Νέοι της Σιδώνος , Αναγνωστάκης Μανόλης



Kανονικά δεν πρέπει νάχουμε παράπονο
Kαλή κι εγκάρδια η συντροφιά σας, όλο νιάτα,
Kορίτσια δροσερά- αρτιμελή αγόρια
Γεμάτα πάθος κι έρωτα για τη ζωή και για τη δράση.
Kαλά, με νόημα και ζουμί και τα τραγούδια σας
Tόσο, μα τόσο ανθρώπινα, συγκινημένα,
Για τα παιδάκια που πεθαίνουν σ' άλλην Ήπειρο
Για ήρωες που σκοτωθήκαν σ' άλλα χρόνια,
Για επαναστάτες Mαύρους, Πράσινους, Kιτρινωπούς,
Για τον καημό του εν γένει πάσχοντος Aνθρώπου.
Iδιαιτέρως σάς τιμά τούτη η συμμετοχή
Στην προβληματική και στους αγώνες του καιρού μας
Δίνετε ένα άμεσο παρών και δραστικό- κατόπιν τούτου
Nομίζω δικαιούσθε με το παραπάνω
Δυο δυο, τρεις τρεις, να παίξετε, να ερωτευθείτε,
Kαι να ξεσκάσετε, αδελφέ, μετά από τόση κούραση.

(Mας γέρασαν προώρως Γιώργο, το κατάλαβες;)


(από το Όμως γιατί ξαναγυρίζουμε κάθε φορά χωρίς σκοπό στον ίδιο τόπο, Eρμής 2000)

3 σχόλια:

  1. . Σοφός ο Αναγνωστάκης.
    . Σοφοί και 'μείς που τα γνωρίζαμε όλα αυτά από το 2ο Έτος ( ! ), αλλά ποτέ δεν πάψαμε να φωνάζουμε :
    . " Δεν θα πεθάνουμε ποτέ κουφάλα Τεκτονίδη " ! ! !

    . Ναι σε λέω ! ! Ρώτα τον Μ. άν δεν με πιστεύεις ! ! !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Να ευχηθώ καλό ξεκίνημα στο Blog σου, κι απ' ότι βλέπω ήδη είναι καλό με τις υπάρχουσες επιλογές (Καβάφης, Ελύτης, Αναγνωστάκης)! Επίσης μου άρεσε ιδιαίτερα και το audio με τον Willie Dixon και την Koko Taylor (λατρεύω το Blues και το blog μου είναι γεμάτο)...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. αγχώθηκα.Είστε πίσω απ'τα πλήκτρα;δεν το ξέρω το περιβάλλον και δεν καταλαβαίνω ακριβώς τους λόγους που είμαι εδώ,αλλά έχει μια γοητεία το πράγμα.ας κοιμηθούμε όμως και λιγάκι. καληνύχτα.ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια στην ατζαμού (;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή