΗΠΑ αντιστρατεύονται την ανάδυση ενός
πολυπολικού, πολυεξουσιαστικού κόσμου, τα οικονομικά δεδομένα υπογραμμίζουν αυτήν
την εξέλιξη. Το ερώτημα παραμένει: Η υποχώρηση του ηγεμόνα θα είναι αργή και επαρκώς
αξιοπρεπής, ή θα συμπαρασυρθεί όλος ο κόσμος στην ονομαζόμενη " εκδοχή Σαμψών";
Καθώς
παρακολουθούμε το θέαμα να ξεδιπλώνεται, χωρίς την τελική αναμέτρηση στον ορίζοντα, πρέπει να έχουμε κατά
νου ότι μια νέα δύναμη αναπτύσσεται στην Ευρασία, με την σινο-ρωσική στρατηγική
συμμαχία να απειλεί να κυριαρχήσει στην Κεντρική Γή*, με μεγάλες εντάσεις στον εσωτερικό δακτύλιό* της. Αυτός είναι ο εφιάλτης Μάκιντερ* από την πλευρά της
Ουάσιγκτον.
Σκεφτείτε, για παράδειγμα, πώς το βλέπει ο Zbigniew Brzezinski, πρώην σύμβουλος
εθνικής ασφαλείας, μέντορας παγκόσμιας πολιτικής του Πρόεδρου Ομπάμα.Το 1997 στο
βιβλίο του Η Μεγάλη Σκακιέρα , ο Brzezinski υποστήριξε
ότι "ο αγώνας για την παγκόσμια κυριαρχία μπορεί να συνεχιστεί στην ευρασιατική σκακιέρα, στην οποία η Ουκρανία θα ήταν ένας γεωπολιτικός άξονας. Αν
η Μόσχα ανακτήσει τον έλεγχο της Ουκρανίας, η Ρωσία θα ανακτήσει αυτόματα τα
μέσα ώστε να γίνει μια αυτοκρατορία, που θα εκτείνεται σε Ευρώπη και Ασία.
" έγραψε εκείνη την εποχή.
Αυτή παραμένει η βάση της λογικής πίσω από την
αμερικανική αυτοκρατορική περιοριστική πολιτική - από το ευρωπαϊκό «εγγύς
εξωτερικό» της Ρωσίας ως τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας.
Χωρίς την τελική αναμέτρηση ακόμη στον ορίζοντα , παρατηρούμε τη στροφή
της Ρωσίας προς την Ασία, της Κίνας προς όλο τον κόσμο και τις χωρες BRICS να
εργάζονται σκληρά για την ανάδυση του νέου αιώνα της Ευρασίας.
© 2014 Pepe
Escobar
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
*Θεωρίες της
"Κεντρικής Γης" ("Heartland") και της "Γης του
Δακτυλίου" ("Rimland") των Σερ Χάλφορντ Μάκιντερ (1861-1947) και
Νίκολας Σπάικμαν (1893-1943)
Τι είπαν οι δύο αυτοί γεωγράφοι
και πολιτικοί επιστήμονες που τηρείται με "θρησκευτική ευλάβεια" από
τους Αμερικανούς και το ΝΑΤΟ για δεκαετίες μέχρι και σήμερα;
Το 1904, ο Βρετανός Μάκιντερ,
υποστήριξε για πρώτη φορά, ότι οι πεδιάδες της Ανατολικής Ευρώπης και της
Σιβηρίας αποτελούν μία ιδιαιτέρως νευραλγική περιοχή, την οποία ονόμασε
"Κεντρική Γη". Η περιοχή αυτή, διαθέτει ανεξάντλητους φυσικούς πόρους
και κεντρική θέση στον πλανήτη, που την καθιστούν τη σημαντικότερη από όλες. Ο
γεωγράφος Μάκιντερ, πρωτοπόρος της γεωπολιτικής, ισχυρίστηκε ότι οι χερσαίες
δυνάμεις θα μπορούσαν κάποια στιγμή - ελέγχοντας την "Κεντρική Γη" -
να αποκτήσουν και ναυτική δύναμη. Έτσι, θα μπορούσαν να επικρατήσουν
παγκοσμίως!
Αυτό το ενδεχόμενο, πανικόβαλε
έκτοτε τις Ναυτικές Δυνάμεις της Αγγλίας και των ΗΠΑ. Έτσι, ήρθε ο
Ολλανδο-αμερικανός καθηγητής Σπάικμαν, με τη θεωρία της "Δακτυλίου
Γης", επηρεάζοντας περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον την χάραξη της
αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής εδώ και έξι δεκαετίες!
Ο Σπάικμαν, λέει: Υφίστανται
εδάφη που περικλείουν την "Κεντρική Γη". Πρόκειται για την περίφημη
"Δακτύλιο Γη" ή "Εσωτερικό Δακτύλιο" που αποτελείται από
την Ιαπωνία, την Κίνα, την Νοτιο-ανατολική Ασία, την Ινδία, το Πακιστάν, το
Ιράν, τη Μέση Ανατολή, την Τουρκία, τη Χερσόνησο του Αίμου και τη Δυτική
Ευρώπη.
Βασικός στόχος της αμερικανικής γεωστρατηγικής -
διαχρονικά - είναι η περικύκλωση της Ρωσίας, η αποφυγή δημιουργίας ΜΙΑΣ ισχυρής
δυνάμεως στην Ευρασία και η απαγόρευση κάθε εξόδου της στις θερμές θάλασσες.
Εκεί οφείλονται οι πόλεμοι της Κορέας, του Βιετ Νάμ, του Αφγανιστάν και του
Ιράκ!
Πηγή: http://www.logiosermis.net
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου