www.antinews.gr 06/03/2015
Αλλά υπάρχουν και πολλοί αξιωματούχοι στην ΕΕ που παραδέχονται πως το μήνυμα που εστάλη σε κυβερνήσεις και επενδυτές ήταν ότι οι κανόνες που έχουν θεσπιστεί για το κοινό νόμισμα «πτώχευσαν». Γι’ αυτό, φοβούνται ότι μπορεί να γίνει δυσκολότερο για το ευρώ να ξεπεράσει μια μελλοντική κρίση.
«Οι κανόνες είναι ελάχιστα κατανοητοί και η εφαρμογή τους μοιάζει με πολιτικό παζάρι» λέει ο Γερμανός κεντρικός τραπεζίτης Γενς Βάιντμαν. Ωστόσο, η Μέρκελ και ο Γιούνκερ αυτή την εβδομάδα στις Βρυξέλλες, μίλησαν με τον ίδιο τόνο. Ο προϋπολογισμός της Γαλλίας βρίσκεται «στο σωστό δρόμο» είπε η Μέρκελ και το θέμα έκλεισε. Αν εξέθετε τον Ολάντ, τα αντιευρωπαϊκά μέτωπα, όπως αυτό της Μαρίν Λε Πεν, θα ενισχύονταν. Επίσης, κανείς δεν θα αναφερόταν σε μια αθέτηση μιας συμφωνίας της δεύτερης μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρώπης, που θα μπορούσε να την οδηγήσει σε στασιμότητα. Ακόμη και εντός της ΕΕ υπάρχουν αξιωματούχοι που σε ιδιωτικές κουβέντες τους παραδέχονται πως υπάρχει εκνευρισμός και διαφωνία για το τρόπο που χειρίστηκε η Ευρωζώνη το θέμα της Γαλλίας. «Η απόφαση να μην τιμωρηθεί η Γαλλία για τη μη επίτευξη των στόχων της, σημαίνει πως η Επιτροπή ''σκοτώνει'' τις διαρθρωτικές λειτουργίες της», ανέφερε ένας εξ αυτών. Υπό άλλες συνθήκες η Γαλλία θα έπρεπε να πληρώσει ένα πρόστιμο που θα μπορούσε να φτάσει ακόμη και τα τέσσερα δισεκατομμύρια ευρώ.
Με την άποψη αυτή συμφωνεί και ο Κριστόφ Βέιλ, οικονομολόγος της Commerzbank: «Μπορείτε να ξεχάσετε το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης -έχει πεθάνει» λέει. Αν οι αγορές διαπιστώσουν πως οι κανόνες δεν ακολουθούνται, η εμπιστοσύνη θα χαθεί. Η γενική αίσθηση στις Βρυξέλλες είναι ότι η Γαλλία δεν ακολούθησε τις μεταρρυθμίσεις με τον τρόπο που θα ήθελε η Γερμανία, ενώ την ίδια στιγμή η Ιταλία και το Βέλγιο έκαναν σημαντικές τομές. Ο Γάλλος υπ. Οικονομικών Μισέλ Σαπέν, σε μια προσπάθεια να κατευνάσει τις αντιδράσεις, παραδέχθηκε πως αντιλαμβάνεται τον εκνευρισμό, αλλά πρέπει να συνυπολογιστεί και η προσφορά της Γαλλίας στο συνολικό ΑΕΠ της Ευρωζώνης. «Η Γαλλία, η Γερμανία, η Ισπανία και η Ιταλία είναι η καρδιά της Ευρωζώνης», είπε χαρακτηριστικά. «Πρέπει να τις προσέχουμε». Μια τέτοια λογική όμως μπορεί να είναι προκλητική για τις μικρές χώρες, όπως η Ελλάδα, που πιέζονται αρκετά από τους εταίρους να ακολουθήσουν σκληρές μεταρρυθμιστικές λογικές.
Ανησυχίες προβάλλει και ο Μάριο Ντράγκι αποφεύγοντας, όμως, να κατονομάσει τη Γαλλία όταν κάνει λόγο για εφαρμογές και μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν πράξη σε διάφορες χώρες. Η απάντηση της Γαλλίας είναι πως περαιτέρω μειώσεις στον προϋπολογισμό θα ανακόψουν την ανάκαμψη της γαλλικής οικονομίας που αρχίζει σιγά-σιγά να δείχνει κάποια σημάδια. Παρά το κοινό μέτωπο, δημόσια, των 28 για την απόφαση που αφορά τη Γαλλία, υπήρξαν και αντιρρήσεις. Από την πρώτη στιγμή, ο Μοσκοβισί ήταν εναντίον της επιβολής ενός προστίμου και βρήκε συμπαραστάτη τον Γιούνκερ, για μια απόφαση που έδωσε στη Γαλλία περισσότερο χρόνο και άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο για κυρώσεις αργότερα. Η γνώμη τους όμως θα παρέμενε στο περιθώριο, αν η Γερμανία δεν έδινε τη σιωπηρή συγκατάβασή της, λένε οι παρατηρητές. Όπως τονίζουν, οι Ευρωπαίοι ανησυχούν ιδιαίτερα για την αντιδημοτικότητα του Ολάντ και την άνοδο της Λε Πεν. Η λογική ήταν: «Δεν χτυπάς κάποιον όταν είναι κάτω και αυτή τη στιγμή ο Ολάντ είναι ακόμη κάτω».
Η ευρωζώνη έχει σχηματιστεί επιτρέποντας στα κυρίαρχα μέλη της να αθετούν τους κανόνες του χρέους. Η Γαλλία και η Γερμανία το έπραξαν το 2003, προκαλώντας τα μικρότερα κράτη. Από τότε έχουν περιοριστεί, μετά την κρίση χρέους που απειλούσε το έργο. «Κατά την πρώτη πραγματική δοκιμασία των νέων κανόνων, η Ευρώπη πέφτει στις παλιές της συνήθειες και παραιτείται των κυρώσεων», δήλωσε ο Teunis Brosens, οικονομολόγος της ING Bank. «Δεν δίνει πραγματικά κίνητρα σε οποιαδήποτε κυβέρνηση για να είναι συνετή στο μέλλον... Αμφιβάλλω για το αν οι σημερινές εμπειρίες θα μας οδηγήσουν στην επόμενη κρίση, αλλά θα την περιπλέξουν».
www.reuters.com
Γιατί η ΕΕ δεν «τιμώρησε» το Παρίσι
"Η Γαλλία, η Γερμανία και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θεωρούν ότι το να αφήσουν το Παρίσι ατιμώρητο για την αποτυχία του να περιορίσει το έλλειμμα του προϋπολογισμού, ήταν ένας σοφός συμβιβασμός που ενισχύει το ευρώ."
Αλλά υπάρχουν και πολλοί αξιωματούχοι στην ΕΕ που παραδέχονται πως το μήνυμα που εστάλη σε κυβερνήσεις και επενδυτές ήταν ότι οι κανόνες που έχουν θεσπιστεί για το κοινό νόμισμα «πτώχευσαν». Γι’ αυτό, φοβούνται ότι μπορεί να γίνει δυσκολότερο για το ευρώ να ξεπεράσει μια μελλοντική κρίση.
«Οι κανόνες είναι ελάχιστα κατανοητοί και η εφαρμογή τους μοιάζει με πολιτικό παζάρι» λέει ο Γερμανός κεντρικός τραπεζίτης Γενς Βάιντμαν. Ωστόσο, η Μέρκελ και ο Γιούνκερ αυτή την εβδομάδα στις Βρυξέλλες, μίλησαν με τον ίδιο τόνο. Ο προϋπολογισμός της Γαλλίας βρίσκεται «στο σωστό δρόμο» είπε η Μέρκελ και το θέμα έκλεισε. Αν εξέθετε τον Ολάντ, τα αντιευρωπαϊκά μέτωπα, όπως αυτό της Μαρίν Λε Πεν, θα ενισχύονταν. Επίσης, κανείς δεν θα αναφερόταν σε μια αθέτηση μιας συμφωνίας της δεύτερης μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρώπης, που θα μπορούσε να την οδηγήσει σε στασιμότητα. Ακόμη και εντός της ΕΕ υπάρχουν αξιωματούχοι που σε ιδιωτικές κουβέντες τους παραδέχονται πως υπάρχει εκνευρισμός και διαφωνία για το τρόπο που χειρίστηκε η Ευρωζώνη το θέμα της Γαλλίας. «Η απόφαση να μην τιμωρηθεί η Γαλλία για τη μη επίτευξη των στόχων της, σημαίνει πως η Επιτροπή ''σκοτώνει'' τις διαρθρωτικές λειτουργίες της», ανέφερε ένας εξ αυτών. Υπό άλλες συνθήκες η Γαλλία θα έπρεπε να πληρώσει ένα πρόστιμο που θα μπορούσε να φτάσει ακόμη και τα τέσσερα δισεκατομμύρια ευρώ.
Με την άποψη αυτή συμφωνεί και ο Κριστόφ Βέιλ, οικονομολόγος της Commerzbank: «Μπορείτε να ξεχάσετε το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης -έχει πεθάνει» λέει. Αν οι αγορές διαπιστώσουν πως οι κανόνες δεν ακολουθούνται, η εμπιστοσύνη θα χαθεί. Η γενική αίσθηση στις Βρυξέλλες είναι ότι η Γαλλία δεν ακολούθησε τις μεταρρυθμίσεις με τον τρόπο που θα ήθελε η Γερμανία, ενώ την ίδια στιγμή η Ιταλία και το Βέλγιο έκαναν σημαντικές τομές. Ο Γάλλος υπ. Οικονομικών Μισέλ Σαπέν, σε μια προσπάθεια να κατευνάσει τις αντιδράσεις, παραδέχθηκε πως αντιλαμβάνεται τον εκνευρισμό, αλλά πρέπει να συνυπολογιστεί και η προσφορά της Γαλλίας στο συνολικό ΑΕΠ της Ευρωζώνης. «Η Γαλλία, η Γερμανία, η Ισπανία και η Ιταλία είναι η καρδιά της Ευρωζώνης», είπε χαρακτηριστικά. «Πρέπει να τις προσέχουμε». Μια τέτοια λογική όμως μπορεί να είναι προκλητική για τις μικρές χώρες, όπως η Ελλάδα, που πιέζονται αρκετά από τους εταίρους να ακολουθήσουν σκληρές μεταρρυθμιστικές λογικές.
Ανησυχίες προβάλλει και ο Μάριο Ντράγκι αποφεύγοντας, όμως, να κατονομάσει τη Γαλλία όταν κάνει λόγο για εφαρμογές και μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν πράξη σε διάφορες χώρες. Η απάντηση της Γαλλίας είναι πως περαιτέρω μειώσεις στον προϋπολογισμό θα ανακόψουν την ανάκαμψη της γαλλικής οικονομίας που αρχίζει σιγά-σιγά να δείχνει κάποια σημάδια. Παρά το κοινό μέτωπο, δημόσια, των 28 για την απόφαση που αφορά τη Γαλλία, υπήρξαν και αντιρρήσεις. Από την πρώτη στιγμή, ο Μοσκοβισί ήταν εναντίον της επιβολής ενός προστίμου και βρήκε συμπαραστάτη τον Γιούνκερ, για μια απόφαση που έδωσε στη Γαλλία περισσότερο χρόνο και άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο για κυρώσεις αργότερα. Η γνώμη τους όμως θα παρέμενε στο περιθώριο, αν η Γερμανία δεν έδινε τη σιωπηρή συγκατάβασή της, λένε οι παρατηρητές. Όπως τονίζουν, οι Ευρωπαίοι ανησυχούν ιδιαίτερα για την αντιδημοτικότητα του Ολάντ και την άνοδο της Λε Πεν. Η λογική ήταν: «Δεν χτυπάς κάποιον όταν είναι κάτω και αυτή τη στιγμή ο Ολάντ είναι ακόμη κάτω».
Η ευρωζώνη έχει σχηματιστεί επιτρέποντας στα κυρίαρχα μέλη της να αθετούν τους κανόνες του χρέους. Η Γαλλία και η Γερμανία το έπραξαν το 2003, προκαλώντας τα μικρότερα κράτη. Από τότε έχουν περιοριστεί, μετά την κρίση χρέους που απειλούσε το έργο. «Κατά την πρώτη πραγματική δοκιμασία των νέων κανόνων, η Ευρώπη πέφτει στις παλιές της συνήθειες και παραιτείται των κυρώσεων», δήλωσε ο Teunis Brosens, οικονομολόγος της ING Bank. «Δεν δίνει πραγματικά κίνητρα σε οποιαδήποτε κυβέρνηση για να είναι συνετή στο μέλλον... Αμφιβάλλω για το αν οι σημερινές εμπειρίες θα μας οδηγήσουν στην επόμενη κρίση, αλλά θα την περιπλέξουν».
www.reuters.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου