Χοσέ Αντόνιο Αμπρέου

Απο: http://www.ted.com/

Ο Χοσέ Αντόνιο Αμπρέου είναι ο χαρισματικός ιδρυτής του συστήματος νεανικών ορχηστρών που έχει αλλάξει ριζικά την ζωή χιλιάδων παιδιών στη Βενεζουέλα. Εδώ μοιράζεται μαζί μας την θαυμάσια ιστορία του και αποκαλύπτει την επιθυμία του για το βραβείου TED που θα μπορούσε να έχει μεγάλο αντίκτυπο στις ΗΠΑ και πέρα απ' αυτές.

Ο ίδιος λέει: « Η μητέρα Τερέζα της Καλκούτα επέμενε σε κάτι που μ’ εντυπωσίαζε πάντα – το πιο επώδυνο και τραγικό πράγμα σχετικά με τη φτώχια δεν είναι η έλλειψη ψωμιού ή στέγης, αλλά η αίσθηση ότι είσαι κανένας, η αίσθηση ότι είσαι ένα τίποτα, η έλλειψη ταυτότητας, η έλλειψη του δημόσιου σεβασμού. Γι’ αυτό η ανάπτυξη του παιδιού στην ορχήστρα και στη χορωδία του διασφαλίζει μια ευγενή ταυτότητα και το κάνει πρότυπο για την οικογένεια και την κοινωνία του.

Κατ’ ουσίαν η ορχήστρα και η χορωδία είναι κάτι πολύ παραπάνω από μουσικές δομές. Είναι πρότυπα και σχολεία κοινωνικής ζωής, γιατί το να τραγουδήσει και να παίξει κανείς σε ομάδα σημαίνει οικειότητα στη συνύπαρξη, με σκοπό την τελειότητα και το κατόρθωμα , με αυστηρή πειθαρχία οργάνωσης και συντονισμού, στην επιδίωξη της αρμονικής αλληλεξάρτησης φωνών και οργάνων.»

Η Ορχήστρα Νέων Τερέζα Καρένιο, περιλαμβάνει τους καλύτερους μουσικούς λυκείων της Βενεζουέλας μέσω του πρωτοποριακού μουσικού προγράμματος Ελ Συστέμα. Εδώ, υπό την διεύθυνση του Γκουστάβο Ντουνταμέλ, παίζουν το δεύτερο μέρος της Συμφωνίας Νο. 10 του Σοστακόβιτς και το Ντανσόν Νο. 2 του Αρτούρο Μάρκες.

Η μικρή μας πόλη, εδώ στην Ελλάδα, έζησε σε μικρογραφία την εμπειρία αυτή, όταν τα παιδιά μας ευτύχησαν να έχουν έναν χαρισματικό δάσκαλο και οι παιδικές χορωδίες και ορχήστρες φώτισαν τη ζωή και τη σκέψη, τη δική τους και τη δική μας. Η πολιτική μικροψυχία και η επαρχιώτικη μετριότητα των ενηλίκων δεν άφησαν το παράδειγμα να αναπτυχθεί . Ωστόσο είδαμε τη δύναμή του και τώρα ξέρουμε.