Ο Turkish Stream (στην Τουρκία)
Την 1η Δεκεμβρίου 2014, κατά την επίσκεψή του στην Άγκυρα, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν δήλωσε, ότι η Ρωσία διακόπτει το έργο του αγωγού South Stream, που επρόκειτο α κατασκευαστεί κατά μήκος του βυθού της Μαύρης Θάλασσας για την παροχή φυσικού αερίου προς τη Νότια και Κεντρική Ευρώπη, λόγω της παρεμπόδισης του έργου από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, που απαίτησε το έργο να είναι σε συμμόρφωση με την ευρωπαϊκή αντιμονοπωλιακή νομοθεσία.
Ταυτόχρονα η Ρωσία ανακοίνωσε ότι θα αντικαταστήσει το έργο του South Stream με αγωγό της ίδιας δυναμικότητας που θα διατρέχει την Τουρκία , ονομάστηκε τελικά Turkish Stream και είναι ήδη υπό κατασκευή από την Gazprom.
Το έργο υλοποιείται ταυτόχρονα σε τρεις περιοχές: στην περιοχή Ανάπα της Ρωσίας, στην Τουρκία και στη Μαύρη Θάλασσα.
"Στις 17 Ιανουαρίου, άρχισε η κατασκευή τερματικού σταθμού στο Kıyıköy (στην Ανατολική Θράκη, στην Τουρκία)" δήλωσε η South Stream Transport Company, διαχειριστής του υποθαλάσσιου τμήματος του έργου. Το τερματικό κατασκευάζεται από την Petrofac, με κύριο υπεργολάβο την Tekfen, από τους ηγέτες στην κατασκευαστική αγορά της Τουρκίας.
Οι εργασίες στην παραλιακή πόλη Ανάπα της Ρωσίας που βρίσκονται στο τελικό στάδιο θα ολοκληρωθούν το 2018.
Η Εταιρεία Pioneering Spirit of All Seas συνεχίζει την κατασκευή των δύο υποθαλάσσιων γραμμών, που η μια κατευθύνεται προς την τουρκική ακτογραμμή.
Ως την 4η Ιανουαρίου του 2018, η Gazprom είχε εγκαταστήσει πάνω από 700 χλμ , περίπου το 38%, του υποθαλάσσιου τμήματος του αγωγού.
Οι παραδόσεις φυσικού αερίου από τον Turkish Stream θα ξεκινήσουν το Δεκέμβριο του 2019.
Η Gazprom εκτίμησε το κόστος του αγωγού Turkish Stream, μήκους 1.100 χιλιομέτρων, σε 7 δισεκατομμύρια ευρώ και το συνολικό κόστος, συμπεριλαμβανομένου του Ρωσικού τμήματος, σε 22 δισεκατομμύρια ευρώ.
Ο λάβρος Λαβρόφ
Όπως δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος της Gazprom Αλεξέι Μίλερ, ο Turkish Stream εξασφαλίζει την παράκαμψη της Ουκρανίας στην διαμετακόμιση φυσικού αερίου.
Σήμερα η Ρωσία προμηθεύει φυσικό αέριο στην Ευρώπη (153.540 εκατομμύρια κυβικά μέτρα το 2016) και την Τουρκία (25.760 εκατομμύρια κυβικά μέτρα) μέσω διαφόρων αγωγών , δύο από τους οποίους, ο Bratstvo και ο Gas Transport Corridor της Ρουμανίας διασχίζουν το έδαφος της Ουκρανίας, με αποτέλεσμα το Κίεβο να ελέγχει περίπου το 60% της διακίνησης του ρωσικού φυσικού αερίου.
"Ο Turkish Stream μπορεί να επεκταθεί προς την Ευρώπη, αν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρέχει ακλόνητες εγγυήσεις ότι το έργο δεν θα διακοπεί " δήλωσε, ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόφ και " η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν θα χρησιμοποιήσει το ίδιο τέχνασμα, όπως με τον South Stream για την Βουλγαρία" η οποία, πρόσθεσε, "είναι και πάλι έτοιμη να εξετάσει το ενδεχόμενο σύνδεσης με τον Turkish Stream".
Σύμφωνα με ανώτερο διπλωμάτη της Ρωσίας, συζητήσεις βρίσκονται σε εξέλιξη στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή "με σκοπό να εφεύρουν νέους κανόνες ενάντια σε ένα άλλο ρωσικό σχέδιο – τον Nord Stream 2."
"Μάλλον βρώμικο παιχνίδι, βέβαια, αλλά ελπίζω ότι η καθαρά οικονομική φύση του έργου και το γεγονός ότι, ως οικονομικό και εμπορικό έργο υποστηρίζεται από κορυφαίες ευρωπαϊκές εταιρείες ενέργειας, θα συνεχίσει να αποτρέπει αυτά τα ανέντιμα παιχνίδια από το να πάρουν το πάνω χέρι" δήλωσε ο Λαβρόφ.
Ενώ, σχολιάζοντας την πολιτική των ΗΠΑ εναντίον των ρωσικών ενεργειακών έργων, ο υπουργός τόνισε ότι βλέπει "τον φόβο του θεμιτού ανταγωνισμού".
"Επειδή δεν είναι ακόμη αρκετά καλοί στο θεμιτό ανταγωνισμό, στρέφονται προς τον αθέμιτο ανταγωνισμό, σε πολιτικές πιέσεις, στο να εξαναγκάσουν ευρωπαϊκές χώρες να κατασκευάσουν εγκαταστάσεις ακριβότερου, υγροποιημένου φυσικού αερίου από τις ΗΠΑ, αυτή είναι η επιλογή των ευρωπαϊκών χωρών, παρότι θεωρούμε ότι θα έπρεπε οι ίδιες να έχουν επίγνωση των οικονομικών τους συμφερόντων" εξηγεί ο Λαβρόφ .
Ουάσιγκτον - Βρυξέλλες - Αθήνα
Η εκφρασμένη θέση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής συνδυάστηκε με την θέση της αμερικανικής κυβέρνησης , η οποία "εκφράζει την ανοικτή αντίθεσή της στους δύο μεγάλους αγωγούς Nord Stream II και Turkish Stream που θα μεταφέρουν ρωσικό φυσικό αέριο ο πρώτος στη Γερμανία και ο δεύτερος στην Τουρκία, με προορισμό την αγορά της Ευρώπης," προειδοποιώντας μάλιστα τις ευρωπαϊκές εταιρείες που θα συμμετάσχουν για το ενδεχόμενο επιβολής κυρώσεων.
Έτσι η Ελλάδα βρίσκεται πάλι ενώπιον στρατηγικού διλήμματος, αφού :
- στις 18 Ιουνίου του 2015, ο Ρώσος υπουργός Ενέργειας Αλεξάντερ Νόβακ και ο Έλληνας υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας Παναγιώτης Λαφαζάνης υπέγραψαν μνημόνιο συνεργασίας για την κατασκευή και λειτουργία της επέκτασης του Turkish Stream στο έδαφος της Ελλάδας.
- στη συνέχεια η Αθήνα, μετά την επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στην Ουάσιγκτον και την συνάντησή του με τον πρόεδρο Trump, διαφαίνεται, ότι επιλέγει να αποδεχθεί τις υποσχέσεις των Αμερικανών για μετατροπή της Αλεξανδρούπολης σε κόμβο εισαγωγής LNG από τις ΗΠΑ και άλλες χώρες παραγωγούς , παρά να συνεχίσει να συζητά με την Μόσχα το σχέδιο επέκτασης του αγωγού Turkish Stream στο ελληνικό έδαφος.
Σε αντίθεση με την Αθήνα, η Βουλγαρία επανεξετάζει το ενδεχόμενο σύνδεσης με τον "ρώσικο" Turkish Stream, ενώ σε πρόσφατες επαφές μεταξύ της ρωσικής και της σερβικής πολιτικής ηγεσίας, τέθηκε εκ νέου το θέμα της επέκτασης του Turkish Stream προς την Σερβία.
Η προφανής αλλαγή στρατηγικής της Ελλάδας και η εξαγγελθείσα βεβαιότητα για την κομβική θέση της χώρας δεν έχει μέχρι σήμερα οδηγήσει σε συμφωνίες συνεργασίας και υλοποιήσεις πολυπόθητων επενδύσεων, δημιουργεί ωστόσο ανησυχίες για την επίλυση του πολύπλοκου προβλήματος πλουραλιστικής εξισορρόπησης της χώρας στον ενεργειακό χάρτη, μεταξύ Ουάσιγκτον-Μόσχας-Βρυξελλών - (και Κίνας βεβαίως).
ΠΗΓΕΣ:
-http://caspianbarrel.org,19/01/2018
-liberal.gr
-http://tass.com/economy/985121
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου