Έκκληση


Έκκληση

Συντάκτης: Κωνσταντίνος Τσουκαλάς

Ο Κωνστσταντίνος Τσουκαλάς, μέσω της «Εφημερίδας των Συντακτών, απευθύνει έκκληση στην κυβέρνηση για τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων

01.07.2015, 10:15 | ΜΑΡΙΟΣ ΒΑΛΑΣΟΠΟΥΛΟΣ
Αυτή την ύστατη στιγμή κάνω έκκληση στην κυβέρνηση για την αναγκαιότητα συνέχισης των διαπραγματεύσεων. Ακόμα και αν η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν είναι εκείνη στην οποία όλοι ελπίζαμε και προσβλέπαμε, οι ιστορικές τύχες της Ελλάδας και της Ευρώπης εξακολουθούν να είναι αλληλένδετες.

Πιστεύω λοιπόν ότι η νόμιμη κυβέρνηση της Αριστεράς που εκπροσωπεί τη χώρα μας δεν έχει άλλη επιλογή από το να πάρει πρωτοβουλίες τώρα, εδώ και αμέσως. Και οι πρωτοβουλίες αυτές δεν μπορεί να είναι άλλες από τη συνέχιση της διαβούλευσης εις πείσμα των εκβιαστικών όρων που μας επιβάλλονται.

Δεν μας επιτρέπεται να παράσχουμε πρόσθετα επιχειρήματα και άλλοθι σε εκείνους που δεν ζητάν τίποτε καλύτερο από το να επιρρίψουν στην Ελλάδα την αποκλειστική «ευθύνη» για τη διακοπή των συζητήσεων. Και δεν δικαιούμαστε να απεμπολήσουμε τα πανίσχυρα όπλα μας, που δεν είναι άλλα από το δίκαιο και τον ορθό λόγο.

Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι η δραματική κατολίσθηση των όρων διαβίωσης ενός ολόκληρου λαού συνιστά απόλυτη ηθική δικαίωση των αξιακά αδιαπραγμάτευτων ελληνικών θέσεων. Οπως και κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι η πλήρης αποτυχία της πολιτικής της λιτότητας συνιστά ακαταμάχητο επιχείρημα εναντίον όσων επιμένουν πεισματικά στη συνέχιση των υφεσιακών μέτρων.

Θέλω να ελπίζω πως στην παρούσα φάση η όποια πρωτοβουλία ήθελε προκύψει αυτές τις κρίσιμες στιγμές, θα μπορέσει να συμβάλει τουλάχιστον στην αναστολή του διαφαινόμενου αδιέξοδου.

Βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη ιστορική καμπή. Σε μια μόνο στιγμή κρίνονται το μέλλον της Ελλάδας, η αξιοπιστία της κυβερνώσης Αριστεράς και οι μακροπρόθεσμες προοπτικές της Ευρώπης. Και δεν μπορούμε να αφήσουμε καμία στιγμή και καμία ευκαιρία να κυλήσουν ανεκμετάλλευτες. Ας μη φτάσει ποτέ η ώρα εκείνη που θα λέμε πως «η στιγμή της ελευθερίας μας ήταν χθες».

Αγαπητέ κ. Πρωθυπουργέ,

Γράφω για να σας ενημερώσω ότι από την δημοκρατική κατάρρευση της κυβέρνησής σας , δια του δημοκρατικού δημοψηφίσματος, επιλέγω να αποσύρετε το δημοψήφισμα και να βρείτε κοινό τόπο με την αγαπητή Γενική Διευθύντρια του ΔΝΤ και τους αγαπητούς Προέδρους ΕΕ και ΕΚΤ σύμφωνα με την παρακάτω πρότασή σας:

Προς τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής
κ. Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ
Προς τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας
κ. Μάριο Ντράγκι
Προς την Γενική Διευθύντρια του ΔΝΤ
κα Κριστίν Λαγκάρντ

Αγαπητή Γενική Διευθύντρια, αγαπητοί Πρόεδροι,
Γράφω για να σας ενημερώσω για τη θέση της Ελληνικής Δημοκρατίας έναντι του καταλόγου των Προαπαιτούμενων της Συμφωνίας σε Τεχνικό Επίπεδο όπως δημοσιεύθηκε στις 28 Ιουνίου 2015 στον ιστότοπο της Ευρωπαϊκης Επιτροπής.
Η Ελληνική Δημοκρατία είναι έτοιμη να δεχθεί αυτή τηΣυμφωνία σε Τεχνικό Επίπεδο έπειτα από τις ακόλουθες τροποποιήσεις, προσθήκες ή αποσαφηνίσεις, ως μέρος μιας παράτασης του εκπνέοντος προγράμματος του EFSF και της νέας Δανειακής Συμφωνίας με το ESM για την οποία υποβλήθηκε αίτημα σήμερα, Τρίτη 30 Ιουνίου 2015.
Όπως θα επισημάνετε, οι τροποποιήσεις μας είναι συγκεκριμένες και σέβονται πλήρως την συνοχή και την αξιοπιστία του σχεδιασμου του συνολικού προγράμματος.
1. Μεταρρύθμιση ΦΠΑ
Διατήρηση της έκπτωσης του 30% στα νησιά, η οποία θα εφαρμοσθεί επί των νέων συντελεστών.
2. Δημοσιονομικά διαρθρωτικά μέτρα:
Σταδιακή αύξηση της προκαταβολής του φόρου εισοδήματος των ατομικών επιχειρήσεων στο 100% και σταδιακή εξάλειψη της προνομιακής φορολογικής αντιμετώπισης των αγροτών (περιλαμβανομένων των επιδοτήσεων για τον ειδικό φόρο στο ντίζελ) έως το τέλος του 2017. Μείωση της οροφής των στρατιωτικών δαπανών κατά 200 εκατ. ευρώ το 2016 και 400 εκατ. ευρώ το 2017 μέσω μιας στοχευμένης ομάδας δράσεων, περιλαμβανομένης μιας μείωσης του συνόλου των υπαλλήλων και των προμηθειών.
3. Συντάξεις:
Η μεταρρύθμιση του 2010 θα εφαρμοσθεί πλήρως, αλλά η μεταρρύθμιση του 2012 (παράγοντας βιωσιμότητας) θα αναβληθεί έως ότου εφαρμοσθεί η νέα νομοθετική μεταρρύθμιση τον Οκτώβριο 2015. Το ΕΚΑΣ θα εξαλειφθεί σταδιακά έως το τέλος του 2019, αλλά χωρίς οποιαδήποτε άμεση ενέργεια έναντι του κορυφαίου 20% των δικαιούχων.
Όλοι οι φόροι υπέρ τρίτων θα εξαλειφθούν σταδιακά έως το τέλος του 2017, αρχίζοντας από τις 31 Οκτωβρίου 2015.
4. Αγορές εργασίας:
Το νέο πλαίσιο θα νομοθετηθεί το φθινόπωρο 2015.
5. Αγορές προϊόντων:
Άμεση εφαρμογή συγκεκριμένων συστάσεων από την εργαλειοθήκη 1 του ΟΟΣΑ (τουριστικές μισθώσεις, τουριστικά λεωφορεία, άδειες φορτηγών, κώδικας δεοντολογίας για παραδοσιακά τρόφιμα και ευρωκώδικες για τα δομικά υλικά), εργαλειοθήκη 2 (ποτά και πετρελαϊκά προϊόντα) και άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων των συμβολαιογράφων, των αναλογιστών και των δικαστικών επιμελητών, απελευθέρωση της αγοράς για τα γυμναστήρια και εξάλειψη σημαντικού ποσοστού φόρων υπέρ τρίτων.
Επιπλέον, σε συνεργασία με τον ΟΟΣΑ, εφαρμογή ενός φιλόδοξου μεταρρυθμιστικού προγράμματος που περιλαμβάνει:
-Δημιουργία One-Stop-Shop (OSS) υπηρεσιών για τις επιχειρήσεις (ανάλυση βέλτιστης πρακτικής, καθώς και ένας ήδη προετοιμασμένος και ολοκληρωμένος σε συνεργασία με τον ΟΟΣΑ συνολικός οδικός χάρτης)
- Άμεση πραγματοποίηση μιας συνολικής αξιολόγησης του ανταγωνισμού σε συγκεκριμένους τομείς που χαρακτηρίζονται από ολιγοπωλιακές πρακτικές (π.χ. κατασκευές, χονδρεμπόριο, αγροτικά προϊόντα, μέσα ενημέρωσης κλπ.) και ανάλογη υιοθέτηση συστάσεων (οδικός χάρτης και χρονοδιάγραμμα που έχουν ήδη ετοιμαστεί από τον ΟΟΣΑ).
-Ο ΑΔΜΗΕ θα διαχωρισθεί από την ΔΕΗ σε μια χωριστή νομική οντότητα που θα τελεί υπό πλειοψηφικό κρατικό έλεγχο.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την υποστήριξή σας.

Η ελίτ της Ευρώπης θέλει αλλαγή καθεστώτος στην Ελλάδα

ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΑΠΟ GUARDIAN: Οι Ευρωπαίοι δεν συνθηκολογούν γιατί θέλουν άλλη κυβέρνηση στην Ελλάδα

«Η ελίτ της Ευρώπης θέλει αλλαγή καθεστώτος στην Ελλάδα»
guardian
 Category: ΕλλάδαΚόσμοςΠολιτική Ετικέτες:
«Είναι πλέον σαφές ότι οι δυνάμεις της Γερμανίας και της Ευρώπης δεν θέλουν απλά η ελληνική κυβέρνηση να συνθηκολογήσει», επισημαίνει ο Βρετανός αρθρογράφος Seumas Milne του Guardian, υπογραμμίζοντας πως ο πραγματικός σκοπός τους είναι η αλλαγή καθεστώτος.
«Αυτό φυσικά δεν θα επιτευχθεί με στρατιωτική παρέμβαση – αυτή η επιχείρηση κατευθύνεται από το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες, και όχι από την Ουάσιγκτον», αναφέρει χαρακτηριστικά ο αρθρογράφος. 
Σχολιάζοντας τη χθεσινή αντίδραση της Γερμανίδας καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ καθώς και των επικεφαλής της Κομισιόν και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στη νέα πρόταση της ελληνικής κυβέρνησης, ο Milne επισημαίνει ότι η πρόθεση των πιστωτών να ρίξουν την εκλεγμένη κυβέρνηση στην Αθήνα δεν μπορεί πλέον να αμφισβητείται.
«Όλες τους οι ενέργειες τις τελευταίες εβδομάδες σε σχέση με την αριστερή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, που ψηφίστηκε για να ανατρέψει τις πολιτικές λιτότητας, φαίνεται να έχουν σχεδιαστεί για να προκαλέσουν διχασμό ή να δυσφημίσουν την κυβέρνηση του Τσίπρα», προσθέτει το δημοσίευμα. 
Αν και η χθεσινή πρόταση του Έλληνα πρωθυπουργού έμοιαζε σχεδόν με πλήρη αποδοχή του πακέτου λιτότητας για το οποίο οι Έλληνες καλούνται να ψηφίσουν αυτή την Κυριακή, η Μέρκελ απάντησε ότι δεν μπορούν να υπάρξουν συνομιλίες έως ότου το δημοψήφισμα λάβει χώρα. Αυτό για τον αρθρογράφο αποτελεί ξεκάθαρο δείγμα των προθέσεων των δανειστών που θέλουν να «ξεφορτωθούν» τον Τσίπρα

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας ποταμός

Παραμύθι απ´ την Ινδία


Μια φορά κι έναν καιρό ένας ποταμός έτρεχε ήρεμα πάνω στην καλοβολεμένη από λάσπη κοίτη του. Τα νερά του ήταν θολά και μέσα τους ζούσαν βαριά και μολυβένια ψάρια, απ' αυτά που αναζητούν την τροφή τους στη λάσπη.
Επειδή ήταν ρηχός, κανένας δεν είχε την ιδέα να κάνει γέφυρα και έτσι όλοι αρκούνταν στο να ρίχνουν μέσα του μερικές μεγάλες πέτρες και να «σχεδιάζουν» δρόμους, που μόλις βρέχονταν από τα ήρεμα και αργά νερά.
Τα ζώα του δάσους τον περνούσαν στα μέρη που ήταν λιγότερο βαθιά, ανακατεύοντας τα σπλάχνα του με τα πόδια τους. Για να πιούν νερό πήγαιναν στη κοντινή λίμνη, γιατί τα νερά του ποταμού ήταν σκοτεινά και δύσοσμα.
Αλλά μια μέρα ο Θεός Ίντρα, που όλα τα βλέπει, λυπήθηκε τον δαίμονα του ποταμού, γιατί χωρίς να είναι χαζός, ενεργούσε σαν τέτοιος, έτσι που ήταν παγιδευμένος, ναρκωμένος από την αδράνεια και το βόλεμα. Είχε συνηθίσει να πατούν το σώμα του, που ήταν υγρό και δύσοσμο και γλοιώδες σαν νεκρό φίδι. 
Με το πέρασμα του χρόνου, ο ποταμός είχε βολευτεί με τους εύκολους δρόμους και απόφευγε τις απότομες διαδρομές.
Είχε γίνει άσχημος, μουγγός και οι όμορφες νεράιδες και τα ξωτικά των ακτών δεν τον πλησίαζαν ούτε καν τις νύχτες με πανσέληνο, για να φτιάξουν τους μαγικούς καθρέφτες τους.
Ένας από τους υπηρέτες του Ιντρα στέγνωσε τη γη μπροστά του και την ανύψωσε με τέτοιο τρόπο που τον ανάγκασε να εκτραπεί.
Ο ποταμός στην αρχή φοβήθηκε, άρχισε ν' αναστενάζει, αλλά γρήγορα ανακάλυψε την ηδονή του να πηδάει πάνω από τους βράχους, και μ' ένα μουγκρητό άρχισε να ισοπεδώνει δέντρα και ν' ανοίγει δρόμους, πηδώντας πάνω από αβύσσους και ορμώντας ενάντια σε τρομερούς βράχους. 
Το νερό του έγινε καθαρό, αφού φιλτραριζόταν μέσα από την άμμο και τις πέτρες. Η κοίτη του έγινε πέτρινη και μερικές φορές μεταλλική και έλαμπαν οι φλέβες μέσα του. Από τα σπλάχνα του, που πρώτα ήταν σκοτεινά και κατηφή, γεννήθηκε ο άσπρος αφρός, γιατί η ασπράδα δεν εμφανίζεται, αν δεν υπάρχει μάχη, αν δεν υπάρχει εξαγνισμός.
Το ποτάμι γέμισε τότε με χρωματιστά ψάρια, απ' αυτά που ανεβαίνουν στα βουνά και οι καθαρές λιμνούλες που άφηνε στα πλάγια του, στολισμένες με τρομερούς βράχους, έγιναν η απόλαυση των Στοιχείων των νερών. Με την ιριδένια ανταύγεια των άστρων έκαναν οι Νύμφες τα μαγικά τους χτένια και έβγαλαν τους μαγικούς καθρέφτες από το βυθό των λιμνών.
Οι άνθρωποι δεν μπορούσαν πια να τον πατήσουν, αλλά ύψωσαν θριαμβευτικές αψίδες πάνω του, που τις ονόμασαν γέφυρες. Τα ζώα τον διέσχιζαν κολυμπώντας και ύστερα σχολίαζαν τη δύναμη του ποταμού. Στο τέλος όταν έφτασε στη θάλασσα, τον υποδέχτηκαν με χειροκροτήματα τα άλλα νερά, που αγκαλιαζόντουσαν με τα δικά του, φωνάζοντας από χαρά.

Και βλέποντας όλα αυτά και πολλά ακόμα, που δεν σας διηγούμαι, σκέφτομαι τους πολλούς ανθρώπους που δεν χρησιμοποιούν τις δυνατότητές τους, τις ευκαιρίες τους και εξακολουθούν να είναι αργοί ποταμοί και λασπώδεις, χωρίς ανδρεία και χωρίς δόξα.

η απόφαση


Εἶστε ὑπὲρ ἢ κατά;
Ἔστω ἀπαντεῖστε μ᾿ ἕνα ναὶ ἢ μ᾿ ἕνα ὄχι.
Τὸ ἔχετε τὸ πρόβλημα σκεφτεῖ
Πιστεύω ἀσφαλῶς πὼς σᾶς βασάνισε
Τὰ πάντα βασανίζουν στὴ ζωὴ
Παιδιὰ γυναῖκες ἔντομα
Βλαβερὰ φυτὰ χαμένες ὦρες
Δύσκολα πάθη χαλασμένα δόντια
Μέτρια φίλμς. Κι αὐτὸ σᾶς βασάνισε ἀσφαλῶς.
Μιλᾶτε ὑπεύθυνα λοιπόν. Ἔστω μὲ ναὶ ἢ ὄχι.
Σὲ σᾶς ἀνήκει ἡ ἀπόφαση.
Δὲ σᾶς ζητοῦμε πιὰ νὰ πάψετε
Τὶς ἀσχολίες σας νὰ διακόψετε τὴ ζωή σας
Τὶς προσφιλεῖς ἐφημερίδες σας· τὶς συζητήσεις
Στὸ κουρεῖο· τὶς Κυριακές σας στὰ γήπεδα.
Μιὰ λέξη μόνο. Ἐμπρὸς λοιπόν:
Εἶστε ὑπὲρ ἢ κατά;
Σκεφθεῖτε το καλά. Θὰ περιμένω.
Μανόλης Αναγνωστάκης

Γιατί "έφυγαν" Σαμαράς-Βενιζέλος; Τί άφησαν πίσω;

Οι υποχρεώσεις της Ελλάδας Ιούν.-Δεκ. 2015 (Διαδραστική σελίδα των FT)

Still due (Υπόλοιπο οφειλόμενο)
€18,668m
Repaid (Καταβληθέν)
Creditors (Πιστωτές)

JUN
30
1,544
JUL
10
2,000
JUL
13
452
JUL
17
1,000
JUL
20
2,096
JUL
20
1,361
JUL
20
25
AUG
7
1,000
AUG
20
3,020
AUG
20
168
SEP
4
301
SEP
4
1,400
SEP
14
339
SEP
16
565
SEP
21
339
OCT
9
1,400
OCT
13
452
DEC
7
301
DEC
16
565
DEC
21
339

Οι εταίροι μας (Γερμανία, Αυστρία) κλείνουν τις Τράπεζες στην Ελλάδα, αλλά επενδύουν στους BRICS

Ufa ready to host BRICS and SCO summits - republic's head to RT

Reuters / Ueslei MarcelinoPublished time: June 26, 2015 07:40

Russia’s Bashkortostan is ready to host the 7th BRICS summit and the Shanghai Cooperation Organization (SCO) summit in the capital Ufa, the republic's president Rustem Khamitov told RT. It’s hoped the events will bring the region to a new level, he said.

Ufa is expecting 10,000 visitors during the two summits in early July,said Khamitov at the St. Petersburg Economic Forum.
The region was ready for the summits about a month ago. A lack of modern hotels was our weak point, Khamitov said, adding that private investors managed to construct seven leading brand hotels, like Sheraton, Hilton and Holiday Inn during the last two years.
"The heads of states and provinces will arrive bringing with them about 10-20 representatives of small and medium enterprises each. We will introduce them to each other, formalize this platform, work out the plan and open new ground,"Khamitov said.
The BRICS and SCO summits will take place on July 8-10 in Ufa. Russia expects the BRICS summit to trigger off the $100 billion BRICS New Development Bank and a currency reserve pool worth another $100 billion, said President Vladimir Putin in May.

The member countries are also likely to discuss the IMF reform that should expand the decision-making abilities of developing countries, and the possibility of creating an independent BRICS rating agency. Russia assumed the BRICS rotating leadership in April 2015.
Khamitov says the BRICS and SCO summits will be a favorable environment for making new business deals and strengthening economic ties across the region. The republic of Bashkortostan represents certain interests among foreign entrepreneurs and attracts investment, Khamitov added.
"At present foreign investors participate in several big projects. These are investors from Austria, Germany and China," he said. "Chinese investors are involved in the construction of an iron and steel plant and of a heavy oilfield equipment manufacturing plant. This is very good. I’m hoping the amount of foreign investment will increase. Today this amount is relatively small – no more than 5-7%, but we are hoping to reach the level of 10-15%."
Chinese investors are particularly interested in the republic’s agricultural sector and are currently involved in joint projects to construct a sugar factory and a plant producing rapeseed oil, he said.
The member countries of BRICS and SCO are interested in the region’s industrial production as well.“For instance, India buys helicopter and aircraft engines from a plant in Ufa, and the Indian government plans to build and affiliated branch in its country,” Khamitov said.
Foreign trade with Bashkortostan is estimated at $15 billion, of which only one billion, or 7.5 percent, is with the SCO countries. The republic’s government wants to double this figure within 3 to 4 years, and it could be achieved through improving relations with BRICS and SCO economies, Khamitov concluded.

Τις δυσκολίες των βουνών τις ξεπεράσαμε

Τώρα μας περιμένουν

οι δυσκολίες των πεδιάδων.

Όταν ο ´´ελάσσων´´ κ. Γιουνκέρ ψεύδεται και ο λαός εκβιάζεται στα πεζοδρόμια των τραπεζών

Εν τω μεταξύ non paper από το Μέγαρο Μαξίμου εξηγεί τα σημεία στα οποία -σύμφωνα με τους συνεργάτες του πρωθυπουργού- ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν Κλωντ Γιούνκερ δίνει λάθος πληροφορίες σχετικά με την ενημέρωση της ελληνικής κυβέρνησης στους πολίτες.
1. "Δεν υπάρχουν περικοπές συντάξεων" στην πρόταση των θεσμών, υποστηρίζει ο κ. Γιουνκέρ. Δήλωση που προκάλεσε την αντίδραση ακόμα και -του γνωστού για τις απόψεις του- Πήτερ Σπίγκελ: "Συγγνώμη, αυτό δεν είναι αλήθεια", έγραψε, ενώ σε ένα ακόμα tweet σημείωσε ότι "η πρόταση των πιστωτών προβλέπει το κόψιμο του ΕΚΑΣ ως τον Δεκέμβριο του 2019: Αυτό είναι περικοπή συντάξεων ανεξαρτήτως του τι λέει ο Γιουνκέρ".
Η πρόταση της Κομισιόν και βέβαια προβλέπει περικοπή συντάξεων. Πού αλλού οδηγούν άλλωστε τα μέτρα που προτείνουν; Αυτά είναι:
· α. "Σταδιακή εξάλειψη του ΕΚΑΣ για όλους τους συνταξιούχους έως τα τέλη Δεκεμβρίου 2019".
· β. Αύξηση των εισφορών υγείας "που πληρώνουν οι συνταξιούχοι σε 6% κατά μέσο όρο, και αυτό θα επεκταθεί στις επικουρικές συντάξεις".
· γ. "Όλα τα επικουρικά ταμεία θα χρηματοδοτούνται μόνο εξ ιδίων πόρων", εφαρμογή δηλαδή της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος, που ουσιαστικά θα εξαφανίσει τις επικουρικές συντάξεις. ("από την 1η Ιανουαρίου 2015, όλα τα επικουρικά ταμεία θα χρηματοδοτούνται μόνο εξ ιδίων πόρων")
· δ. "Ένα πρώτο πακέτο μέτρων θα υιοθετηθεί αμέσως, στοχεύοντας στο 1% του ΑΕΠ από την επιπλέον ετήσια εξοικονόμηση από το 2016". Τι σημαίνει 1% στο ΑΕΠ; Περισσότερα από 1,8 δισ. ευρώ το 2016 θα περικοπούν από συντάξεις και ασφαλιστικό σύστημα, προκειμένου να πάνε στην εξυπηρέτηση του χρέους.
· ε. Ακόμα, η πρόταση των θεσμών προβλέπει "να υπάρξει ένας πιο στενός σύνδεσμος ανάμεσα στις εισφορές και τις παροχές", (χωρίς κρατική ενίσχυση) ,δηλαδή και άλλες μειώσεις συντάξεων.
· στ. Τέλος, οι θεσμοί ζητούν "να καταργηθούν όλες οι εισφορές υπέρ τρίτων που χρηματοδοτούν τα ασφαλιστικά ταμεία", που συνεπάγεται μείωση των εσόδων των ταμείων πάνω από 700 εκ. ευρώ ετησίως.
ΚΑΙ:
("παρέχουν στα άτομα που συνταξιοδοτούνται μετά τις 30 Ιουνίου 2015 μόνο τη βασική, εγγυημένη, αναλογική και στη βάση ελέγχου των πόρων σύνταξη, μετά τη συμπλήρωση του νομίμου ορίου συνταξιοδότησης, που σήμερα είναι στα 67 έτη")
2. Οι θεσμοί, είπε ο κ. Γιουνκέρ, "επιμένουν σε κοινωνικά δίκαια μέτρα". Ποια είναι αυτά τα… κοινωνικά μέτρα:
- Την κατάργηση των επιδοτήσεων για το πετρέλαιο θέρμανσης.
- Την κατάργηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο πετρέλαιο κίνησης των αγροτών.
- Τη μείωση του ποσού των 1.500 ευρώ και την κατάργηση του ανώτατου ορίου 25% στις κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών για χρέη στην εφορία.
- Την αύξηση του επιτοκίου που εφαρμόζεται στο πρόγραμμα ρύθμισης οφειλών.
3. Ως προς τον ΦΠΑ οι θεσμοί επιμένουν για:
· 23% σε εστίαση και ξενοδοχεία [υποχώρησαν ως προς τα ξενοδοχεία στο 13% μετά από συνεχείς πιέσεις]
· 13% μόνο για τα πολύ βασικά τρόφιμα, την ενέργεια και το νερό
· Κατάργηση του μειωμένου ΦΠΑ σε όλα τα νησιά
4. Ποτέ δεν δόθηκε/δεν υπήρξε τελεσίγραφο. Και όμως, ο πρόεδρος του Eurogroup κ. Γερούν 
Ντάισελμπλουμ στις δηλώσεις του σαφέστατα είπε ότι εκπνέει η προθεσμία για την Αθήνα.
5. Να σημειωθεί τέλος ότι αυτή καθ’ αυτή η συμφωνία δεν λύνει κανένα πρόβλημα. Κάθε μήνα θα υπάρχει αξιολόγηση, ενώ σε πέντε μήνες όλα θα ξαναρχίσουν από την αρχή! Καμιά προοπτική, λοιπόν, δεν διαφαίνεται αν υπάρξει αυτή η συμφωνία, που "ξεχνά" ότι υπάρχει και ένα τεράστιο χρέος προς ρύθμιση. Θα είναι ένα συμβόλαιο μόνιμης και "νόμιμης" ομηρίας της χώρας.

Greece woes show how the politics of debt failed Europe

Greece woes show how the politics of debt failed Europe | nsnbc international

Theo Papadopoulos (TC) : In the world of brinkmanship, endgames and last minute concessions that have come to define Greece’s relationship with Europe, we can see the blueprint of an abusive relationship.
Athens is the epicentre of a dangerous relationship. Simela Pantartzi/EPA, CC BY
Athens is the epicentre of a dangerous relationship.Simela Pantartzi/EPA, CC BY
In his book Governing by Debt, Maurizio Lazzarato argues that the creditor-debtor centred politics of contemporary capitalism is substantially different from the capital-labour centred politics of post-war capitalism. In fact, to understand what is at stake in contemporary Europe we need to approach debt in its totality – government, corporate, financial and household debt. We have to recognise that the debt relationship is not merely an economic relationship of money owed and collected, but a deeply political relationship of power exercised by one person or institution over another.
Consider the following graph. It shows the total debt by sector in selected EU countries at the end of 2014.
Data from McKinneyGlobalInstitute (2015)
Data from McKinneyGlobalInstitute (2015)
A continent sinking under debt
When debt is seen in its totality a different picture emerges from the one usually portrayed by the media. The total debts of the Netherlands and Ireland are nearly seven times their GDP, Denmark’s is 5.5 times and the UK’s more than four times. How sustainable in the long run are the levels of non-government debt in these countries? Is the exceptionally low exposure of the Greek financial sector to debt an indicator that its liabilities have been disguised as Greek government debt? And how sustainable is household debt?
Years of austerity have resulted in European families sinking under debt while experiencing increasing job insecurity, reductions in pensions and the gradual privatisation of welfare services and education.
These different types of debt are not independent from one other. They are mutually constitutive. Behind them are numerous creditor-debtor relations between actors with often diametrically opposed interests and unequal power: states, corporations, banks, financial institutions, small businesses, voters.
This “system” of European debt interacts with a global financial architecture, dominated by the demands of the financial sector. Far from being prudent, this sector is itself exposed to colossal amounts of debt-related risk, endangering all other sectors.
Banking dangers
Consider the following numbers. According to a recent Bank of England report, the global aggregate amount of derivatives – once described by Warren Buffet as “financial weapons of mass destruction” – was estimated to be £500 trillion; at least ten times the planet’s GDP. Deutsche Bank’s exposure to the market alone was an estimated $54 trillion, about 20 times Germany’s GDP. To give a degree of measure: the total Greek debt is a mere 0.5% of this amount.
So far, the dominant narrative has presented the debt problem to the European citizens as primarily a problem of sovereign (government) debt. At the national level, debt is supposed to be cured by continuous doses of austerity. At the EU level, austerity has been constitutionalised as the only economic policy option available to elected governments. Within this context, further financialisation of the European economy and securitisation of sovereign debt – essentially packaging debt for sale – are promoted as solutions. However, as Lazzarato described:
The securitisation of public debt is the instrument for an immense transfer of wealth from wage-earners and the population toward financial investors. Since the start of the crisis, Europe has thus gone from an average public debt of 66.55% of GDP in 2007 to 90.5% in 2012, allowing creditors to get rich off the interest … Public debt has enabled the recovery and expansion of financial markets.
‘Pious nonsense’
The impact of the politics of debt is well documented: rising levels of unemployment, especially for the young, proliferation of precarious employment, household indebtedness, income inequality, scandalous wealth concentration and stagnating economic growth. More alarmingly, austerity has given rise to social and political polarisation, fuelling the rhetoric of xenophobia and fear. Hardly an inspiring vision for Europe.
How much credibility remains in this politics? Lets take the case of Greece. The Financial Times’ leading commentator Martin Wolf recently argued that “the vast bulk of the official loans to Greece were not made for its benefit at all, but for that of its feckless private creditors”, that is, primarily, European banks and financial institutions. After exposing the futility of austerity, ex-IMF economic advisor Jeffrey Sachsrecently declared: “Europe’s leaders are hiding behind a mountain of pious, nonsensical rhetoric” risking an economic and social disaster “in order to insist on collecting some crumbs from the country’s pensioners”.
Describing the treatment of Greece as “the Iraq War of finance”, Daily Telegraph’s Ambrose Evans-Pritchard wrote: “rarely in modern times have we witnessed such a display of petulance and bad judgement by those supposed to be in charge of global financial stability.”
Hope and glory
“Whoever equates Europe with the euro has already given up on Europe,” proclaimed the late German sociologist Urlich Beck. From Paris to Athens, from Dublin to Brussels, from London to Madrid, the European political classes are challenged to “side with their citizens” in re-orienting their national economy towards another Europe, worthy of its values. We need a new politics of hope that will, ultimately, reaffirm that democratic European states are accountable to European citizens and serve the public good. Not simply the demands of one sector of the economy.
With all their limitations, it was representative democracy and welfare state capitalism that brought peace, stability and prosperity in Europe; not banks, stock exchanges and unregulated markets. Most certainly, it was the commitment that nations should not service punitive amounts of debt that destroy their social cohesion and economic development. That was the great lesson of the 1953 London Treaty that cancelled nearly half of postwar Germany’s debt.
The politics of debt has failed the European people. Time to heal Europe and bring back hope to the continent.
Theo Papadopoulos, The Conversation    –    Theo Papadopoulos is Lecturer, Department of Social and Policy Sciences at University of Bath.

Το ΔΝΤ μετράει τις Οικονομικές Επιδόσεις μας (του)

 Table 1. – Economic Performance Indicators, 2014
Source: IMF

Οι πολίτες της Ευρώπης προσΥπογράφουμε !



Sign the Europe-wide petition to Cancel Greek Debt


Greece: Drop the debt, Break the chains

The petition:
We, the citizens of countries across Europe, call for:
  • A European conference to agree debt cancellation for Greece and other countries that need it, informed by debt audits and funded by recovering money from the banks and financial speculators who were the real beneficiaries of bailouts.
  • An end to the enforcing of austerity policies that are causing injustice and poverty in Europe and across the world.
  • The creation of UN rules to deal with government debt crises promptly, fairly and with respect for human rights, and to signal to the banks and financiers that we won’t keep bailing them out for reckless lending.