Κινδυνολογία, απαξίωση και έλλειψη διαφάνειας. Ποιοι κερδίζουν, πώς οδηγείται στο δρόμο της ΟΑ
ΠΗΓΗ:https://www.sofokleousin.gr, 15 Ιουλίου 2019
Πολιτικές σκοπιμότητες, άδηλα οικονομικά συμφέροντα και μικροκομματική λογική εμπλέκονται στο «γαϊτανάκι» απαξίωσης της ΔΕΗ, που έχει ήδη κοστίσει ακριβά στους επενδυτές-μετόχους της εταιρείας, έχει αποφέρει τεράστια κέρδη σε επιθετικά funds και μπορεί να κοστίσει τελικά πολύ περισσότερα στο Δημόσιο – δηλαδή στους φορολογούμενους - επ’ ωφελεία επιχειρηματικών συμφερόντων.
Οι επενδυτές έχουν χάσει ήδη τεράστια ποσά από την πτώση της μετοχής και τις μεγάλες διακυμάνσεις που προκάλεσε η ακατάσχετη καταστροφολογία για την οικονομική κατάσταση, τη βιωσιμότητα και τις προοπτικές της εταιρείας.
Η απαξίωση συνεχίζεται με την «συμβολή» του εποπτεύοντος υπουργού Ενέργειας, ο οποίος αντί να προστατεύσει την εικόνα και την αξία της επιχείρησης, την καταβαράθρωσε με τις δηλώσεις του.
«Ούτε για… κολώνες»!
«Η ΔΕΗ δεν έχει χρήματα ούτε για να αγοράσει… κολώνες», δήλωσε ο κ. Χατζηδάκης, με αφορμή τα προβλήματα ηλεκτροδότησης από το καταστροφικό μπουρίνι στη Χαλκιδική. Δοθείσης ευκαιρίας, εξαπέλυσε και μία ακόμη τορπίλη: «Η εταιρεία είναι σε άσχημη κατάσταση, δεν μπορεί να ιδιωτικοποιηθεί. Κανείς δεν είναι τρελός να την πάρει…».
Πρωτοφανής δήλωση από υπουργό που υποτίθεται ότι θέλει να ιδιωτικοποιήσει μια εταιρεία ή να βρει στρατηγικό επενδυτή, επιτυγχάνοντας το υψηλότερο δυνατό οικονομικό όφελος για το Δημόσιο.
Είναι σαν να βγαίνει ο ιδιοκτήτης μιας επιχείρησης να την πουλήσει, λέγοντας ότι είναι περίπου χρεοκοπημένη κι ότι χρειάζεται να μπουν πολλά λεφτά για να σωθεί.
Οι δηλώσεις Χατζηδάκη και το όλο κλίμα κινδυνολογίας για το μέλλον του εθνικού ενεργειακού φορέα, οδήγησαν ακόμη πιο χαμηλά τη μετοχή.
Αλλεπάλληλα χτυπήματα
Είναι το τελευταίο «επεισόδιο» σε ένα σίριαλ κινδυνολογίας που ξεκίνησε πέρυσι τον Απρίλιο και έκτοτε επανέρχεται κατά κύματα, κάθε φορά που η μετοχή πάει να «σηκώσει κεφάλι».
Η χρηματιστηριακή αξία της ΔΕΗ ήταν τότε 680 εκατ. ευρώ. Μέσα σε έξι μήνες έπεσε στα 267 εκατ. ευρώ, καθώς η μετοχή υποχώρησε κατά 60%(!), από τα 2,93 ευρώ στο 1,15.
Τις παραμονές των εκλογών, μετά από έντονες διακυμάνσεις και μετακινήσεις μεγάλων πακέτων μετοχών, είχε ανακάμψει στα 598 εκατ. ευρώ. Η μετοχή πήγε έως τα 2,58 ευρώ, βοηθούμενη και από θετικές εκθέσεις διεθνών οίκων, που εκτιμούσαν ότι η ΔΕΗ είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της και ότι δεν διατρέχει κίνδυνο.
Το χρηματιστηριακό παιχνίδι «αγρίεψε», καθώς μεγάλα κερδοσκοπικά funds είχαν ανοιχτές θέσεις σε συμβόλαια Παραγώγων στη μετοχή της ΔΕΗ και η άνοδος ή ή πτώση της «μεταφραζόταν» σε τεράστια κέρδη ή απώλειες.
Την επομένη των εκλογών ξεκίνησε το τρίτο κύμα κινδυνολογίας και δόθηκε ένα ακόμη αποφασιστικό χτύπημα. Μέσα σε τρεις μέρες η χρηματιστηριακή αξία της ΔΕΗ μειώθηκε κατά 10%.
Ποιοι κέρδισαν και πόσο «καθαρά»;
Από τη μεγάλη απαξίωση της μετοχής στη διάρκεια του τελευταίου 15μήνου, τις έντονες διακυμάνσεις της και την πτώση της μετά τις εκλογές επωφελήθηκαν χαρτοφυλάκια και επενδυτές που κινήθηκαν με σωστό timing. Κερδισμένα είναι σίγουρα τα funds που είχαν/έχουν ανοιχτές θέσεις short στα Παράγωγα (πούλησαν δηλαδή μετοχές ΔΕΗ τις οποίες δεν κατείχαν και τις αγόρασαν ή θα μπορέσουν να τις αγοράσουν φθηνότερα).
Ποιοί ποντάρισαν σ’ αυτό το παιχνίδι κινδυνολογίας, μάλλον δεν θα το μάθουμε ποτέ. Αν είχε συμβεί κάτι ανάλογο σε άλλο ευρωπαϊκό χρηματιστήριο ή στη Wall Street, οι εποπτικές αρχές θα διενεργούσαν εξονυχιστικούς ελέγχους. Θα εύρισκαν ποιοι αγόρασαν/πούλησαν και σε ποιες τιμές και θα προσπαθούσαν να εξακριβώσουν αν υπήρξε κάτι μεμπτό σ’ αυτές τις συναλλαγές. Οι έρευνες θα αφορούσαν κυρίως το ενδεχόμενο αξιοποίησης εσωτερικής ή εμπιστευτικής πληροφόρησης και κατά πόσο κάποιες κινήσεις μπορεί να συνδέονται με χειραγωγούμενη κινδυνολογία.
Στην ελληνική αγορά αυτά θα ήταν πολύ «τολμηρές» ενέργειες για μία εποπτική αρχή (Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς) που συνηθίζει να «διυλίζει τον κώνωπα και να καταπίνει την κάμηλον»…
Πληρώνοντας κι από πάνω…
Η ΔΕΗ αναγορεύεται πλέον σε μείζον πρόβλημα για την κυβέρνηση, αποτελώντας αντικείμενο συσκέψεων, δηλώσεων, σχεδιασμών «σωτηρίας» και σεναριολογίας.
Η κινδυνολογία αυτή φαίνεται ότι θα συνεχίσει να πιέζει τη μετοχή, προκαλώντας περαιτέρω συρρίκνωση της χρηματιστηριακής αξίας της εταιρείας.
Ωφελημένοι σε πρώτη φάση οι θιασώτες της υποτιμητικής κερδοσκοπίας – τα funds που διατηρούν ακόμη μεγάλες θέσεις short στη μετοχή. Μεγάλοι κερδισμένοι στο τέλος θα είναι οι επιχειρηματικοί όμιλοι που ενδιαφέρονται να εξαγοράσουν κομμάτια της ΔΕΗ, ή να την υποκαταστήσουν εν μέρει στην παραγωγή-διανομή—εμπορία ηλεκτρικού ρεύματος, αποσπώντας μεγάλα μερίδια αγοράς.
Όπως εξελίσσεται η κατάσταση φαίνεται ότι η ΔΕΗ θα καταλήξει σαν την Ολυμπιακή: Θα δημιουργηθεί η εντύπωση ότι το Δημόσιο πρέπει να την ξεφορτωθεί πάση θυσία. Ακόμη και… πληρώνοντας από πάνω, αντί να εισπράξει κάποιο ικανοποιητικό τίμημα. Όπως έγινε με την ΟΑ, για την οποία το Δημόσιο (ΙΚΑ κλπ) φορτώθηκε δαπάνες 1,8 δισ. ευρώ για αποζημιώσεις, πρόωρες συντάξεις κλπ, προκειμένου να την πουλήσει εισπράττοντας μόλις 110 εκατ. ευρώ.
Το έδαφος προλειαίνεται μεθοδικά για μια τέτοια λύση.
Χ. ΝΙΑΚΑΣ
